Karanlýðýn kýrýk ürpertilerinde
Döküyor külünü üzerime gece
Süzülüyorum uçurumlarýndan
Buruþturularak atýlýyorum yere

Ýnancýma sürdüm acýnýn irinini
Öfkelerimi mayaladým þanýna
Çalkantýlý bir deli yürek oldum
Karanlýðýn içinde kayboldum

Yaklaþ öfkeme, bitir sancýmý
Dökül düþünüþlerin rahlesine
Bir rüzgârla gönder kokunu
Daðla gözlerinin yokluðunu.

Dalda gül, yaprakta damlasýn
Sevda boylarýna çevrili rotasýn
Bir yýldýz tabakasý gibi uzaksýn
Özlemlerle çevrili bir tuzaksýn.

Ilýman iklimlerin melteminde
Çaðrýlarýmýn iniltisi üþümelerim
Diri bedenlerin arzusunda vuslat
Gecenin ýrmaðýnda Nil ýþýðýmsýn

Eðildim göðsünün ýhlamuruna
Daldým civan ömrün sularýna
Kayboldu ruhum gözlerinde
Sensizlik çarmýhýna asýldým

Selahattin Yetgin