Sonsuzluða Mektup

Merhaba Dostum
Sana yazmayalý uzun zaman olmuþtu. Kýrýlmýþsýndýr biliyorum. Unutulduðunu düþünmüþsündür. Bahaneler sýralamayacaðým. Beni de tanýyorsun zaten, çok ilgili bir dost olamadým, hiç bir zaman. Neler olup bittiðini, merak ediyorsun deðil mi? Her zaman ki ketumluðumu bir kenara býrakarak, kaleme alýyorum yazýmý. Tabi, sen gideli uzun zaman oldu. Bir sayfaya nasýl sýðdýrýlýr bir ömür. Tamam sabýrsýzlanma, sadet e gel, baþla dökülmeye dediðini duyar gibiyim. Kendimle baþlýyorum anlatmaya.
Uyku sorunum devam etmekte. Sadece barýþ saðladýk aramýzda. Ben, onu sýk boðaz etmiyorum gelmesi için. O da ödül olarak, çok bekletmiyor artýk beni. Bu arada, tembihlediðin gibi daha sýk yazmaya baþladým. Hatta yazdýklarýmý belirli yerlere göndermeye bile baþladým. Yazdýðým bir öykümü, yarýþmaya gönderdim. Sonuç hüsrandý. Kaygýlanma! Sözlerin aklýmda, vazgeçmek yok. Hep dediðin gibi, uyuyan kitleleri uyandýrmak yazanýn elindedir. Kendimi bir kenara býrakarak, ülke meselelerine yer ayýrýyorum. Ülke meseleleri üzerine yaptýðýmýz konuþmalarý, siyasi tartýþmalarý hatýrlamamak olmazdý. Burada hava, yine hüzün kokuyor. Ýnsanlarýn canlarý yanýyor. Biz ülkece alýþkýnýz bu havalara. Sisin arkasýný, en iyi bizler görürüz, bilirsin. Hiç ortan yok mu, arkadaþ. Ketumluðu býraktýn, gevezeliðe baþladýn, diyeceðini tahmin ediyorum. Bir mektubun daha sonuna geldik. Bu yazdýklarýmýn sana ulaþtýðýndan emin deðilim. Sonsuzluða, mektup ulaþýr mý? Ýnan bilmiyorum. Býrakýp gittin diye baþlayan, ardý arkasý gelmeyen sýzlanmalarýma hiç girmiyorum. Ne olacak senin unutkanlýklarýn dedirtecek bir þeylerden bahsetmeyi, kesin unutmuþumdur. Ne kadar uzun yazarsam yazayým, mektubun yarým kalacaðýný biliyorum. Veda cümlelerini beceremem, biliyorsun. Bir dahaki mektuba kadar, hoþça kal…