Şiir > Bireysel
karamsar
Haziran
şarkılarına yabancı olduğum bir meyhanede / bıraktım hüznümü / kanayan yerlerimi gizlemiyorum artık
üzgün
Değerinizi Daha İyi Anladım
Hani dostları olmalı insanın demiştin ya anne / Etrafım düşman dolu, dost değil
üzgün
Öylesine
Yalnızlık yaralı bir kuşun kanatlarında takılıp kaldı gökyüzünde.. / Yıldızlar söndü, ay ışığı
üzgün
Son Kule
Benim olsun istedim,boşa harcadığı fetihlerinden sonra ayakta kalan tek kule ; benim olsun. İsteyemedim alsın beni
nostaljik
Zaman Belki
**Zaman belki**prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" / / alıp götürecek beni / uzaklara / Sen
nostaljik
Göklerin Öykülerini Hatırlamıyorum Hiç
sanatını yapıyorum buraların / şiirini en çok , / resimlerini
üzgün
Bekleyiş
Zamanın geçişi ile acıyor sardığım yaralar.. / Yokluğun,bir tutsak buldu gecenin karanlık bir
üzgün
Benim Zararım Kendime
Sitemlerime bakma / Acı feryatlarıma, haykırarak ağlamalarıma / Bırak aksın
karamsar
Umutların da Son Kullanma Tarihi Olmaz mı?
bazen yollar / varmak istediğimiz yere hiç çıkmaz / geri
KİTAP İZLERİ
Dünyadan Aşağı
Gaye Boralıoğlu
Kendini Aklama Sanatı Üzerine Bir Roman Gaye Boralıoğlu’nun "Dünyadan Aşağı"sı, okuru modern bir anti-kahramanın çarpık zihin labirentlerinde dolaştırarak hakikat, hafıza ve riyakarlık üzerine cesur bir
İncelemeyi Oku