Býktým ruhumdaki denizin fýrtýnalarýndan. Gemilerimin her biri bilinmez köþelerinde kayboldu kaybolacak sonsuz dehlizlerinde fýrtýnalý denizin. En yakýn liman bilmem kaç milyon fersah uzakta görünüyor. Ufukta görünen tek þey gemileri yutmaya hazýr bekleyen kara aðýzlý tdev dalgalar. Ve yönünü kaybetmiþ tüm gemiler ruhumdaki kýyamet okyanusunda. Okyanusun tehlikeli sirenleri bile saklanmýþ diplerine denizin korkusundan fýrtýnanýn. Her gemi bilinmez yönlere doðru ilerliyor bel vere vere dev dalgalara. Her taraf ölümüne karanlýk. Arada bir gözleri kamaþtýrýp kulaklarý saðýr ediyor gökyüzünün acizleþtiren öfkesi. Gökyüzü denizi dövüyor çatal çatal yýldýrýmlarla. Ve her yýldýrým bulutlara doðru bir su sütünunun öfkesini davet ediyor göðe doðru. O savaþta aralarýnda kaybolmak üzere gemilerimin her biri çatallý yýldýrýmlarýn ve su sütunlarýnýn.

Peki varmý bir çýkýþ noktasý? Varmý bir kurtuluþ bu amansýz fýrtýnadan? Sakin bir liman var mý ufukta beni bekleyen? Ýþte belli deðil yanýtý bu sorularýn hiç birinin. Belki var belki yok. Belki çok yakýnda bir dalganýn gücüyle fýrlayýp konuv ereceðim sakin sularýna limanýn. Belki huzur yeni bir heyecan fýrtýnasý baþlatacak, belki de sükunet ve fýrtýnasýzlýk sýkýcý gelecek ruhuma. Peki yorgun mu kaptan? Yorgun muyum? Düþün ki, bir kaçakçý... peþinde de bir asker... asker ateþ ediyor. Vuruluyor kaçakçý. Kurþun omzuna saplanýyor. Ölümden ve ölüm korkusundan kaçmanýn o amansýz heyecanýyla duruncaya kadar duymaz kurþunun acýsýný kaçakçý. Ýþte o kaçakçý gibiyim. Bir an soluklansam yetiþip yok edecek beni fýrtýna, biliyorum. Her þey o limana vardýðýmda belli olacak. Yorgunluk, bitkinlik, ve ertelenmiþ hastalýklarýn her biri nazlý nazlý kuþatýp dinlendirecek belkide.

Fýrtýnanýn tam ortasýnda düþlerime bile giren bir þarký var. Bir arayýþý öðütleyen, çýðlýk çýðlýða bir þarký. Fýrtýnanýn uðultusunun önüne geçen bir çýðlýk. Saklý ta içinde. Uðurlu ve umutlu bir arayýþ... ezo... antik bir sevdanýn milli marþý. Yoðun ve bitimsiz bir özlemin habercisi. Ve habercisi bulunmayý bekleyen kaybolmuþ en antik sevdanýn. Öyle bir sevda ki o, yazmaya gücü yetmemiþ hiç bir antik bilgenin en antik kitaplarýna. Tozlu ve küflenmiþ raflarýn bile taþýyacaðýndan daha aðýr... mehtabýn ve yýldýz ýþýðýnýn hasretinden prangalar eskittiði bir sevda. Ýþte bu þarkýnýn huzurunu yakýt yapýyorum gemilere. Gemiler coþup karþý koyuyor en çetinine, en hýrçýnýna dalgalarýn gücüyle o coþkulu yakýtýn. Ve tüm ekibin dilinde þu mýsralar:

Bindik hayat gemisine,
Ve yelken açtýk en belalýsýna denizlerin.
Gökte yaðýz yýldýrým,
Ve mavi yeri korkunç dalgalar sarmýþ...
Ama belli hedefimiz.
Arýyoruz, bulacaðýz,
Ýstedik alacaðýz.
Demir yumruklarýmýza dayanamayýp,
Açýlacak her kapý çaldýðýmýz.
Heyyamola!
Denizciyiz biz, denizciyiz!
Emek emek denizi öreriz nasýrlý ellerimizle.
Ve demir gibi nasýr satýrlaryla kaplýdýr ellerimiz.
Sevmeyi de bilir,
Yok etmeyi bilen vefalý, cefalý ellerimiz.

Denizciyiz biz, deniciyiz.
Korkmadan yelken açarýz hayata ve ölüme.
Hedef bellidir gülüm!
Yýlmadan kürek çekeriz azgýn dalgalara karþý.
Hedef bellidir gülüm!
En savurgan rüzgarlara yelken açarýz korkmadan.
Hedef bellidir gülüm!
Yýlmayýz yolumuza çýksa da ölüm.
Çünkü kutludur yol,
Kutludur hedef.
Kutsanmýþ en bilgesiyle en antik sözlerin.
Heyyamola!
Denizciyiz biz! Denizciyiz!
Yoldaþýmýzdýr fýrtýna kuþlarý,
Ve dalga kýranlarýmýzdýr en vahþisi deniz yaratýklarýnýn.
Yolumuzda köpüklü dalgalar,
Köpük köpük kadehler ellerimizde.
Dillerimizde en tatlýlarý þarkýlarýn,
Ki o þarkýlar sana yazýlmýþ,
Ve yalnýzca senin için söylenir.
Denizciyiz biz! Denizciyiz!
Bekle bizi en sevgili liman.
Bir gün elbet geleceðiz.