|
Gece (Hayal) Dir (Er) Erse Gün (Iþýðýna)
(hayal) 22 Þubat 2008 |
Yaþam |
| |
 Açýk kýrmýzý bir kan sýzdý bacaklarýndan. Acýdý caný. Can acýsýndan çok, damlayan kaný için acýdý. Açýk ve sýcak kanýna inat, bulanýk ve soðuk yüreðine düþtü acý. Acýdý acýnmadan hiç, ardýnda acýmtrak bir hayalet býrakarak. (Çýð)lýk(sýz) a(kar)ken (kan)ý, yok(oldu)! Ay, tam tutuldu o zaman. |
|
|
Ýkilem
(hayal) 15 Mart 2008 |
Yüzleþme |
| |
 Kendini kaybetmek isteyipte kaybedemeyenlerin, kendini bulmak isteyipte bulamayanlarýn denizinde, küçük bir dalganýn kýyýya vuruþu. Kendimizle çarpýþmanýn yarattýðý bir dýþavurum. Hayatýmýzýn biterken yeniden baþladýðý bir tutunuþ çabasýdýr "Ýkilem". |
|
|
Külleri Sana , Közü Bana Düþen Sevda
(hayal) 21 Temmuz 2008 |
Sevgi ve Aþk |
| |
 Çeken ve iten, karþýt ve aynýydýlar. Korkak ve deli cesurdular. Ne gülmek kadar iyimser, ne aðlamak kadar kötümserdi yaþamlarý. Zýtlýklarýn ortasýnda bir yerdeydiler. Aslýnda, hiçbir yerdeydiler. Olmak istedikleri “hiçlik” aralarda bir yerlerde olamazdý çünkü. |
|
|
Zýtlýklara hakettiði deðeri verebilmeli insan. Olumluyu baþtacý edip, olumsuzu yok sayamazsýnýz. Çünkü artýyý vareden eksi, eksiyi vareden de artýdýr. Savaþ olmadan barýþýn deðerini bilir misiniz? Ölüm yoksa, yaþam deðerli midir?
Kendine bile çýplak kalamayanlar, nasýl anlayabilir varoluþu ve varoluþun zýtlýklarýndaki eþdeðeri?
Çoðu insan hayallerinin gölgesinde yaþayýp, karanlýkta ölürken, aydýnlýk bir yaþam sürdüklerini iddia edebilirler mi? Güneþin yakýcý sýcaðýnda, terlemeden durabilir misiniz? Beyaz giysinizi kirletmeden kaç gün giyebilirsiniz? Kollarýmýzý yaþama daha çok, daha çok açarsak ölümü öteleyebilir miyiz?
Öyleyse, zýtlýklarýnýzý, çeliþkilerinizi ve þüphelerinizi kabulleniniz.
Çünkü zýttý, çeliþkisi ve þüphesi olmayan Tanrý'dýr. Ve insanoðlu Tanrý deðildir.
|
|
