HÝSSETTÝREN ...

     Baþlýk senin için mor gülüþlü kadýn, belki bu yazýyý okursun, okumasan da olur, ama benim cinsimden, senin cinsine pek az yazýldý böyle þeyler, yada yazýlanlar çokça karalandý. Ýþte sen bunun için iyi oku bu yazýlanlarý…
Keþfedilmeyi bekleyen kadýn, yok bir hünerin aslýnda, gülüþünü, kirpiklerini çýkarttýn mý suratýndan, minik ellerini yok saydýn mý? Birde istiklalde ki barý dinamitledin mi kökünden, ne senden eser kalýr, nede benden. Sen hep bir yok oluþ gibisin, sürekli dört yapraklý yonca kadar bulunamayan. Aþk mýsýn? Bence deðil! Ayrýlýk mýsýn? Belki! Ama ayrýlýk yakar bilirdim ben, adamýn yüreðini, hayýr sen, ayrýlýk kadar sýkýcýda deðilsin. Sana bunun için hissettiren dedim.
Uzak bir gülüþ gibisin, gazete sayfalarýna sýðmayan, bir teori kadar gri, anlaþýlmayan þeyleri anlamama yarayan, saçmaladýðým zamanlarda burada dur diye beni uyaran, sen sürekli hiç durmadan ve sýkýlmadan KANAyanýmsýn… Kana karýþmak kadar acilsin, bir raký þiþesinin belki son mide bulandýran ama içilmese de olmayacak olan kadeh gibisin, sen güneþli bir havada sarhoþluðum gibisin.
Beni de bir ara yazarsan sevinirim demiþtin, yazdýklarýmýn zaten hep içindesin, sana daha öncede söylemiþtim, sen bir daha piyano eþliðinde kendini, bir baþkasýna, bir kez daha gösteremeyeceksin.