Eyvah Geç Kaldým!
(S. Bekar) 26 Ocak 2004 |
Yaþam |
| |
Yýllar geçtikçe buharlaþýp uçmamak için, sýradanlaþmamak için,
yenilmeyip hayata sevmeye devam etmek için mi tavþan oldum ben?.. |
|
Tavan Arasýnda Kaldý Çocukluðum
(S. Bekar) 11 Þubat 2004 |
Anýlar |
| |
Pedallara önce benim ayaklarým deðdi. Ayaklarým dediysem, yani parmak uçlarým. Bisiklete binmek sadece benim hakkýmmýþ gibi sahiplendim onu. |
|
Bayram Hatýrasý
(S. Bekar) 16 Þubat 2004 |
Anýlar |
| |
pembe krep elbisesinin bol büzgülü eteklerini iki yanýndan tutup hafif açmýþ, yelpaze gibi... Bence,
o katýksýz ve sonsuz çocuk neþesi, koþulsuz mutluluk yani, gözlerinden eteklerine dökülmüþ, oradan da aman yerlere saçýlmasýn diye tutuyor etek uçlarý |
|
|
Yollar ve yolculuklar beni çeker. Besler. Sihirli bir serüvendir yolculuklar. Nereye gittiðini bilsen de bozulmaz bu sihir.Çünkü gittiðin yeri bilsen bile yolculuðun nasýl geçeceðini bilemezsin .. Gittiðin yerde seni nelerin beklediðini bilemezsin. Baþladýðýn yere geri döndüðünde sen eski sen deðilsindir artýk. Yol seni deðiþtirmiþtir .Belki biraz hýrpalamýþ,yormuþtur. Belki çarpmýþ, þaþýrtmýþtýr. Baþýn dönüyordur..Ya da yüreðini kanatlandýrmýþ, ayaðýný yerden kesmiþtir. Uçurmuþtur seni..Belki de bir suskunluk çökmüþtür üstüne...Yazý da öyle iþte..Sihirli bir yolculuk gibi benim için.. Nereye gittiðim,nasýl gittiðim hiç önemli deðil. Gideyim, yolda olayým yeter..Yolculuðun da yazýnýn da "iþte tam o aný " güzel...
|
|