ÖLÜ KATÝLÝN ÖYKÜLERÝ

8.ÖYKÜ

(Gizli gerçekler ve Ölü katilin babasýndan kurtuluþunun öyküsü...)

Akþam olmuþ Ýstanbul’un üzerine çökmüþtü kara bulutlar.Her yer karanlýk olunca çýkmýþtý yine ortalýklara Ölü katil. Geçmiþin izlerini tekrar tekrar görmek isteyerek bildiklerini tazelercesine gelmiþti babasýnýn annesini zehirle öldürdüðü kendisine de öldürmek istediði eve.Hatýralar onu hüzünlendirse de mecburdu buraya gelmeye Ölü katil.Geçmiþle hesaplaþmak istiyordu herkeslerden önce.Ve o yüzden burada evinin karþýsýnda arabalarýn arasýndan kimselere gözükmeden kaldýrýma oturup çocukluðunun büyük bir kýsmýnýn geçtiði eve bakýyordu.
Gözlerinden usul usul yaþlar dökülüyordu gamzelerine doðru ama artýk aldýrmýyordu hiçbir þeye Ölü katil.Gerçeklerle yüzleþme isteðini kýramayýp gelmiþti herkeslerden saklandýðý evinden eski evine.Kaldýrýmdan eski evine bakarken anýlarý aklýna solucan gibi yapýþýp kalýr üzerine.Anýlarýn içinde boðulacaðýný düþünerek kaçmak istercesine hemen çýkar eskilerin, yaþanmýþlýklarýn içerisinden.Ama bu sýrada bir araba sokaðýn baþýnda gözükür.Arabanýn farýndan çýkan ýþýklarý gören Ölü katil oturduðu yerden kalkýp bakmak ister ne geliyor diye.Baktýðý yerde bir polis arabasýnýn olduðunu görünce hemen çöker oturduðu yere.Kaldýrýmlarýn ve arabalarýn arasýna sýkýþarak saklanýr sokaða gelen polislerden.
Polisler ise Ölü katilin eski evinin de olduðu apartmanýn önünde dururlar ve araba istop ettikten sonra teker teker iner 4 polis arabadan.Ölü katil olanlarý uzaktan gözlüyordu ve arabada birisinin daha olduðu görüp onunda inmesini bekler olduðu yerden.Polis arabasýný süren Kamil indikten sonra yan tarafa geçip kapýyý açar amirine.Arkadan ise iki polis arabanýn bagajýný açýp tekerlikli sandalye çýkartýrlar.Sandalye arabadan inecek kiþinin önüne getirildikten sonra Kamil amirini kollarýndan tutup otutturur tekerlekli sandalyeye.Bu olanlarý gören Ölü katil ise sadece
‘’Baþkomiser Celal...’’evet baþkomiser Celal, Ölü katille yaptýðý görüþme sýrasýnda diz kapaklarýna aldýðý iki kurþunla yaralanýp hastahaneye kaldýrýlsa da iyileþmesi zor olduðu denilerek hayatýnýn kalan kýsýmlarýný tekerlekli sandalyede geçirmeye mahkum kalýr bir suçlu veya zanlý gibi.Ölü katil gördükleri üzerine hayatý boyunca pek de üzülmese de bu sefer yüreðinin bir tarafý inceden inceye sýzlar az da olsa.Baþkomiser Celal’e bakarak
‘’Yanlýþ mý yaptým seni bu hallere düþürerek komiser.’’der ve az önce anýlarý için dökülen yaþlarý bu sefer baþkomiser Celal için düþer önce Ölü katilin elbisesine sonra da yere.
Baþkomiser Celal ise oturduðu tekerlekli sandalyeye bakarak der burada olsa da burada olmadýðýný düþündüðü adama Ölü katile için der adamlarýna
‘’Bakýn o pislik aldý her þeyi belki de hayatýmý aldý; ama ben yýlmayacaðým bu halde de olsa savaþacaðým onunla.’’ Yardýmcýsý Kamil ise
‘’Amirim keþke býraksaydýnýz görevi.Bizler ve tüm emniyet zaten Ölü katili yakalamak için uðraþýyor.’’
‘’Olmaz beni bulmuþ ve hayatýmý belli ölçüde karartmýþ olan adamldan öcümü almam lazým.Hem buralara kadar gelmiþken vaz mý geçelim?’’
‘’Tabi ki vazgeçmeyelim ;ama siz emniyette ya da evinizde çalýþýn bu iþ için.Bizler sizin dediðiniz yerlere gidip bakar ve araþtýrýr amirim.’’
‘’Olmaz Kamil.Benim iþim bu.Görevimi býrakacaksam eðer bu iþi çözmeden olmaz tamam mý?’’Kamil, amirinin kararýný deðiþtiremeyeceðini anlayarak
‘’Peki amirim dediðiniz gibi olsun da þimdi niye buradayýz?’’
‘’Niye mi olacak.Ölen 4 arkadaþý bilirsin deðil mi Kamil?’’
‘’Evet.Serkan, Yavuz, Bora ve Müfit.’’
‘’Aynen.Ýþte bu dört arkadaþtan olan Müfit’in yýllar önce bu geldiðimiz evde bir cinayet iþlediði kesinleþti.’’
‘’Kimler ölmüþ efendim?’’
‘’Karýsý Zehra ve oðlu Engin.’’
‘’Öldükleri kesin mi amirim?’’
‘’Kayýtlar öldüler dese de.Sanýrým Müfit’in oðlu hayatta.’’
‘’Bu kanýya nasýl vardýnýz ki?’’
‘’Tahminime göre o gün öldü diye gösterilen Engin isimli çocuktan birkaç yerde yurttan kalan çocuk buldum.’’
‘’Amirim bu isimde Türkiye’de birçok kiþi var.’’
‘’Biliyorum Kamil ;ama ölen çocuðun soyadýna benzer birisini buldum.’’
‘’Bu demek amirim.’’
‘’Ölen çocuk Engin Güzelyurt.Yurtlarda büyüyen Engin isimli bir çocuðun adý da Engin Güzeltepe.’’
‘’Yani...’’
‘’O çocuk bence o evden kurtuldu ve kaçtý.Sonra da soyadýný deðiþtirtti .Belki de bunu o yaþýnda yapamasa da o gün gazeteler sadece ölen çocuðun adýný yazmýþlardý soyadlara pek dikkat edilmedi.’’
‘’Nasýl edilmesin amirim her ölenden sonra haberde ad da soyad da söyleniyor artýk.’’
‘’O dönemler tek kanal devri.Bu o zaman pek belli olmazdý.Belki de dediðin gibi denmiþtir ama yurtlar buna pek dikkat etmemiþtir.Belki de bir yakýný bu çocuða yardým etmiþ olamaz mý?’’
‘’Olabilir amirim.’’Baþkomiser Celal daha fazla soðukta beklemek istemeyerek yardýmcýsý Kamil’e
‘’Ýki polis apartman giriþinde kalsýn gecenin bu saatinde kimseyi de rahatsýz etmeyelim.Sen de diðer adamla birlikte yukarýya eve gel.Ev o günden beridir uðursuz denilerek boþ býrakýlmýþ anlayacaðýn harabe gibi bir þey.’’
‘’Tamam amirim.’’der demz iki polise iþaret edip kapýnýn baþýna koyar.Kendisi de amirine yardým ederek apartmana girerler yanýndaki polisle birlikte.Uzakta olanlarý seyreden Ölü katil ise konuþmalarý az çok duyup
‘’Ulen bunlar annemin ölümünü araþtýrýp benim kaçtým mý kaçmadým mý iþini öðrenmek istiyorlar...’’dedikten sonra biraz düþünüp
‘’Eðer kaçýp dayýmdan yardým aldýðýmý bilirlerse onunda beni parasýzlýktan yurda verdiðini öðrenirlerse iþim biter.Ne yapacaðým ben artýk.’’diye düþünür.Aklýndan türlü türlü kurtulma yollarý geçiyordu ;ama hangisini seçeceðini kendisi bile doðru düzgün bilemiyordu.Böyle düþünceler arasýnda kalan Ölü katil, polislerin ve baþkomiser Celal’in araþtýrma iþine karýþmayacaðýna kendi kendine bir yöntemle söz verip hatta yemin edip araþtýrmanýn sonlandýrýlýþýna kadar soðukta tir tir titremeye mecbur kalýr.Neredeyse bu ilginç yöntemleriyle kendisini eðitiyordu bir nevi.

5 katlý apartmanýn 4.katýna çýkmýþlardý.Kamil, amirini kucaðýna alýp taþýmýþtý buralara kadar.Diðer poliste tekerlekli sandalyeyi taþýmýþtý 4.kata kadar.Öyle ya da böyle gelmiþlerdi 4.kata ve yýllardýr kapalý kalan evin önüne.Kamil, evin sahibinden aldýðý anahtarla kapýya sokar anahtarý ve kapýyý açtýðýnda aðýr bir küf kokusu ve evin çoðu yerinde bulunan tahtalarýn havasýzlýktan yarattýðý kokuyla karþý karþýya kalýr.Amirine dönüp
‘’Efendim bu ev kaç yýldýr kapalý ya evin içinde çok aðýr koku var.’’
‘’Sanýrým 17 yýl kadar.’’
‘’Epey olmuþ.17 yýl olduðu evdeki kokudan belli oluyor amirim.’’
‘’Tamam býrak konuþmayý da girelim eve.Araþtýrmamýz ve görmemiz gereken çok þey var.’’Kamil tamam iþareti yaptýktan sonra eve girer üçlü.Ev ise 2 oda bir salondan ibaretti.Odalara bakmayý sonraya býrakýp salona gelirler.Bunun nedeni ise Zehra’nýn evin salonunda zehirlenmiþ olmasýydý.Ve o ortama bakmayý istiyordu Celal.Salona gelip odada hiçbir þeyin olmadýðýný görür üçlü.Celal birden evin salonunu gördükten sonra ceketinin iç cebinden çýkardýðý gazeteye bakar.Kamil, amirinin ne yaptýðýný anlamak istercesine
‘’Ne oldu amirim nedir o elinizdeki?’’Celal, gazeteyi göstererek
‘’Olayýn olduðu günün bir sonraki gününde çýkan gazeteyi rica ettim ve gazeteciler beni kýrmayýp verdiler araþtýrmam için.’’
‘’Ee! Ne yapacaksýnýz ki bu gazeteyle?’’
‘’Amacým olayýn yerini buradan görüp boþ odada hayal kuracaðým anlýyor musun?’’
‘’Anladým amirim.’’diyerek salonun kenarlarýna çekilir polis ile Kamil, baþkomiser iþini daha rahat yapsýn diye.
Baþkomiser ise gazeteyi karþýsýna alýp bakar odaya.Gazetede ise ‘’iþte bu evde gerçekleþen vahþetle yitti iki can.’’diye yazýyordu ve altta evin salonunun resmi bulunuyordu.Resimde ise yerde bir halý bulunuyordu ve iki kanepe karþýlýklý olarak durup sýrtlarý duvara bakýyordu.Televizyon ise iki kanepenin orta hizasýnda üçüncü duvara dayalýydý.Kapýdan girilince zaten ilk olarak televizyon sonrasýnda kanepeler ve duvarlarýn arasýna açýlmýþ olan dörtgen pencereler görülüyordu.
Baþkomiser Celal olayý iyiden iyiye yaþamak istercesine gazeteye birkaç dakika boyunca iyice odaklanarak baktýktan sonra gazeteyi adamý Kamil’e almasý için uzatýp olayý düþleyerek 17 yýl öncesine döner aniden.Akþam olmuþtu yine Ýstanbul’da ve oðluyla birlikte oturan Zehra’yý görür karþýsýnda.Ve yardýmcýsý Kamil ile polise olayý kendine göre ve duyduklarýna göre anlatmaya baþlar.
‘’Ýþte bir cinayetin hikayesi bu.Ýþte bir ailenin bittiði bir hikaye bu.Belki de bu olaydan kurtulan bir çocuðun tüm dünyaya küsüp azýlý bir katil olmasýna neden olay bu.Artýk ne olduðunu kimse bilemez ;ama ben biliyorum.’’Kamil amirinin iyice moda girdiðini görerek
‘’Amirim ne oluyor neler diyorsunuz ya?’’Dese de baþkomiser Celal artýk onu duymuyordu ve tamamen olay endekslenmiþti.Diðer poliste ne oluyor dese de Kamil anlamýþtý olanlarý.Polis arkadaþýna dönüp
‘’Endiþe etme baþkomiser olayýn içine girdi artýk.Ve o anlatacak olanlarý ve o gün yaþananlarý.’’
‘’Eee! Biz böyle duracak mýyýz komiserim?’’
‘’Durmayacaðýz sadece baþkomiserin dediklerini dinleyeceðiz o kadar.’’
‘’Anlýyorum.’’desede polis olanlardan pek anladýðý gözükmüyordu.Baþkomiser Celal ise olaya ve o günün akþamýnda yaþananlara gitmiþti tam da 17 yýl öncesine.Ve anlatmaya devam ediyordu adamlarýna
‘’Evet o akþamdý ve o akþam yitti bu kanepenin üzerinde aðzýndan köpükler gelerek Zehra.Oðlu ise belki de saklanmýþtý babasýndan ya da annesi ben olmasam da bari oðlum kurtulsun diyerek saklamýþtý oðlunu bir yerlere.

Yýl 1984’tü.Türkiye siyasi anlaþmazlýk ve istikrasýzlýðýn içerisinde yuvarlanýp gidiyordu.Dönemin baþbakaný Turgut Özal, Devlet baþkaný da Kenan Evren’di.Ortalýk darbe olup bitse de hala karýþýktý.Ve arkadaþlarýndan aldýðý karýn seni erkeklerle aldatýyor sözüne kanan Müfit dönüyordu evine.
Evde ise salonda oðlu Engin’le birlikte salondaki masanýn yanýnda sandalyede oturuyordu Zehra.Oðluna son kez baktýðýný düþünerek kelimeleri satýrlara döküyordu.Belki de belki de diye diye atlatmýþtý kocasýndan kendisi hakkýnda konuþulanlarý.Ama bu gün kendisi de biliyordu ki kocasý Müfit yine arkadaþlarýyla birlikte zýkkýmlanmaya gitmiþti ve yine dedikodulara kapýlýp karþýsýna dikilecekti.Kocasý bilmesede olanlarý, arkadaþlarýnýn karýsýna neler yaptýðýný kendisi biliyordu kocasýnýn yanýnda dost diye yanaþanlarý ne yýlan olduðunu.
Satýrlara kelimeler tek tek düþtükçe sanki Zehra’dan da bir þeyler kopup gidiyordu.Ýstanbul’un üzerine çöken akþamda cabasýydý.Zehra artýk her gün duyduðu dedikodulardan ve kocasýnýn bir gün kendisine yapýlan tecavüzü öðreneceðinden korkarak bu ölüm mektubunu yazýyordu yanýndaki oðlu Engin’e raðmen.Bir oðluna bakýyordu bir kaðýtta yazdýklarýna bakýp aðlýyordu.Küçük Engin’de hiçbir þeyden haberi olmadan bakýyordu gözlerinden yaþlar gelen annesine.Annesinin ne yaptýðýný pekte bilmesede bakýyordu yine.Annesinin kendisini hep koruyacaðýný bilerek sarýlýyordu annesinin ellerine ‘’Anne beni býrakma olur mu?’’dercesine.Zehra’da ‘’Býrakmayacaðým seni biricik oðlum.’’dercesine sarýlýyordu oðluna.
Yaza yaza bir sayfayý doldurmuþtu Zehra.Ve daha fazla yazmanýn gereði yok diyerek mektubu dörde katlayarak zarfýn içine koyup oðluna döner.Mektubu oðlunun ellerinin arasýna býrakýp der her þeyden çok sevdiði oðluna
‘’Beni üzmeyeceðine söz ver bakalým Engin’im?’’
‘’Ne oluyor anne?Ben seni hiç üzmem ki þimdi üzeyim anneciðim.’’
‘’Olsun sen ver sözünü.’’
‘’Tamam söz anne üzmeyeceðim seni.’’
‘’Ýyi o zaman þimdi de bu mektubu bana ne olursa olsun saklayacaksýn olur mu?’’
‘’Ne mektubu bu anne?’’
‘’Bir gün açýp okuyacaksýn oldu mu?’’
‘’Neden þimdi okumuyorsun ki bana yazdýklarýný anne?’’
‘’Olmaz oðlum.Zamaný gelince herkes her þeyi öðrenmeli senden.O yüzden bana her ne olursa olsun saklayacaksýn tamam mý bu mektubu söz mü Engin’im?’’Engin, annesinin gözlerinden dökülen yaþlarý görerek
‘’Tamam anne sen aðlama yeter ki.Söz veriyorum.’’diyerek sýkýca mektubu eline alýp sonra pantolonunun cebine sokar.
O sýralarda ise Müfit’in evden çýkmadan önce kendisine dedikleri aklýna gelir Zehra’nýn.Onlar ise þunlardý;
‘’Akþam eve geç gelecem haným ;ama seninle þu dedikodu konuþup hesabýný keseceðim duyduklarýmýn.Ya cezaný çekeceksin ya da kurtulacaksýn.’’diyerek sarhoþ sarhoþ konuþup çýkýp gitmiþti evden Müfit.Zehra bu düþünceler içinde kocasýnýn artýk kendisine inanmadýðýný ve elaleme ve en yakýn arkadaþlarý olan Yavuz, Serkan ve Bora’ya inandýðýný hissederek kendisine bu gece çokça kötü þeylerin geleceðini hissedip önce mektubu yazmýþtý ve sonra da oðlundan sözler isteyip vermiþti mektubu biricik ve her þeyden çok sevdiði oðluna.Daha fazla vakit kaybetmek istemeyip masadan kalkýp yanýn oðlunu da alýp salondan çýkarlar.Baþkomiser Celal’de salondan çýkýp Zehra’nýn oðlunu babasýndan sakladýðýný düþünerek karþýlýklý bulunan iki odanýn arasýndaki duvarýn karþýsýna gelir.
Zehra ne yapacaðýný düþünürken birden oðlunu saklamasý gerektiði gelir ve elinden tuttuðu oðlunu odalara koymak yerine birkaç gün önce dedikodularýn iyice arttýðý günlerden birisinde kocasýnýn evde olmadýðý saatlerin birisinde eve bir usta getirtip iki odanýn arasýndaki duvarý oydurtup gizli kapý yaptýrmýþtý.Zehra ise bunlarý ev hanýmý olduðundan deðil gençliðinde üniversite de siyasal okuyup bir sürü ajanýn yaptýðý gizli numaralarý hayatýnýn ilerleyen zamanlarýnda kullanabilirim diye burayý yaptýrmýþtý.Ve oydurduðu yeride duvarýn kalan kýsýmlarýndaki renge boyayýp gizlemiþti.Ve kocasý bunu hiç bilmiyordu ve ömrünün sonuna kadar da bilemeyecekti bu sýrrý.
Zehra yaptýrdýðý bu kapýyý hatýrlayarak duvara elini atar ve çok ince yaptýrdýðý kilit eline gelir.Kilidi yana sürükleyip açar ve karþýsýna rahat 3 kiþinin sýðacaðý bir yer çýkar.Engin bu yeri hiç görmediðinden annesine dönüp baþýný da yukarýya annesine bakmak için kaldýrýp der
‘’Bu nedir anne ben burayý evde hiç görmedim?’’
‘’Burasý senin için tamam mý?’’
‘’Benim için mi neden anne?’’
‘’Seni saklayacaðým oldu mu oðlum?’’
‘’Neden ki?’’
‘’Nedeni var mý oðlum baban gelince saklanbaç oynayacaðýz ama sen evvelden saklanýp kurtulacaksýn oldu mu?’’Engin durduðu yerde zýplayýp sevinir olduðu yerde.Annesinin gözlerinin içine bakýp
‘’Tamam anne de nasýl çýkacaðým sonra?’’
‘’Çok kolay oðlum.15 dakikaya baban evde olur.Baban geldikten sonra çokça sesler duyarsan hep bekle burada herhangi bir þüphen olduðunda çýk ve ardýndan da evden çýkýp dayýnýn yanýna git oldu mu?’’
‘’Ama giderim de sen olmayacak mýsýn yanýmda?’’
‘’Olacaðým anneciðim geleceðim sana.Sen bu arada dayýnýn evini biliyorsun deðil mi?’’
‘’Biliyorum.’’sonrasýnda Zehra, oðlu Engin’i küçücük odaya koyup kilidi çeker ve oðluna da nasýl açýlýp kapatýldýðýný gösterip saate bakar.Saat 23:58’i gösteriyordu.Kocasý hiçbir zaman geç geleceðim dediði günlerde olsa 24:00 sonra eve gelmemiþti hep zamanýnda evde olmuþtu.Zehra oðlunu sakladýktan sonra salona dönüp kanepeye oturur.Sonunu bekleyen asýlmayý bekleyen suçlular gibi kolu kanadý kýrýlmýþ bir halde oturur.Ve tam 23:59:38’de zil çalar.Zehra yerinden kalkýp salondan çýkýp kocasýna kapýyý açar.Kocasý dediði gibi evden çýkmadan önceki hali gibi sarhoþ dönmüþtü evine.Zehra sesini çýkarmadan kesileceðini anlayan koyunlar gibi salona geçer kocasýnýn arkasýndan yürüyerek.Siyasal okuyup sevdiði adam uðruna vazgeçmiþti her þeyden ve hayallerinden.
Þimdi ise hayatýnýn bitirileceðini hissediyordu.Yerine oturup kocasýna bakar ne diyecek diye Müfit ise karýsýna bakýp
‘’Yattý mý oðlan?’’
‘’Yattý.’’der Zehra.Müfit ise karýsýna kötü kötü bakarak
‘’Aþaðýlýk kaltak yine kimlerle düþüp kalktýn lan?’’Zehra sesini çýkarmadan dinler kocasýnýn dediklerini Müfit ise devam ediyordu aðýr sözlerine
‘’Yine mahallede herkes seni konuþmuþ artýk namusum iki paralýk oldu senin yüzünden.’’Zehra daha fazla dayanamayarak kocasýna
‘’Ben ne yapmýþým ki arkadman konuþuyorlar yüzüme diyemiyorlar mý dediklerini?’’
‘’Sus be pis kaltak.Artýk senin kaçamaklarýný dinlemek istemiyorum tamam mý?’’
‘’Ama ben bir þey yapmadým ki Müfit.Sadece seninim diye laf atýyorlar arkamdan.’’
‘’Atarlar tabi seni hep birileyle görüyorlarmýþ.’’
‘’Ýþte hep mýþlý mýþlý konuþuyorlar arkamdan anlasana seni benden almak isteyenler var.’’
‘’Yok...sen zaten benden gitmek istiyorsun ki baþkalarýyla yatýyorsun.’’
‘’Ne yapacaksýn artýk.Bana deðilde denilenlere mi kulak vereceksin ha! Öldürecek misin beni bu gün ve bu gece?’’Müfit, karýsýný çok severek evlenmiþ olsa da dedikodular yiyip bitirmiþti kendisini ve hem dedikodulardan kurtulmak için hem de karýsýnýn kendisini aldatmasýný kendisine yediremeyerek oturduðu yerden kalkýp mutfaða yönelir.Zehra ise kendisini dilemeyip giden kocasýna kýzýp
‘’Nereye gidiyorsun þimdi?’’
‘’Bekle oturduðun yerde beni az sonra geliyorum yanýna.’’diyerek yalpalaya yalpalaya ilerleyip mutfaða girer ve iç cebine sakladýðý küçük þiþe içinde zehiri bir bardak suya koyup geriye döner salona ve yerine oturup karýsýna bakarak der ki
‘’Ýç bu zýkkýmý tamam mý?’’
‘’Ne bu þimdi konuþuyorken su da nereden çýktý?’’
‘’Ýç dedim sana tamam mý?’’diyerek baðýrýp kýzar karýsýna.
‘’Anladým beni zehirleyerek kurtulacaksýn deðil mi her þeyden hem de bir hiç uðruna?’’Müfit sarhoþ olsa da her zaman kendisinde bulunan deli gücü harekete geçer ve yerinden kalkýp karýsýnýn üzerine gelerek karýsýnýn aðzýna zorla bardaðý uzatýp sudan birkaç yudumda olsa içirtir.Karýsý bu duruma engel olmak istesede kocasýnýn sinirlendiðinde deli gibi güçlü olduðunu bildiðinden fazla direnemez ve suyu içmek zorunda kalýr.Üç yudum kadar yutar.Müfit ise geri çekilip oturur yerine.Karýsýna bakýp ilginç bir biçimde sýrýtýr karýsýna bakarak Zehra ise
‘’Ne oldu zehirledin bir de gülüyor musun?’’
‘’Gözlerimin önünde köpüre köpüre adice öleceksin pis kaltak.Ettiklerini bulacaksýn herkes gibi.’’Zehra artýk sonunun geldiðini ve hayatta birkaç dakikasýnýn kaldýðýný anlayarak bekler sonunu koyunlar gibi.
Birkaç dakika sonra köpürmeye baþlar olduðu yerde Zehra.Geçen her dakika da köpürmesi artan Zehra oturduðu yerden bilincini yavaþ yavaþ yitirmesinden ötürü yere düþüp kocasýna bakar her þey olsada ve yalvarýrcasýna bakar ;ama artýk kocam dediði ayný yastýða baþ koyduðu adam tanýdýðý adam deðildi ve saçýyordu kendisine tüm kötülükleri.Zehra giderek kötüleþir ve yavaþ yavaþ bedenini kendisini almaya gelen azraile teslim eder.Müfit ise pis sýrýtýþlarýný giderek artýrýp karýsý gözlerinin önünde ölürken hayatým dediði kiþi hayattan koparken kahkahalar atarak güler alçakça.
Ve olan olmuþtu artýk.Her þey için geçti.Zehra’nýn soðuk bedeni karþýsýnda duruyordu Müfit’in.Müfit ise gülmesini kesip yerde cansýz yatan karýsýna bakýp aðlamaya baþlar birdenbire.Neden böyle bir þey yaptýðýný düþünür.Ve bir kere baþlamýþtý artýk öldürmeye ve karýsýyla ilgili hiçbir þeyin kalmamasý için odasýnda yatan oðlunun yanýna gider.Baþkomiser Celal ise artýk olayý yaþamýyor adeta olayý bizzat kendisi yönetiyor gibiydi.Ve Kamil ile polisi de peþinden sürükleyip karþýlýklý olan iki odadan saðdakine girip bakar odaya ve Müfit oðlunun yattýðý yataða bakýp üzüle üzüle baktýktan sonra kapýyý ardýna kadar açýk býrakýp mutfaða gider.Engin ise birçok ses duyduðundan iyice þüphelenip çýkmak isteyerek sessizce açar gizli dolabý.Ve açýp atlar koridorun ortasýna ardýna dönüp hemen dolabý kilitleyip mutfakta birisinin sesler çýkardýðýný duyarak evin kapýsýna yönelir.O an muftakta tüpü çýkartýyordu Müfit.Engin ise küçücük yaþýnda da olsa aklýný çalýþtýrýp evin kapýsýna yönelip bu ses hengamesinde evden çýkmayý düþünür.Müfit ise tüpü çýkartýp yavaþça açar ve açýk býrakýr.Sonra da mutfaðýn açýk kalan iki camýný kapar hava evin içinde kalsýn diye.Engin ise çoktan kapýyý açmýþtý ve sessizce kapýyordu.Küçücük de olsa bir þeylerin kötü gittiðinden annesini bir daha göremeyeceðinden korkuyordu.Ve bu halde de olsa çýkar gider evden.Müfit ise evin her odasýndaki camlarý kapýlarý kapatýp sadece oðlunun yattýðý odanýn kapýsýný açýk býrakýp oðlunun yattýðý odaya son bir kez bakýp
‘’Elveda oðlum...’’diyerek döner ve evin giriþ kapýsýna gelip kapýyý açýp bakar.O anda baþkomiser Cela kimsenin hatta gazetelerin bile bilmediði ve sadece emniyetin bildiði bir þeyi paylaþýr polislerine
‘’Size kimsenin bilmediði bir þeyden bahsedeceðim çocuklar.’’
‘’Nedir amirim?’’diye sorar Kamil.Celal ise
‘’Emniyet herkesten önce bu iþi bildiðinden gazete ve halktan bir þeyi saklamýþtý.’’
‘’Neyi amirim?’’
‘’Bunu bende bilmiyordum ta ki araþtýrana dek.Ama öðrendiðime göre o gün evden bir ceset çýkmýþ.Ve Engin denen çocuk kayýp olduðundan ve o akþamüstü çocuðu evin balkonunda görenler olduðundan o zamanýn polis amirimi çocuðu bulamayýz diyerek öldü demiþ gazetecilere.’’
‘’Ee! Ama cenaze yapýlmamýþ mýydý çocuk için?’’
‘’Evet yapýldý ;ama mezara konan oyuncak bir bebekti sadece.’’Kamil ve diðer polis duyduklarý üzerine iyiden iyiye þaþýp kalýrlar öylece.
‘’Bu nasýl iþ amirim olur mu böyle bir þey saklanýr mý herkeslerden?’’
‘’Emniyet her zaman zaafiyet yaþadý ve o günlerde de böyle bir görevsizlik yapýldý ki saklandý ama tabi ki de bu bir hataydý Kamil.’’
Müfit son kez göreceðine evine balýp kapýyý kapatýr ve kilitleyip gider.Ve böylece herkes küçük Engin’i öldü bilir. Araþtýrmada böylelikle biter.Celal, yardýmcýsý Kamil’e dönüp
‘’Ne o þaþkýnsýn?’’
‘’Neden böyle bir bilgiyi önemli þeyi en son dediniz ki bize?Ve neden o günkü emniyet sakladý böyle önemli þeyi?’’
‘’Tek diyeceðim o günkü þartlar.Ama bu bence Engin’e yaradý ve ona yardým eden birisi olmalý ki.Çünkü o yaþtaki çocuk tek baþýna nasýl gidip soyadýný deðiþtirecek ve kendini böyle bir iþten kurtaracak ki.’’der ve salondan çýkýp evin kapýsýna gelip durur baþkomiser Celal polislerine dönüp
‘’Peki her þey tamam da bu çocuk burada ölmeyip yaþadýysa nereye saklandý da kurtuldu ki?’’
‘’Babasý yattýðý yere bakmýþtýr herhalde.’’
‘’Karýsýna zehir içeren sarhoþ olsa da bakmýþtýr herhalde.’’diyerek o gizli kapýyý ya da odayý göremeden evden çýkýp giderler ve birkaç parça da kanýt toplayýp ayrýlýrlar.kapýda bekleyen iki polis Kamil’i ve kucaðýndaki amirlerini görüp yardým ederler.Baþkomiser Celal arabaya binmeden önce sokaðýn iki tarafýna bakýp küçük Engin’in hangi yöne kaçtýðýný düþünüp
‘’Nereden gitmiþ olabilir ki?’’der.Kamil ise
‘’Ne dediniz amirim?’’der.Celal ise konuyu deðiþtirip
‘’Acaba bu çocuða herhangi birisi mi yardým etti yoksa bir yakýný var mýydý Güzelyurt adýnda?’’
‘’Ýsterseniz araþtýralým?’’
‘’Bu güzel fikir Kamil.Belki akrabasýný bulabilirsek onun aðzýný arayýp bulabiliriz Engin’in, Ölü katil olup olmadýðýný?’’deyip binerler 5 polis birden arabaya ve saniyeler içerisinde sokaktan geldikleri yönün tersine girip ayrýlýrlar. O an arabalarýn arasýnda oturup saklanan Ölü katil polislerin ayrýldýðýný görüp kalkar yerinden ve köþeyi dönen arabaya bakýp der ki kendi kendine
‘’Ulen bu polis dayýmý bulursa ben ne ederim.Bütün foyam ortaya çýkar.Ve kalýrým öylece hapishanelerin içerisinde... Derhal seni bulmalýyým dayý.’’diyerek son bir kez bakar evlerine Ölü katil. Ve o gün evden çýkýp polislerin geldiði sokaktan gittiðini hatýrlayarak durur öylece.Ama o an sanki gözlerinin önünde gerçekten bir çocuk sokaðýn o tarafýndan gidiyordu ve dönüyordu köþeyi.Bu durum þaþýrtmýþtý kendisini ;ama yine de kendisini toparlayýp bakar önüne.
Artýk tek çaresinin dayýsýný polislerden önce bulup kendisini bir an önce bu baþkomiser Celal’den kurtarmasý gerektiðini düþünür.Adamý sakat býraksa da bu duruma üzülsede Ölü katil, baþkomiserin bu halinde bile kendisine bela olacaðýný düþünüyordu.Derin ve çokça düþüncelere dalmak yerine gitmenin ve dayýsýný arayýp bulmadan önce biraz dinlenmesinin gerektiðini hissedip polislerin gittiði yönden ayrýlýr çocukluðunun geçtiði sokaktan.
O an ise sokaktan ayrýlýrken bir an için gökyüzüne bakma ihtiyacý duyarak baþýný usulca kaldýrýp bakar.Ve annesinin son gördüðü andaki sulueti belirir gözlerine ve yine birkaç damla yaþ düþer yere.Durdurmak için ellerini kullansa da aðlamak ister annesi için.
‘’Ulen hayatta kimse için aðlamadýk hiçbir olay için aðlamadýk.Bari annem için annemin öldürülüþü için tuttmayayým gözyaþlarýmý yerlerinde de salayým gitsin nereye kadar gidecekse.’’diyerek gözyaþlarý döke döke annesini son gördüðü aný hatýrlaya hatýrlaya yalnýz baþýna gecenin karanlýðýna yuvasý, evi olduðu karanlýklarýn ve kötülüklerin içerisine girip, karýþarak kaybolur gider yine bir baþýna ve yalnýz.Artýk onu durdurabilecek miydi baþkomiser Celal, yoksa Ölü katilin dayýsý her þeyi ortaya mý çýkaracaktý?Bir soru içinde aklý karýþan baþkomiser Celal ve Ölü katil artýk zamanýn kendilerine ne getireceðini bilmeden iki ayrý yoldan giderler evlerine ;ama ikisi de aslýnda tek bir þey düþünüyorlardý.Artýk birbirlerinin düþmanýydýlar ve ikisi de birbirini alt etmeye kararlýydý.Ama bu arada gece iyiden iyiye çökmüþtü Ýstanbul’un üzerine ve soðukla birlikte gidiyordu iki düþman evine...