Doðduðumuz andan itibaren bedenimizde var olan eksiklikler, kusurlar, hayatýmýz boyunca yaþadýðýmýz olumsuz olaylar, istemediðimiz ve þikâyet ettiðimiz her þey aslýnda Allah’ýn bizler için yarattýðý görüntülerdir. Bu görüntüler, dünya hayatýna verdiðimiz öneme ve önceliðe göre bize etki eder.

Hayatýn sadece bu dünya ile sýnýrlý olduðunu düþünüyorsak, yaþadýðýmýz her olay, hem zihnimizde hem bedenimizde derin izler býrakýr. Boþanma, ölüm haberi, saðlýk problemleri vb. olumsuzluklar, üzüntü, hayal kýrýklýðý gibi duygularý yaþamamýza neden olurken hem dünya hayatýmýzý eziyete çevirir hem de sonsuz ahiretimizi tehlikeye sokar.

Allah; namaz, oruç gibi farz olan sabýr ibadetine Kuran’ý Kerim’de pek çok ayetle dikkat çekmiþ ve kullarýna sabýrda yarýþmalarý konusunda öðüt vermiþtir. ‘Ey iman edenler, sabredin ve sabýrda yarýþýn, (sýnýrlarda) nöbetleþin. Allah'tan korkun. Umulur ki kurtulursunuz.’ (Ali Ýmran Suresi, 200)

Ýnsan, Allah’ýn bu kesin emrine uymayýp, yeteri kadar sabýr ve tevekkül gösteremediði pek çok olay yaþar hayatý boyunca. Peki iman sahibi kiþilerle imaný zayýf insanlarýn olaylar karþýsýnda verdiði tepkiler genelde nasýldýr?

•     Örneðin bazý insanlar, diðer insanlardan farklý olarak bir takým bedensel eksikliklere sahiptir. Bu durum onlarý çoðu zaman isyana ve üzüntüye sürükler. Ancak insan, yaþadýðý bu zor hayatýn kendisi için bir sýnav olduðunu düþünüp, Allah’a sýðýnýrsa bunun karþýlýðýný hem bu dünyada hem ahirette Allah’ýn izniyle alacaktýr. (En doðrusunu Allah bilir) Her yeni güne þikâyetle ve isyanla baþlamanýn verdiði huzursuzluk yerini sonsuz bir tevekküle ve rahatlýða býrakacak, belki de eksikliklerini unutup sahip olduklarýna þükretmeyi öðrenecektir. Dünyada eksiklerle yaþayacaðý ortalama 60 yýllýk bir hayatýn yanýnda sonsuz ahireti düþünmek insaný karanlýklardan nura çýkaran bir kurtuluþtur aslýnda.

Dünya hayatý yalnýzca bir oyun ve bir oyalanmadan baþkasý deðildir. Korkup-sakýnmakta olanlar için ahiret yurdu gerçekten daha hayýrlýdýr. Yine de akýl erdirmeyecek misiniz? (En'am Suresi, 32)


•     Kazanmayý çok istediði ve çok çalýþtýðý halde kaybedilen bir sýnav, kiþi için büyük bir yýkým olabilir. Kaybetme nedeni olarak etrafýndaki kiþileri suçlamak, trafikte baþýna gelen bir olayý bahane olarak görmek, yediði yemekten dolayý rahatsýzlanýp sýnava konsantre olamadýðýný düþünmek vb. nedenlere takýlýp kalmak, insaný ‘eðer böyle olmasaydý baþarabilirdim’ gibi anlamsýz sonuçlara götürür. Bu da kiþinin piþmanlýk, hayal kýrýklýðý gibi rahatsýz edici duygular yaþamasýna neden olur.

Ýman eden kiþi, sonuç ne olursa olsun mutlaka yaþadýklarýnda bir hayýr olduðuna inanýr. ‘Keþke’ kelimesini asla kullanmaz. Kötü bir durum gibi gözükse de Allah’ýn en hayýrlý olaný verdiðini düþünür.

‘Ne olursa olsun mutlaka kazanmalýyým’ düþüncesinin bir süre sonra ‘eðer kazanmasaydým bunlarý yaþamayacaktým’ gibi piþmanlýklara neden olmayacaðýný bilemeyiz.

Olur ki hoþunuza gitmeyen bir þey, sizin için hayýrlýdýr ve olur ki, sevdiðiniz þey de sizin için bir þerdir. Allah bilir de siz bilmezsiniz. (Bakara Suresi, 216)

•     Her insan çocuk sahibi olmayý ister. Ancak bazý insanlar çok istediði halde bu duyguyu yaþayamaz. Bu nedenden dolayý Allah’ýn kendisini sevmediðini düþünen, isyan eden ve çocuk sahibi olamadýðý için üzülen pek çok insan vardýr. Allah, tüm nimetlerini ve her þeyi dilediði kullarýna nasip eder. Ancak bu durum Allah’ýn, parayý, saðlýðý, çocuðu nasip ettiði kullarýný daha çok sevdiði anlamýna gelmez.

Þu halde onlarýn mallarý ve çocuklarý seni imrendirmesin; Allah bunlarla ancak onlarý dünya hayatýnda azaplandýrmak ve canlarýnýn inkar içindeyken zorlukla çýkmasýný ister. (Tevbe Suresi, 55)
Bunlara benzer pek çok örnek vardýr hayatýmýzda. Ölüm haberleri, kazalar, kýrgýnlýklar, afetler… Eðer olaylara, Allah’ýn bizler için yarattýðý görüntüler ve sýnavlar olarak bakarsak hayatýmýz çok daha kolay ve huzurlu geçecektir.
Dünya hayatýnýn geçici güzelliklerine ve sýkýntýlarýna kapýlmak ahireti unutmaktýr. Ahireti asla unutmayalým. Yaþayacaðýmýz birkaç yýl için sonsuz hayatýmýzý ateþe atmayalým. Þeytanýn amacýna ulaþmasýna asla izin vermeyelim…

Altuð ÖZTÜRK