Bir çöküntünün hýz kazandýðý bu sinemde
Sonbaharýn kuþatan sisi sarmýþtý sessizce
Her ne kadar bir uðraþ içine itildiysem de
Çaresiz kalmýþtým kendi sessiz penceremde

Bir hicran adýydý yaþadýðým makûs melalimde
Aþkýn sönen küllerinde kalmaz korun renginde
Sevdanýn tüm hecelerinde bir serencam içinde
Sinelerden süzülen naðmelerin mýzrap izlerinde

Ne kaldý senden geriye her geçen gün eriyince
Umutlarým sensizliðin anlamsýz her hecelerinde
Gözlerim ki fer kalmaz uykuya hasret gecelerde
Seni hatýrlarým sensiz kalýrým bir nefeslik can ile

Nasýl bir tutku ki bir akýl erse dertlerimde dinse
Senin aþkýn ile her bir yaným delinerek te çürüse
Her bircan halime gülse eðlense dalgasýný geçse
Sensizlik acýsýna gark etmese ruhum hissetmese

Ya Rab biliyorum ki beni benden daha iyi bilirsin
Sen ki nelere kadirsin aþklarýn tek adres gamýsýn
Sen mutlak olan bir hakikatin iman þahý cenahýsýn
Sen kalplerin tek sahibi hilkatin banisi yaratansýn