ÇATI KATI

Ýnsanlýk kaçýncý yüzyýldaymýþ bana ne. Benim dünyam, þuan bulunduðum çatý katýndan ibaret. Neymiþ efendim, uzay çaðýymýþ eðer dünyada uzaylýlar varsa, onlarýnda tadýný kaçýracaklar. Sizin modern çaðýnýzý bilirim ben. Ýnsanlarýn, birbirlerinin yüzüne bakmadýðý, ellerindeki aletlere bakarken, dört tekerli canavarlarýn altýnda kaldýklarý modern yüzyýl. Neyse, hiçbiri buraya ulaþamaz. Ýnsanlarý rahatsýz etmek için icat edilmiþ, iç gýdýklayan, korna denilen aletin sesiyle rahatsýz olsam da, güvendeyim.
Çatý katýna kendini hapsetmiþ bir yabaniymiþim. Sen, kendini boyutunun, on da biri olmayan aletlerin içine hapsediyorsun, ben bir þey diyor muyum. Bu çatý katýyla, benim aramdaki münasebeti, nereden bileceksiniz. Birbirine çapraz duran, tekli koltuklarým bile, sizden daha yakýnlar bana. Koltuklarýmdan birinin, kolumu yasladýðým kenarý kýrýk. Diðer koltuðun, bu koltuða nispet yaptýðýna hiç þahit olmadým. Kýrýk koluna raðmen, hiç yarý yolda býrakmadý beni. Vicdansýz eski sahiplerinin, kýrdýðý kolunun cezasýný bana çektirtmedi. Kitaplarým var hem benim. Camý kýrýk dolabýmýn, içini dolduran kitaplarým. Bu sarý dolabý bulduðumda, bitap bir haldeydi. Biraz para görmüþ, emektar dolabýný yüz üstü býrakýp, kendine, yeni, parlak camlarý olan, gürgen aðacýndan yapýlmýþ, yapmacýk dolaplardan alan biri sokaða fýrlatmýþtý onu. Eskilerin atýldýðý bir araziden buldum. Sýrt üstü atýlmýþtý sokaða. Hýnç alýr gibi fýrlatmýþlar. Üst camýnýn kenarlarý kýrýlmýþtý. O günden beri,      çatý katýmýn baþ misafiri. Kitaplarýmýn koruyucusu. Ýçinde, bin bir dünya saklý.
Hani þu öldürme meraký içinde olan, insanoðlunu anlatan karakter vardý ya, evet raskolnikov, ondan tutun da denizlerin korkulu rüyasý gürgen balýðýna kadar, hepsi burada yaþamakta. Birde, bana yalnýz derler. Küçük diye alay ettikleri bu çatý katý, bir çok hayat barýndýrýyor içinde. Ondan bahsetmezsem olmaz tabi. Çatý katýmdaki, en sinirli misafir. Tepesinden çýkardýðý dumanla, korkutucu bir görüntü sergileyen, içi sýcacýk, bir dost. Daha da merak içinde býrakmayayým sizi. Semaverden bahsediyorum. Çýkardýðý ilginç ses ve tepesinden çýkan dumanlarla, eski bir fabrikayý hatýrlatan bu alet, çatý katýmýn neþesi haline geldi. Soðuk günlerde, sýcacýk çayýyla iç ýsýtan bir neþe. Göründüðü kadar asabide deðil hem. Sabahýn ilk ýþýklarýnda çýkardýðý düdük sesleri, çatý katýma sabah geldiðini ifade eder.
Çatý katýmýn en marifetlisinden bahsetmedim size. Odun sobasý. Kombi denen sevimsiz aletleri soktular hayatlarýna. Bu emektarlar, ya çatý katlarýna atýldý, ya da boþ bir araziye. Ekmek ýsýtmayan sobaya, sobamý derim ben. Þöminesinde türlü yemeklerin piþtiði, þöminesine gömülen patates kokusunun, çatý katýmýn her yanýna daðýlmasý, çatý katým ile oluþan bir dünya.