Hasretim Taşından Toprağından Ağırdır İstanbul
Kolunu bükebilecek misin / Bilmem çekebilecek misin / Hasretim taşından
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."
Kolunu bükebilecek misin / Bilmem çekebilecek misin / Hasretim taşından
kanat çırpmayı unutmuş kuşları / gördüğümüz renkler bahar değilmiş /
ne çok sokaklarında dolaşırdık / saçlarımızda mavi rüzgar vardı /
Yürekler bulgur bulgur elenir sevdan ile. / Hisarlarında heybet ne söylense nafile.
KATAR İSTANBUL / Sanırım başlığı yanlış yazdım. KANAL İSTANBUL diyecektim. Bazı şeylere körü
Ankara hiç bu kadar kararmamıştı. / Ne kar ne buz ne ayaz,
İstanbul’a benzeyen edanı sevdim ilk önce. / Işıl ışıldı gözlerin. /
Yeri durmadan değiştirilen eşya gibiyim / Gittikçe değersizleşiyorum sanki, /
Köprübaşında zaman açılır sonsuzluğa / Güler yüzle karşılar mihmanlarını doğa /
bak yine şalterini kaldırdı gün İstanbul’da / mesaisi biten sokak lambaları evlerine dağılır
Şermin Yaşar