Korkularýn dili çözülünce yýrtardýk yalnýzlýðýn yorganlarýný
Tutkularýmýzýn hücresinde saklardýk en deli yangýnlarýmýzý
Geceler sürerdik terli bedenlerimize, salardýk dudaklarýmýzý
Renklerin tam ortasýnda kalýrdýk, yorardýk sevdalý ruhlarýmýzý

Bakýþlarýnýn derin sularýndan kýyýlara çýkýnca bir omuz olurdun yorgun bedenimi aðýrlayan. Kýmýltýsýz süzerdin nefeslenmemi. Dudaklarýnýn derin mahzenlerine beni çeker, yýllanmýþ mutluluklarýn kadehlerini doldururdun kadýn ellerinle. Ýçtikçe sevgini sana acýkýrdým, aþk sofranda obur bir adam olurdum. Yenilenirdim sana, bilenirdim sevdana, atýlýrdým kollarýna ve ben korkusuz sarýlýþlarýnýn ipek dokunuþlarýyla sana er bir þafak olurdum.

Yastýðýmdaki silinmez kokuna yeniden sarýlarak düþlere sereceksin az sonra ruhunu. Ne yana dönsen sevda, ne yana dönsen deli bir dürtü yakacak alevlerimin ulaþamadýðý bedenini. Tuz denizlerinden kervanlar süreceðim ülkene. Ýpek yollarýndan hurmalar serpeceðim aþkla kavrulan dilinin vahalarýna. Bir denizi yönelterek yaþadýðýn çukur iklimlere, ‘sana geldim’ diyeceðim dudaðýmda demlenen þafak kýzýlý þiirlerle. ‘Seni seviyorum’ diyerek gireceðim alevlendirdiðin aþk yataðýna.

Bir öpüþün bekleyiþ haresine bir þarký yükledim ve özlemin mýrýltýlarýyla günü pastil gibi çiðnedim. Boynumdaki vebal, koynumdaki alev, ruhumdaki ulaþýlmaz bedel oldu özlem denen yel.
Yudumladýkça gözlerini siyah bir þarap akar boðazýmdan, yakar yüreðimi. Fonda þarký, týnýda ezginin içli sesi yýkarým dilersen bu kenti. Tersine çeviririm sensiz geçen tüm geceleri.

Þimdi, aþkýn asma köprülerinden geçerek sana gelsem, göðsümdeki dolu savaklara gözlerini diker misin? Uykular inen bedenini silkeleyerek bir günün hikâyesine yeniden yüz sürer misin? Ýzlerini býraktýðýn camlarda öpüþlerimin gözyaþlarýný arayarak gönlümü hoþ eder misin? Þimdi, bir düþün kemendini býraktým yataðýna desem, çaðrýlarla ülkemi sallar mýsýn? Seni sevmenin sisli þehirlerinde kayboldum desem, yine beni sever misin?

Biriken sevinçlerimizin sabýrsýz sarýlýþlarýna yetmezdi gerçeðin cakasý. Onulmaz keder köprülerinden geçer, el ele, yürek yüreðe yürürdük er þafaklarda. Mataramýzdaki sevgi iksirini yudumladýkça ölümsüz bir hayatýn öte yakasýna geçerdi bedenlerimiz. Yorgun saatlerin çarklarýna salýncaklar kurarak seven gönlümüzü yýldýzlara deðene dek sallardýk.

Bütün kalabalýklarý aþarak varlýðýnýn çukur kentlerine yürürüm, ovalara beyaz tohumlar serperek. Yanaklarýna en doygun renkler taþýrým sýrtýmda, yükümün aðýrlýðýna bakmadan yüreðini isterim. Oysa yolculuk serüvenlerimizin ayný kefesinde özlemin aralý kapýlarýndan hep baþkasý girer ve yüzüne dermansýz bir sancýyla birden gecenin karanlýðý düþer. Sýrat olur yollar, çöle dönüþür ovalar ve göðsümde hep yangýnsýz bir duman tüter.

Yarýnlarýn bilinmez yýkýntýlarýndan bir umut tuðlasý seçtik kendimize. Ýsimsiz sancýlarýn harcýyla sývadýk sevgimizle. En çok gecelerin ýþýltýlarýyla donatýlý bahçelerdi düþünü gördüðümüz, yakamoz gelgitli denizlerden topladýðýmýz sevda incileriyle süslerdik üzünçlerimiz çoðalýnca mavileri. En güzel renk gözlerindi ve ben bütün renkleri biriktirerek sultaným demiþtim aþkla bakan gözlerinin panayýr gülüþlerine. Çünkü, senin varlýðýn yaþamak nedenimdi.

Bu sabah benimle uyan uykulara. Sen ol suyumu döken, soframý donatan, çayýma þeker atan. Bu sabah sen ol gülümsemem, sen ol dudaðýma kondurduðun öpücükle beni yaþama yolcu eden. Bu gün sen ol aþkla yollara düþtüðüm, ilk adýmda özlediðim tek neden, tek beden. Sen, ruhumun açlýðýna gözleriyle odaklanan kadýn. Sen, kalbimdeki asla geçmeyecek hain aðrým. Sen, yüreðimin en gizli yerindeki tanýmsýz sancým. Sen, baðrýndaki ateþle beni çöllere salan, leylanýn ruhunu taþýyan kutsal aþk ýþýðým.

En doyumsuz coþkularýn içindeki savruluþlarla kapat içindeki gözyaþý kepenklerini. Þehre kahkahan dökülsün, kelimeler seni anlatamadan yerlere dökülsün. Çýk sevincin tepelerine, haykýr birbirimizden ayrý geçen gecelere ve vur kendini yaþamýn en soylu düðünlerine. Sevdanýn kýyameti gelsin isterse gülüm, yapýþ hüznün pul olduðu bir aþkýn yelelerine.

Yangýn közü düþmüþ gönül otlarýný alev sarýnca dumaný görmez gözün. Karanlýk yollara þavký vurunca ýþýðýn titrer beden, ürperir özün. Yapýþkan sarýlýþlarýn sularý dökülür birazdan yataða, avuçlarýndaki aleve geçmez sözün. Alev tuzu okþar, yüreðindeki adam uzaktan nefesini koklar. Göðsünün sýzýlarýna aldýrma bu gece, uzun bir dinlence öncesi ruhunu seviþmelere aç, hayalindeki resim duvarlarý aþarak mutlaka sana bakar. Yum gözlerini þimdi, yaþam senin gerçeðin, tadýný çýkar.

Kendi surlarýmýzýn sývalarý dökülünce güneþin çýðlýðýyla saklanýr kendine gölge. Bir kurþunun izi kalýr havada, dünün yargýlarý yanký yaparken duvarlarýmýzda. Sevgi somurtkan bir rastlantýdýr gül bakýþlým, günler kýzarmýþ bir yürekçe beklerken tavada. Dallar eðilir rüzgâra, gönül kýrýk bir resimce darýlýr ayrýlýklara. Her ayrýlýk bir sarýlýþtýr, yak sevda kandilini düþ yollara.

Gecenin kayýp krallýklarýna yürürken adýmlarýmdaki sevda kanamalarýyla sensizliðin en saklý sözlerini arardým. Yorgun bedenimin bahanesiydi fýsýltýn, sesini yüreðime bastýrdýkça kendimden geçer, baþka yüzyýllarýn prangalý kölesi olurdum. Her gece alýþkanlýðýnýn en diri adamýydým. Her gece kusursuz yüreðine ayine dururdum ve ben her gece seninle sivri taþlardan yürür, yok olan bu medeniyette sevdanýn en asil lejyoneri olurdum.

Þimdi bir sýzýntý düþer göðsümün alacasýna. En þuh kahkahaný atarak sýzarsýn yataðýmýn karanlýklarýna. Ayaklarýna inen giysilerinden kokun yayýlýr aþkýmýzýn duvarlarýna. Birazdan el ayak çekilir, dudaklarýmýza kan birikir, ellerimizin prangalarý birbirini incitir ve kesik nefeslerimiz en deli nehirlerin derinlerine gizlenir. Birazdan bu kentin içine korku serpilir ve biz yeniden seviþmelerin denizlerinde yüzerken en coþkulu þarkýlarla iklimler bile deðiþir.

Kýymýklarla sarmal bir yürektir taþýdýðým. Kimseler soramaz ruhumun kangren nedenlerini. Yakarýsýz bir urdur taþýdýðým, ne etseler çaresizdir. Kan dolaþýr damarlarýmda sarýlmalarýn müessibidir, çözülemez. Sevdanýn en sorgulu adamýyým dostlar, bir ormanýn en yeþiline saklanmýþtýr aþk, derin gözlerine savaþlar çýkarýrým her gece ve soyarým en soylu zaferlerimle. Ganimetimdir, apoletimdir, taþýrým sonsuza dek, karþýlýðý ölüm olsa bile.

Selahattin Yetgin