ÖLÜ SEVGÝLÝ

Soðuk bir geceydi
Hayallerimin sonsuza dek bittiði kapkara bir geceydi
Geriye kimsenin dönmeyeceði gibi
Artýk ben de dönemeyecektim
Yokluk ile varlýðýn ortasýnda kaybolup gidecektim bilinmezliðe
Nerede kaldýðýmý bilmeden
Yalan olacaktý bedenim ruhum gibi
Sevdiðim kadýnýn gözlerini göremeden
Dudaklarýndaki þehveti öpemeden
Cehennem ateþi gibi yakýcý bedenine dokunamadan
Son bir defa da olsa onu göremeden
Toprak olacaktý bedenim
Üzerime ölümün soðuk topraklarý serpilecekti
Yaðan kar gibi yaðmur gibi
Düþecekti üzerime ölüm
Geri gelmeyecek bir yolcu gibi
Eller sallanacak ardýmdan
Ve o an bedenim yokluk olsa da
Dökülecekti yaþlar
Bu yaþlar ki ayrýlýðýn, sana kavuþamamanýn, sensizliðin yaþlarýydý
Ve öylece sessizce göçüyordum toprak oluyordum
Güle güle sonsuzluk gibi sevdiðim güzel kýz
Bu gün toprak olsam da
Bedenim ebediyete karýþsa da
Ruhum hep senindi yine sadece senin
Ben sana ulaþan yollarý gözlemiþtim hep
Sana ulaþan kilometreleri saymýþtým tek tek
Ve yalnýz seni gördüðüm de mutlu olurdum
Ama artýk hiçbir þeyin çaresi yoktu ölümden sonra
Ve toprak gidiyorum içinde senin olduðun dünyadan
Ne olacaðýmý bilmeden gidiyorum tanrýnýn huzuruna
Hoþça kal sevdiðim
Mutlu olmasýný bil ben yokken de
Tek bir kelamdý seni sevmek
Ve tek bir gece de son olarak gittim uzaklara
Kimselerin ömrü boyunca uðramadýðý
Ama en sonunda toprak olacaðý mezarlýklarda bekçi olarak
Yüreðimde ebediyen yokluðunu yaþayarak son oluyordum
Ölülerin sahibi olarak…