Mustafa Kemal Atatürk, Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu. 64. ölüm yýldönümünde onu anar gibi yaptýk. Turgut Özal’ýn bir hediyesi olarak 10 Kasýmlar artýk bir yas günü deðil. Bu sene Pazara geldiði için bir çok TV kanalý sanki inadýna eðlence, gülmece programlarý yayýnladýlar. 10 Kasýmlar yas günü deðilse bile eðlence günü de olmamalý bence. Çünkü ancak bu günde –Cumhuriyet bayramýnda bile deðil – bu kiþinin ne kadar önemli bir iþi baþardýðýný anlayabilir, irdeleyebiliriz.

Mustafa Kemal’in önemi nereden geliyor? Bazý þeyler olup bittikten sonra geriye dönüp bakýnca sanki kolaymýþ gibi görünür. Ancak ayýrdýna varýrsanýz, gerçekte o iþi yapmanýn ne kadar zor olduðunu anlarsýnýz. Mustafa Kemal yýkýlmakta olan bir devletin temelini doðru zemine oturtarak yeniden ayaða kalkmasýný saðlamýþtýr. Çöken zemin ümmetçilikti. Doðru zemin milliyetçilikti. Bunu gerçekleþtirirken gücünü halktan aldý. Zaman zaman otoritesini kullandý, sopasýný gösterdi. Ama aklýna koyduðu þeyi yaptý. Eðer halk, baþka insanlar onu desteklememiþ olsalardý, ne kadar aklýna koymuþ olursa olsun hiçbir þey yapamazdý. Onun düþmanlarý çoktu. Hâlâ da çoktur. Ümmetçiliðin devam etmesini isteyenlerle, devletin varlýðýna son vermek isteyen batýlýlar. Hilafeti sona erdiren, Anadolu’yu yiyip bitirecekleri bir anda ortaya çýkýverip yeniden güçlü bir devlet yaratan bu adama nasýl karþý olmasýnlar?

Mustafa Kemal’in içinde yaþam bulduðu devlet ve ordu, dine dayalý bir devlet idi. Gençliðinde edindiði milliyetçi ve cumhuriyetçi düþünceler onu tam da bugünkü tu kaka edilen devrimcilerin konumuna düþürüyordu. Ne demek, Padiþahýn, Halifenin olduðu bir devlette cumhuriyetçilik? O zamanlar devletin yýkýlabileceði olasýlýðý pek görünmüyordu. Yalnýzca iþler iyi gitmiyordu; veya yalnýzca öyle görünüyordu. Geleceði onunla birlikte birkaç kiþi görebildi. Mustafa Kemal milliyetçi olmasýna raðmen sonuna kadar ülkesi ve Halifesi için savaþtý. “Artýk böyle yürümeyecek” dediði an Samsun’a gitmeye karar verdiði andýr. Bunu söylevin ilk cümlesinde belli eder. Kurtuluþ Savaþýný anlatan Söylev 19 Mayýs 1919 tarihi ile baþlar Bu tarih bir dönüm noktasý, geçmiþle baðýn koparýldýðý, yeni bir gelecek için ilk adýmlarýn atýldýðý tarihtir.

Cumhuriyeti baþkalarý da düþünüyordu. Peki neden yalnýz Mustafa Kemal baþarýlý oldu? Düþündüðünü uygulamaya sokma cesaretini gösterdi. Tarih açýsýndan bakacak olursak doðru yerde, doðru zamanda bulunuyordu. Tarihin doðal geliþmesine ters düþen bir þey yapmadý. Tersine onunla uyumlu davrandý. Milliyetçi temellere dayalý bir Cumhuriyet düþüncesi kaçýnýlmaz olarak oluþmuþtu. Ümmetçi devletin itilip yýkýlmasý gerekiyordu. Ýlk olarak ve yalnýz o buna cesaret etti. Baþarýlý olmasýnýn nedeni, zamanýn, temelinin ve davranýþýnýn doðru olmasýndan kaynaklanýyor. Doðuþtan liderdi.

Mustafa Kemal Türkiye Cumhuriyeti kurulduðunda 42 yaþýndaydý. 57 yaþýnda ölene kadar geçen 15 yýl içinde Osmanlý devletinin borçlarýný ödemekle kalmamýþ, devleti ekonomik olarak yeniden kendi gücüyle ayakta durabilecek bir konuma getirmiþti. Bu, doðru yönetimle saðlanmýþtý. Ülkeyi ondan devralan yöneticiler, tam bir mirasyedi gibi davranarak günümüze gelene kadar Osmanlý devletinin son zamanlarýndan beter bir konuma getirdiler. Diðer yandan polis, diskoteklerde uyuþturucu satanlarý, kullanan gençleri yakalamak için operasyon düzenliyor. Herhalde Mustafa Kemal’in ülkeyi emanet etmek istediði gençlik bu deðildi.

Türkiye’nin ekonomik durumunun kötü olmasý, artýk yalnýzca fakir olmaktan, ayaðýný yorganýna göre uzatmaktan çýkmýþ, yaþamsal bir önem kazanmýþtýr. Yabancýlar zayýflýðýmýzdan yararlanarak yorganý tümüyle almak istiyorlar. Petrol, tütün, þeker, fýndýk yasalarý, zeytin aðaçlarýnýn sökülme talebi, Anadolu topraklarýnýn hiçbir yasa ve insan haklarý gözetilmeksizin yabancýlarýn kullanýmýna açýlmasý bunu gösteriyor. Yaþamak için geriye ne kalýyor? Bunlara direnilmesini gerektiren doðru zaman yaklaþýyor. Kimse kuþku duymasýn ki doðru insan veya insanlar, doðru düþünce ile, halký arkasýna alarak, onun yaptýðý gibi doðrusunu yapacaktýr.

Çok içki içermiþ, masonmuþ, erlerle yatarmýþ (evet, bunu bile söylediler), onu gözden düþürebilmek için daha olabilecek bir sürü hakaret, iftira. O günden bugüne düþmanlarý gerçeklere ve asýl yaptýðýna bakarak deðil de, özel yaþantýsý ile ilgili doðru-yanlýþ laflarý ileri sürerek onu karalamaya çalýþýyorlar. Ne söylerlerse söylesinler onun önemi ve deðeri eksilmeyecektir. Yaptýklarý geri döndürülemeyecektir. Buna karþýn þu andaki durumun sonsuza kadar süreceðini de sanmýyorum. Gelecek de tarih olacak. Ben tarih boyunca her þeyin deðiþeceðine inanýrým. Çünkü bugüne kadar hep deðiþmiþtir. Ancak bu deðiþim daðýnýk, rast gele, saða sola olmaz. Gittiði bir yön vardýr. Dünya da Türkiye Cumhuriyeti de o yöne doðru gidecek, buna hiçbir güç engel olamayacak ve bu ülke onun gibi daha çok kiþiler çýkaracaktýr.

10.Kasým.2002