Yataðýmda kendimle mücadele ediyorum.Saatlerdir adeta kývranýyorum ve bu durum beni boðuyor.Zaman bir türlü geçmiyor.Günde en az 16 saat uyumam gerek ama bunu bir türlü baþaramýyorum.Bu yerde adeta zaman durmuþ.Ceza dedikleri bu olsa gerek.

Bir de ceza içinde ceza çekmek dedikleri cümle varya iþte onu yaþýyorum.Beþ metrekarelik bir hücrenin içindeyim.Tekli bir ranza eski bir yatak, üç tabak tüm servetim sayýlýr.Bir paket samsun sigarasý tek lüksüm.Günde üç dal sigara içmek zorundayým ve dört günlük sigaram kalmýþ.Herþeyi idare etmek zorundayým, günlük verilen ekmeði, sigarayý, sabunu hatta zamaný hemen hemen herþeyi.En yakýn dostum ve destekçim kolumdaki saat.

Devamlý ona bakýp düþünüyorum, çocukluk günlerimi, ailemi, yaþadýklarýmý düþünürek, hayal kurarak günde en az iki saati geçiriyorum.Üç dakikalýk diþ fýrçalama süresini onbeþ dakikaya çýkarttýðýmda günlük kýrkbeþ dakika zaman daha kazanýyorum.Günde sekiz saati yemek, diþ fýrçalama, bulmaca çözme bulduðum kitaplarla ve bir de hayal dünyam ile atlatýyorum.Toplumda birçok insan yalnýzlýktan þikayet edip durur, sýkýntýdan, bunalýmdan, adeta hayatýndan býkar.

Düþünüyorum da buralarda birkaç gün yaþayan olsa daha sonra hayata nasýl bakar acaba?Ýnsanlar niçin yaþadýðý hayatýn güzelliklerinin farkýnda deðil?Ceza evinin yüksek güvenlikli bölümündeki yirmi hücreden birisi þahsýma ait.Diðer bloklarda yatan altý yüze yakýn mahkumdan hiç biri bu kýsma girmek istemez.

Alt katýmýzda aðýrlaþtýrýlmýþ müebbet hapis cezalý mahkumlarda tek yaþýyor.Onlarýn iþi bizden daha zor.Gardiyanlarýn dahi girmek istemediði uðursuz blok.Aylardýr güneþin yüzünü bir parça yansýmasýný dahi göremedim.Çürümenin, yok olmanýn azar azar gerçekleþtiði yer.Tabuttaki bir ölü bile bizden daha þanslý sayýlýr.O bir þekilde ölmüþtür ve artýk tabiata karýþmýþ evrimini tamamlamýþtýr.

Ya bizler!Geçen ay on beþ yýla hükümlü bir cinayet mahkumu kendýný astý.Adam dayanamadý.Fakat hiç kimse umursamadý bile.Ne devlet ne de bizler.Felsefemiz þudur; herkesin cehenneme kadar yolu var.Suç iþleyen cezasýný çekecek kural budur.Buralarda acýmanýn a harfini bile bulamazsýnýz.Kurtuluþ nerede acaba. On altý saati yatakta geçirmek bile baþlý baþýna bir iþkence.Profesyonel bir mahkum bu süreyi yatakta geçirmek zorunda.

Ýnsanýn kendi vücudu dahi bu iþkencenin baþ aktörü oluyor.Damarlarýmda dolaþan kanýn hareketini devamlý hissediyoum, kalp atýþlarým bile göðüs kafesimi zorluyor.Ýç organlar dahi bir makine gibi çalýþýyor ve hepsinin seslerini duyuyorum.Ümitsizlik, korku, endiþe duygularý bu sistemin çalýþmasýný sabote ederken bazen anýden yataktan sýçrýyorum.

Hücrede sadece birkaç ay geçiren mahkumun once duyularý bozulmaya baþlar.Yavaþ yavaþ görme, duyma, konuþma yetileri azalýr.Kendi kendine sesler duymaya baþlarsýn, gardian ile konuþurken anormal bir þekilde baðýrarak konuþursun.Gözlerin üç metreden fazlasýný göremediði için zamanla artýk uzaðýda göremezsin.Bedeli ne olursa olsun burdan kurtulmayalým.Ben diðer mahkumlardan farklýyým biraz.Benim defterimde kadercilik, piþmanlýk, acizlik yoktur.Ne olursa olsun burdan çýkýp gideceðim.Dört aydýr bu hücredeyim.Üç yýlýmý hapishanede geçirdim ve sadece bir üç yýl sonra özgür kalabilirim.

ERTESÝ GUN:

Victor Hugo nun Sefiller adlý romanýný okuyorum.Çocukluðumda bu romaný kýsaltýlmýþ haliyle okumuþtum.Cezaevi Kütüphanesinde bu romanýn çok eski tarihli üstelik Fransýzca orjinal çevirisini bulduðumda tekrar okudum.Bin sekiz yüz sayfalýk bu eseri tekrar gözden geçirdiðimde adeta þok geçirdim.Hugo nasýl bir roman yazmýþ inanamadým.Hugo nasýl bir insandý.Yüz elli yýllýk bu roman daha çok dini bir kitap gibi yazýlmýþ.Bu roman en ümitsiz anýmda bana yaþam enerjisi verdi kurtuluþ kapýsýný araladý.

Hücremde yayýlan bir ýþýk gibiydi.Ýki yüz yýl evvel doðan bu yazarýn beni kurtarmasýna inanamadým.Hayat kurtaran kitap dedikleri bu olsa gerek.Kürek Mahkumu Jean Val. Jean yirmi yýl yattýktan sonra topluma nasýl dönmüþtü.Onu affeden piskopos nasýl bir karakterdi.Hugo insaný tanýmýþtý adeta bir peygamber gibi.Dostoyevski nasýl son anda idam mangasýnýn önünde ölümden kurtulmuþtu.

Daha sonra on yýl Sibirya’da on yýl kürek mahkumluðu yapmýþ üstelik bir de on yýl zarfýnda ona bir kaðýt, kalem bile vermemiþler.Bir kral veye imparator deðillerdi ama insanlýk ýþýðýný günümüze kadar hatta tarihin son gününe kadar ulaþtýrmýþ oldular.Nazým bir dehaydý.Orhan Kemal, Yaþar Kemal ya onlar?Ýþte bu dehalarýn bana vermiþ olduðu yaþam enerjisini belki ailem, arkadaþlarým , toplum veremedi.

ÜÇÜNCÜ GÜN:

Uzun saçlarým darma daðýnýk.Havlu ile kurulamaða çalýþýrken aynaya baktýðýmda görüntü hiçte hoþuma gitmiyor.Vücudumdaki sayýsýz dövmeler, ayaðýmdaki yarým botlar, kot pantolon ve siya tiþörtümle yabancý mahkumlar daha çok benziyorum.Zaten bazý gardiyanlarýn bakýþlarýnda bunu hissediyorum, onlarda haklý sayýlýr.Disiplin suçu iþleyene bir mahkum olduðumdan beni buraya týktýlar.Üstelik bazý koðuþlarda beni kabul etmiyor, mahkumlarda ürküyor benden.Bir gardiyan söylemiþti:

"Bak hemþerim bugün yarýn seni baþka bir yere gönderecekler haberin olsun burasý Kütahya Cezaevi sizin Ýstanbul a benzemez ne diye milletle kavga ediyorsun. Uslu durup cezaný bitirsene bak çoluk çocuðunda varmýþ.Seni burdan paketleyecekler bari gittiðin yerde akýllý dur."

Kütahyalý gardiyan içten samimi bir þekilde konuþmuþtu.Aslýnda bir çok gardiyan suratýma bile bakmazdý.Gideceðim yeri az çok tahmin ediyorum.Mücadelemin hangi çerçevede olduðunu tabiki bilemezdi bu gardiyan.

DÖRDÜNCÜ GÜN:

Sabah çýkan sesler ile irkiliyorum, bir þeyler oluyor.Kapý sesleri, dönen anahtarlar, merdivenlerden çýkan postal sesleri bir þeylerin habercisi.Hýzlý bir þekilde pantolonumu giyip sonra botlarýmý baðlayýp demir parmaklýklardan bakmaya çalýþýyorum.Bir grup gardiyan ve jandarmanýn acele bir þekilde bizim kýsma girdiðini görebildim.Önümden geçtikleri sýrada baþ gardiyanýn ikazý ile demir parmaklýktan geri çekildim.

Askerlerin ellerinde zincir kelepçeler sallanýyor.Bir hücreyi açýp baðýrarak içeri girdiler.Boðuk sesler çýkýyor.Tahmin etmiþtim deliyi götüreceklerdi.Deli bir mahkum iki yýldýr o hücrede yatýyordu.Az sonrada önümden geçtiler.Deli mahkumun görüntüsü gerçekten feciydi.Saçlarý beline sakalý neredeyse karnýna kadar uzamýþtý.Sanký maðara dönemi insanýydý.Üstünde yayýlan koku ve görüntüsü korkunçtu.Askerler onu kelepçeledikten sonra adeta sürükleyerek götürdüler.

Meraklanmýþtým nereye gidiyordu?..Öz babasýný öldüren deli mahkum öyle bir çýldýrmýþtý ki çektiði vicdan azabý onun iç dünyasýný parçalamýþ zehire çevirmiþti. Deli herif dünyada yaþayan altý milyar insan arasýnda öldürmek için gidip babasýný bulmuþ.

Ranzama tekrar uzandýðýmda ayný sesleri tekrar duydum.Gardiyanlar ve askerler geri geliyorlardý kimi alacaklardý?..Ayaða fýrladým tekrar.Bulumduðumuz kýsýmda benden baþka bir mahkumda yoktu. Hücremin kapýsýnda durdular. Baþgardiyan sesleniyor. "Sen de hazýrlan çabuk ol .Bolu F Tipine nakil oluyorsun seni bekliyoruz"...