Mehmet AVCI

KALBÝMÝN NUH TUFANI

Günahkarlarýn içine alýnmayacaðý,sevgiden yoksun fakat sevgiye

hasret sevgililerin yolculuk yapabileceði bir kurtuluþ aracý.

Beni ve benim geride býrakmak istemediðim ''yar''imi içine

alacak ve sonsuza açýlacak bir özgürlük abidesi.

Yýkýk kalbimin kýrýntýlarýndan bir tekne ve o teknede

sevgiliye döþenmek üzere hazýrlanmýþ bir suit oda.

Dalgalý bir denizle giriþtiðim bir delikanlý çýlgýnlýðý.

Küçük hayallerim büyük beklentiler içindeyken yine bir

kabus. Yine yýkýlan evimin duvarlarýný onarmak üzereyken

sesizce kopan bir fýrtýna.Daðýlmýþ parçalarýmý toplamaya baþlamak üzereyken.

Bir telaþ baþlýyor yüreðimde.Ümitlerim ümidini kaybetmek üzere.

Kalbimin gözü üzerimde,bende bir telaþtýr gidiyor.

Ne olduðunu,nereden geldiðini anlayamadýðým bir karartý kuþatýyor beni.

Benim bu halde ilk yakalanýþým.Ne kendimi koruma

becerim nede karartýyý aydýnlatma sanatým var.Küçük bir

beden ve içinde dev gibi sevgi hatýralarýmdýr tek

sarýlabileceðim can simidim.Etrafým çok aydýnlýk yardýmýma koþan yok.

Ucube görünümündeki insanlardan kaçarken ayaðým gölegelerine takýlmakta

ve ben açýlan nefret çukuruna düþmekteyim.

Ýlk baharda üzerime toprak yerine karlar yaðmakta ve ben o soðukta kaderimin

battaniyesine sarýlmaktayým.Nuh'un gemisiyle sevgiliyi

kurtarmak isterken sevgisiz bir mezarda ölümü beklemekteyim...