Zaman bir halat ,bir ucunda sen bir ucunda ben..Eller açýk semaya,umut etmiþiz edilmiþiz nice defa.Unutulmak için sadece,sadece aþka kör olmak için...Yaþamýn akýþýna kapýlmak için dua etmiþiz.Daha farklý mutluluklar,huzur doldursun içimizi;baþarý ve idealler sarsýn beynimizi diye.Sen bir el ben bir el dönmüþüz semaya birbirimizden habersiz ama sýrt sýrta dua etmiþiz.Zaman geçmiþ unutmuþuz da..Unutulmuþuz,izimiz yok hiçbir yerde..Ýþte istediðimiz oluvermiþ ne güzel.Sonra isyan etmiþiz neden unutulmuþuz diye...Bir yaþam hülyasýdýr..Yaþanmýþ güzel geçmiþ yýllar.Hayatýn kederli aynasýdýr zaman,o geçmiþ acýlar yaþanmýþ kendimizi görmüþüz,o geçmiþ sevinçler yaþanmýþ ruhumuzu avutmuþuz.Sevgiden ölmüþ kalbim.Sevgimden öldürmüþüm seni içimde..Seninse tutkudan ölmüþ kalbin,tutkundan öldürmüþsün istemeden sevgimizi ve beni dizinin dibinde.Sonra unutulmuþ ve hiç hatýrlanmamýþ.Hayat bunun gibi kaç sayfayý aðýrlamýþ.Tek tek her ayrýntýyý satýrlara kazýmýþ.Hayat bütün hikayelerin anlatýldýðý bir ROMANdýr...Hala yazýlmaya devam ediyor.Sanki hiç bitmeyecek gibi...