Ýslam tarihi ve bu cümleden Kürt islam tarihi de gerçekten günümüze kadar çok farklý seyir ve rotalar izlemiþ.
Üzülerek belirtelim ki, bazý olgularýn kendine has telaffuz anýnýn olduðu ve bununda kendi alanýnda maslahat adýna muteber kabul edildiðinden, gündeme getirmek istediðimiz sorunlarý en ince detaylarýna kadar inip irdelemeden, ana hatlarý ile deðerlendirilmesine mecbur hissetik.

Þimdi islam tarihi süreci deðiþim ve dönüþümdeki seyri ile bu süreçte Kürtlere ne tür olumlu/olumsuz getirisi olduðuna, kýsaca deðinelim.

Bu konuda sorunlarýn olduðunu kabul eden fikir sahipleri, Kürt’lerin ýrk varlýðýný, temel hak ve özgürlüklerde ki meþruiyetlerini kuþkusuz kabul ederler. Ancak soruna çözüm arayýþlarýndaki farklý yaklaþýmlar sorunun kendisinden daha büyük bir sorun haline gelebilmekte. Bu tür düþünürler, Kürt islam tarihinin hemen her döneminde olmuþtur.

Ýslamý referans almadan, Kürtlerinde diðer milletler gibi ulusal ve demokratik haklarýnýn olduðunu, hiçbir yasal kýsýtlama ve engelle karþýlaþmadan her platformda savunulmasý, Kürtlerinde kendi doðal haklarýný pratiðe yansýtmalarý gerektiðini ifade ederler. Bu tür düþünenler haklý olmakla birlikte yetersizdirler.

Þöyle ki, düþünce özgürlüðü eylemeleþmedikce zorbalarýn sultasýna menfi etkisi olmadýðýndan çaðýn sözde demokrat tiranlarý sonucun nereye varacaðýný ve kimlere yarar saðlayacaðýný iyi bilmiþer!

Þu halde denilebilir ki; Emevi hanedanýnca þekillenen islamda amel ve akide ekollerinin baðýmsýzlýðý süreçle birlikte kemikleþti. Yani düþünce(akide) kendisini yaþamsal alanda pratik(amel/fiil)’leþtirmedikçe düþüncenin karþýtlarýna sorun yaratmayacaktýr.
Diðer bir etken sistemlere alternatif olduklarýný iddia ederek þekillenen düþünce ve felsefeler, karþýt olduðunu iddia ettiði sistemleri eleþtirirken, onun kendisini onarma, eksikliklerini giderme ve yetersizliðini fark ettirmek, faveran ettiði sistemin yeniden canlanmasý için enerji sunmada önemli etken olduklarýný bilerek/bilmeyerek etkinlik saðladýðýný görememesi.

Bazýlarý islam devrimi ile birlikte daha da gerilerden beslenmeyi en vazgeçilmez deðer olarak kabul ederek, sisteme ve Kemalizm’e karþý kalýcý çözüm arayýþý köklerinin Osmanlýnýn geçmiþinde aranmasý gerektiðini ýsrarla vurguladýlar. Ne var ki, bu tür düþünenler Kemalizm’in, kesinlikle kendisini yaratan geçmiþini ve deðerlerini benimsemeyeceðini onunla barýþmak istemediðni hesaba katmadý, katamadý veya katmak istemedi!

Öte taraftan Ýslam adý altýnda Kürt halkýna ''özislam'' kaynaklarýna ve dolayýsý ile ''öz bilgi''nin kaynaklarýna ulaþmamasý için en olunmaz senaryolar üretildi. Dahasý, ölümsüzlüðü tercihlerinin ön sýralarýna yerleþtirdiðini sanýp bu söylemi þiar yapan ve inancýný onurlu eylemlerle süslemek isteyenler dahi bilgisizliðin ve ilahi mesajlarýn zahiri anlamlarýn verdiði sarhoþluktan bir türlü ayýlamadan göçüp gittiler. Bu düþünceye mensup ekollerin en ateþli savunucularý MTTB , Akýncýlar ve (...) bunlardan bazýlarýydý ki, tebaanýn kahýr ekseri Kürt kökenlilerdi!

Mavera'ya açýlan pencerelere farklý bir yaklaþým ile yaklaþmak isteyen kimi ''öncü kadro''larýn ise bu pencerelerden yansýyan ''þua''larý görememe sorunu ve bunun getirisi olan " Devrimci bilgi üretim ünitelerinin yoksulluðu" . Bu yoksulluða katkýlý bilgi''yi doðru veya ''salt bilgi'' algýlama sendromudu da eklenince, istek ve arzular sloganda kaldý.
Osmanlý siyasal Ýslamýnýn bilgi menbaý geriye doðru Selçuklu, Abbasi ve Emevilere dayanýyorken Ortaasya steplerinden otaðýný kaldýrdýðýnda yanýnda taþýdýðý güç felsefesinide heybesine almayý ihmal etmemiþti. Tabiyatý ile katkýlý islami bilgi ünitelerinin geliþimini de güç ekolünün hizmetine sunmanýn nasýllýðýnda yoðunlaþýrken, kendine has(þaman) inançýn islamla harmonisini de ihmal etmeden saltanat islamýnýn halkasýna baðlamasýnýn ateþli savunuculuðunu üstlendiðinide aleni olarak ýspatladý.

Osmanlý bunlarý yaparken, dinin kendi düþünceleri doðrultusunda baþkalarýnca olasý farklý algý ve anlayýþa karþý giriþimleri için bütün gayret ve çabasýný en azami þekilde harcamayý da ihmal etmiyordu. Böylece Ýslami Osmanlý adalet ve hürriyet felsefesi geliþtirilmiþ oldu.

Nice yüzyýllar süreçle geliþen bu tür tarihi olaylar, Kýlýcýn etkisi ile Kürtler tarafýndan da islami olgu olarak algýlandý. Nitekim yakýn tarihte 12 Eylül 1980 ve 28 Þubat 1997 gibi bazý darbelerin arka planý bugün dahi toplum tarafýndan ne denli saðlýklý tahlil edilebildi ise o kadar da geçmiþ dönemlerin saltanat güçlerinin siyasal islam etkenleri ( dönemin medya gücü olan islami veya aþiret öncülerinin etkiside unutulmazsa) tahlil edilebildi!

Osmanlý tarihi konusunda gerçekçi yaklaþýmlarý fark etmeksizin bir kenara býrakarak, günümüzdeki resmi ideolojinin paralelinde bir Osmanlý islam portresi çizmekte ýsrarla direnenlerin, Osmanlý islamýndan her zaman dünyayý kuratan ‘öncü güç islamý’ formülleri üretilmiþ, öyle ki bugün Siyonist Ýsrail’in iþgali altýnda olan Filistin’liler dahi bu gizemden çýkabilmiþ deðiller.
Çizilen bu portrede; Osmanlý saltanat gücü ve onun mecellesi(kültür, örf, sair), hakkýn yeryüzündeki temsilcisi, bütün varlýðýný ortaya koyarak islam devletini kuran ve sonra yýkýlmamasý için ilahi kerametlerle desteklenen islam olduðudur.

Bugün dahi Ýslamýn çekirdek kadrolarýnýn içinde ''hücrelenen'' ýlýmlý Ýslamý yegane alternatif olarak sunma gayretlerinide en zirveye týrmandýrmayý da ihmal etmiyor. Çünkü sistemin yaþam ünitesi olan enerji kaynaðý bu Ýslamdan beslenmekte! Sistemin hamileri ve nihayi sözcülerde bu hassas erke dönengecinin bekasýný saðlamak için islamcýlarý topaç gibi kendi ekseninde dönmesini saðlamakla görevliler.

Þu halde Ýslamýn öncü kadrolarý, modern Firavun'lar tarafýndan gayya çukuruna düþürülmek istenen Ýslamý yeniden gün yüzüne çýkartma çabalarý takdirle karþýlanmalý mý, karþýlanmamalý mý? Takdir hür düþünce sahiplerinindir
Kürt Ýslami hareketlerde dinin özüne sadýk kalmak isteyen bazý öncüler ise Ýslamý Kuramsal çerçevenin dýþýna çýkaran ‘‘Ýnkilabi þule‘‘leri hiçbir zaman kabul etmek istemediler. Oysa evrensel kalýcý islami deðerlerin sunulmasý, ve yeniden eylemsel çerçeveden yola çýkarak; dil, ýrk, coðrafya, kültür sair farklýlýktaki toplumlara sunduðu dönüþümü; siyasi, kültürel, sosyolojik, bilimsel olarak tarihsel eleþtirel bir perspektiften analiz ederek pekala Kürtlerin de yazgýsýna sirayet eden sorunlara çözüm bulmada Kürtlerin en tabii hakký olamaz mýydý? ‘‘Özislam Ýnkilabý‘‘ bugün dahi ilgili toplumlarýn bu cümleden müslüman Kürtlerinde ihtiyaç duyduðu deðerler manzumesini bünyesinde barýndýran öneme sahip deðil mi?

Nerede durduðunu ve hangi süreci nasýl tükettiðini, bu sürecin ne zaman ve nasýl baþladýðýný yeterli tahlil edememesi. Hangi aþamalardan geçerek bugüne geldiðini, hangi durumlarda týkandýðýný ve bu týkanmalarýn gerekçelerinin nasýl oluþtuðunu göremeyen bütün siyasal olgular tükenmeye mahkum deðiller mi?

Bu ve benzeri sorunlar, þüphesiz objektif ölçütlerle bilimi rehber kabul etmesi ve tarafsýzlýk ile bir deðer kazanacaktýr. Doðru bilgi doðru gücü oluþturur, formülünü nasýl elde etmek gerkiri de ayrý bir sorun...

Ferdi perspektif ve tanýmlamalara yada klasik menkibe usülleri ile sorunlara deðinmeye itibar edilirse, Kürt islam alim ve aydýnlarý bu kriterlerle hareket ettikce, bilimi rehber kabul edenler karþýsýnda hafif meþrep pozisyonuna düþmekten kurtulamaz. Onurunu korumak adýna kendi tarihini eleþtiriye açmayanlar baþka tavizlere uðramaktan da korunamayacaklar. Ýþte bu noktada Türk tarihinin son yüzyýllardaki hazin yazgýsý kadar, Kürt alim ve aydýnlarý da olmasý gereken trendin çok uzaðýnda, çekingenlik ve bir o kadar da alýnganlýk.

Ýlginçtir; binyýllar devlete hizmet eden yegane anadolu halký, dün Devlet-i Al’i Osman’ýn bekasý için kardeþin kanýný mübah görürken hala farklý bir aþamaya gelebilmiþ deðil!
Osmanlý da bu sürece katýlmayan, ilmi açýdan eleþtiri yöneltenler ‘hain’ veya ‘zýndýk’ ilan edilirken, bugünde kendi oluþumunda olmayanlarý yine ayný etiketle yaftalanmaktan çekinmiyor. Öyle ki, Ýslamýn en deðerli terimler(Þehadet)’i bu uðurda manipüle edilebiliyor.

Kürtler açýsýndan örneklik ise sistemin kendisi dini deðerlerden fersah fersah uzak olduðu halde onu neredeyse içselleþtiren, ayný tahammülü kendisinden olana gösterememenin körlüðüdür. Bu körlüðün yakýn geçmiþte daha da derinleþmesi ise farklý bir acý...

Ak ve karadan oluþan ve baþka hiçbir renge hayat hakký tanýmayan Osmanlý’nýn islami bakýþ açýsý, objektif tarih tanýmýna, hakkaniyete ve meþruiyete uygun olmamasýnýn yanýnda, ayýrýmcýlýða neden olan, incitmek þöyle dursun, kýrýp geçen, yok sayan, çeliþkileri derinleþtiren Emevi boyutlarýný, insaf ehli olanlar tarafýndan tarih sayfalarýna çok net notlarla düþmüþ.

Kürtlerin bir kýsmý (ferdi menfaat) kendilerince haklý olarak Osmanlý güç islamý özlemini duyabirler, Ancak Medeniyet ve risalet beþiði olan Mezopotamya topraklarýnda, Osmanlý sultanlarýnýn cihad fermenýna karþý o topraklarda hangi dinin mensuplarýnýn yaþadýðýný dahi düþünmek, Sultana ve dolayýsý ile islama ihanetle özdeþ sayýlabilir mi!?

Kürt islam tarihindeki çarpýklýk ve Kürtlere hak etmedikleri cevr-u cefayý, en ince ayrýntýlarý ile tartýþmaya açmak baþlýca bir çalýþmayý gerektirir. Sorun bütün müslümanlarýn kendi tarihine dönüp yeniden kendi küllerinden kendisini yaratmasýýn saðlayacak temel kýstaslara ulaþma sorunudur.

Öz’e dönüþ: Karþý’nýn özü’nden uzaklaþmakla baþlayan süreçle tarihi yasalarýn kendine has kurallarýný bilmekten ve onu olmasý gerektiði gibi algýlamaktan geçerken. Bugün sosyolojik, siyasi, coðrafi, ekonomik sair konularda baþlýklar açýp tartýþmak,
Elbette önemli sorunlarýmýzdan ancak netleþmesi gereken muðlaklýklar oldukca kervan dizilemeyecek, dizilse dahi geçmiþin kötü yazgýsý ile karþýlaþmadan kendisini alýkoyamacaðýný ilahi öðretilerdeki Ýbrahimi gelenek ve tarihin kendine has yasalarý haykýrýp duracaktýr...

(devam edecek...


24.Nis.2009