Ýnsan, yaratýlmýþ bütün canlýlarýn içinde en nankör olanýdýr. Ezeli düþmaný olan þeytan ve nefsinin sýnýr tanýmaz tutkularý vesilesi ile günaha çok yakýndýr. Yaþamý boyunca pek çok hata yapar. Kusursuz, eksikliklerden münezzeh olan tek varlýk Allah’týr. ‘TEVVAB’ (günahlarý baðýþlayan) sýfatýyla Allah insanlara, tevbe etmeleri durumunda günahlarýný baðýþlayacaðýný bildirmiþtir.

‘Ancak tevbe edenler, (kendilerini ve baþkalarýný) düzeltenler ve (indirileni) açýklayanlar(a gelince); artýk onlarýn tevbelerini kabul ederim. Ben, tevbeleri kabul edenim, esirgeyenim.’ (Bakara Suresi, 160)

Ýnsaný Allah’ýn yolundan alýkoymak için elinden geleni yapan þeytan, insanlar için çok büyük bir tehlikedir. Ona karþý uyanýk olmak ve bu sinsi varlýðýn oyununa gelmemek için sürekli teyakkuz halinde olmak gerekir. Þeytan çoðu zaman ‘Allah affeder’ telkiniyle insanlarý günaha yönlendirir. Kuþkusuz Allah merhametlilerin en merhametlisidir ve tevbe eden kullarýný baðýþlayandýr. Ancak sonunda baðýþlanma dileriz mantýðýyla günah iþlemek oldukça samimiyetsiz bir durumdur. Þeytanýn Allah’ýn adýný kullanarak insanlarý kandýrmasý bir ayette þu þekilde geçer:
Ey insanlar, hiç þüphesiz Allah'ýn va'di haktýr; öyleyse dünya hayatý sizi aldatmasýn ve aldatýcý(lar) da, sizi Allah ile (Allah'ýn adýný kullanarak) aldatmasýn. (Fatýr Suresi, 5)
Bir baþka Kuran ayetinde ise nasýlsa baðýþlanýrýz mantýðý ile rahatça günah iþleyenlerin deðil, cehalet nedeniyle hata yapýp hemen piþman olup tevbe edenlerin tevbelerinin kabul edileceði gerçeði þöyle açýklanmýþtýr:
‘Allah'ýn (kabulünü) üzerine aldýðý tevbe, ancak cehalet nedeniyle kötülük yapanlarýn, sonra hemencecik tevbe edenlerin(kidir). Ýþte Allah, böylelerinin tevbelerini kabul eder. Allah, bilendir, hüküm ve hikmet sahibi olandýr.’ (Nisa Suresi, 17)
Günümüzde bazý insanlarýn, gençliklerini Allah rýzasýndan uzak yaþamalarý ve ibadetlerini yaþlýlýk dönemine ertelemelerinin sebebi, Allah’ýn baðýþlayýcý sýfatýný bilmeleri ve buna güvenmelerindendir. Ýleriki yaþlarda hac ibadetini yaparak tüm günahlarýndan arýnacaklarýna inanýrlar. Bu oldukça samimiyetsiz ve riskli bir durumdur. Çünkü ölüm meleklerinin bizleri ne zaman bulacaðýný bilmemiz mümkün deðildir. Gençliðimizi doya doya yaþadýðýmýz bir anda kendimizi Allah’ýn huzurunda sorgulanýrken bulabiliriz. Ertelediðimiz ibadetleri yapmaya fýrsatýmýz kalmayabilir ve o büyük piþmanlýðý yaþayabiliriz. Ýþte o anda yapýlan tevbeler ve baðýþlanma dilekleri kabul edilmeyecektir.
‘Tevbe; ne, kötülükleri yapýp-edip de onlardan birine ölüm çatýnca: "Ben þimdi gerçekten tevbe ettim" diyenler, ne de kafir olarak ölenler için deðil. Böyleleri için acý bir azap hazýrlamýþýzdýr.’ (Nisa Suresi, 18)
Þeytanýn yöntemlerinden biri de insanlarý artýk affedilemeyeceðine inandýrmak ve günahkar olarak hayata devam etmelerini saðlamaktýr. Oysa büyük günahlar iþlemiþ ya da sayýsýz hata yapmýþ da olsa insan, samimi olarak Allah’a yönelip tevbe ettiði takdirde tevbesi kabul edilecektir. Bu gerçek Kuran’da þöyle bildirilir:
‘Ancak kim iþlediði zulümden sonra tevbe eder ve (davranýþlarýný) düzeltirse, þüphesiz Allah onun tevbesini kabul eder. Muhakkak Allah, baðýþlayandýr, esirgeyendir.’ (Maide Suresi, 39)
Örneðin Hz. Musa bir adam öldürmüþ ancak yaptýðýndan dolayý baðýþlanma dilemiþtir.
‘(Musa) Halkýnýn haberi olmadýðý bir zamanda þehre girdi, orda kavga etmekte olan iki adam buldu; bu kendi taraftarlarýndan, þu da düþmanlarýndan. Derken taraftarlarýndan olan, düþmanlarýndan olana karþý ondan yardým istedi. Bunun üzerine ona bir yumruk attý ve iþini bitiriverdi. (Sonra da:) "Bu þeytanýn iþindendir; o, gerçekten açýkça saptýrýcý bir düþmandýr" dedi.’
‘Dedi ki: "Rabbim, gerçekten, ben kendi nefsime zulmettim, artýk beni baðýþla." Böylece (Allah) onu baðýþladý. Þüphesiz. O, baðýþlayandýr, esirgeyendir.’ (Kasas Suresi, 15-16)
Adam öldürmek gibi büyük bir günah iþlemesine raðmen Allah Hz.Musa’yý affetmiþ ve onu peygamber yapmýþtýr.
Yine iþlediði günahtan dolayý Allah, Hz.Yunus’u da affederek onu seçilmiþ kullarý arasýna katmýþtýr.
‘Balýk sahibi (Yunus'u da); hani o, kýzmýþ vaziyette gitmiþti ki; bundan dolayý kendisini sýkýntýya düþürmeyeceðimizi sanmýþtý. (Balýðýn karnýndaki) Karanlýklar içinde: "Senden baþka Ýlah yoktur, Sen Yücesin, gerçekten ben zulmedenlerden oldum" diye çaðrýda bulunmuþtu.’ (Enbiya Suresi, 87)
‘Fakat Rabbi onu seçti ve onu salih olanlardan kýldý.’ (Kalem Suresi, 50)
Görüldüðü gibi Allah’ýn sonsuz merhameti ve baðýþlayýcýlýðý tüm insanlar için çok büyük bir nimettir. Ýnsanýn yaptýðý hatayý fark etmesi ve çok geç olmadan baðýþlanma dilemesi sonsuz cehennem azabýndan kurtulmasýný saðlayabilir.
‘Ve Allah'tan baðýþlanma dile. Gerçekten Allah, baðýþlayandýr, esirgeyendir.’ (Nisa Suresi, 106)
Ve unutulmamalýdýr ki “ertelemek ancak inkarda bir artýþtýr” (Tevbe Suresi,37). Dünya hayatýný ahirete tercih edenlerden olmamak dileðiyle…