Ne olurdu
Seni
Kaybetmeden

Bir kez olsun
Saclarýnda bir tel

Onlarý okþayan
Taraðýnda tek diþ

Parmaklarýndan
Kestiðin
Ve önemsemediðin
Týrnaðýn olsaydým

O zamana kadar sana
Kansaydým

Ayaklarýnda
Taþýdýðýn
Bir çorabýn

Cebinde
Gözyaþlarýn için
Sakladýðýn

Bir eda ile
O yaþlarý silen
Mendilin olsaydým

Gözlerin elbette
Senindi

Onun
Çapaklarý Olmaya
Öyle hazýrdým ki

Uykularýnda
Her an
Nöbet tutan

Melaikeye refakat eden
Gecelerinde
Bir serinliðin

Günlerinde ülfetin
Her halinde
Senin
Esenliðin için
Çalýþan bulunsaydým

Oturduðun
O mekânda
Bastýðýn
Bir merdiven

Balkonunda
Martýlarý
Temaþa ederken

Vapurlarýn
Sirtolarýnda
Kendi serencamýnda
Merakýn salkýmlarýnda

Umudun
Hasret odalarýnda
Her tuttuðun
Bir yapraðýn
Kalan damarlarýnda

Yudumladýðýn
Bir çayda
Damaðýnda
Bulduðun bir haz
Olmayý baþarsaydým

Can sýkýntýnda
Sessiz çýðlýðýnda ki
Hülyalarýnda
Bir esintin

Mýsralarýnda ki
Esrarýný koruyan
O bilinmez
Serzeniþin

Ellerinde boþalttýðýn
Bir kirin
Dert içinde nefesin
Olsaydým

Sabýr ibriðin
Olmaya
Çoktan razýydým

Ancak
Seninle sevebilen
Onunla
Bahtiyarlýða eren
Olmayý baþaramadým