Yıldızlar Sevişmeli Gözlerinde
Her soluğunda yıldızlar sevişmeli gözlerinde. Her gözyaşında yetim ceylanlar boyun büküp umutlar vuslata bürünmeli ılık nefesinde.
"“Bir yazarın en kötü kabusu, tamamen unutulmak değil, sadece Facebook yorumlarında alay konusu olmaktır.” – Franz Kafka"
"“Bir yazarın en kötü kabusu, tamamen unutulmak değil, sadece Facebook yorumlarında alay konusu olmaktır.” – Franz Kafka"
Her soluğunda yıldızlar sevişmeli gözlerinde. Her gözyaşında yetim ceylanlar boyun büküp umutlar vuslata bürünmeli ılık nefesinde.
Sayfalar bana; ben, kalemime bakıyorum. Anlaşıyoruz ve başlıyoruz inceden inceye tıngırdatmaya:
Ben böyle değildim deniz gözlüm…Acılara yelken açardım gece gün demeden.Pembe şafaklarda kızıllığa ağıtlar yakacağımı deseler inanmaz,güler geçerdim.Oysa şimdi billur kadehlerde yudumladığım hasret boğazımda düğümleniyor.
mevlana mesneviyi yazmış ta, yunus' a okutmuş; yunus kendinden emin demiş ki:
'bu kadar uzun yazmaya ne lüzum var. ben olsam; ete kemiğe büründüm, yunus olarak göründüm derdim'
şimdi ben... bu kadar uzun anlatmaya gerek yok esasen... sadece şu ye
…sardunyaya o bahçede aşık oldum ben… kulübenin hemen dibinde sıra sıra öbek öbek… küsmezdiler hiç…cefa alıp vefa verirlerdi… ilginç bir fotosentez… her unutulmada salkım çiçekleriyle bağırırlardı biz buradayız diye
Şimdi ellerin bir kilisenin çanı gibi haram ellerime. Haçın boynumu yakmasıyla birebir nefesin
sevgi sizi çağırınca onu takip edin,
yolları sarp ve dik olsa da
ve kanatları açıldığında bırakın kendinizi
telekleri arasında saklı kılıç, sizi yaralasa da
ve sizinle konuştuğunda ona inanın
Tanrı, hangi parçasını aşk’a koydu bilemiyorum hala…
Benden memnun kaldı mı, onu da bilemiyorum ama ben canımdan geleni yaptım…
Bir serzeniştir bu hayata, aşka, kadınlara, güllere ve sevgiliye dair, bazen bir gözyaşı özgürlüğünde, bazen bir gülücük tutsaklığında işte hayat bu serzeniş sanadır iyi dinle... Bir nefes al, ihtiyacın olacak içine öyle bir nefes çek ki kırılsın dişlile
Uçsuz bucaksız yonca tarlasında dört yapraklı yonca arayan, kim bilir kaç tanesini de ayaklarının altında ezdiğinin farkında değildir. Şans gözün görebildiği kadardır. Ne yazık ki gözün görebildiği KADERDİR.
İnsanoğlu yüce Allah’ın halk ettiği en muteber varlıktır.Bu nedenle biz insanlar, Allah’ın yeryüzündeki halifeleri oluvermişiz.Fakat beşere verilen bu kıymet mutlak değildir.
Geçenlerde bir yazı okudum, bir araştırma sonucu. Diyor ki: “Anadili İngilizce olan,olmayan bilmem ne kadar memlekette yapılan araştırmaya göre İngilizce’deki en güzel sözcük Mother(Anne) imiş.”
Sevmek ve değer vermek. Yalnızca iyi olduğu için, sevgiyi iyiliği barındırdığı için, çıkarsız, beklentisiz, yürekten ve samimice. Sevmek, İnsanı sevmek. Tüm güzelliklerin insanı sevmekle başlayacağını bilmek. İnsanı, gerçek insanı sevmek. art niyetli olma