Anlamsız Değil Belki Ama...
Hiçbirşey anlamsız değildir, sen de ben de anlamsız değiliz.Ve söylediğimiz hiçbirşey anlamsız değil, yaşadıklarımız da.
"Hayat bir komedi ise, ben en azından kahkahaları duymak istiyorum, alkışları değil." - Franz Kafka"
"Hayat bir komedi ise, ben en azından kahkahaları duymak istiyorum, alkışları değil." - Franz Kafka"
Hiçbirşey anlamsız değildir, sen de ben de anlamsız değiliz.Ve söylediğimiz hiçbirşey anlamsız değil, yaşadıklarımız da.
umutlarımdın, ufkumdun, şafağımdın her karanlığın arkasından.şimdiyse gece gibisin...yalnız kaldığımdatek düşündüğüm, hem korkup hem muhtaç olduğumm.
"Hepimiz aynı nehre akan suyun içindeyiz; kimimiz geriden akıyor, kimimiz derinden..."
Karların düşmesini bekliyorum ruhumu temizlemesi için. Gözyaşlarımı saklaması için yağmuru bekliyorum ve gelmiyor hiç bir zaman beklediğim. Seni bekliyorum yaşayabilmek için.
Kadın ve yaralı kalbi yavaş yavaş, ve tadını çıkarak yürüyordu İstiklal
caddesini. Yanındaki adamın türlü düşünceler geçiyordu kafasından. Adam deli
gibi aşıktı kadına.
Danışmanlığını yaptığım bir çok danışanımın temel sorunlarından birisi zaman programlama konusundaki yetersizlikleri oluyor.
“Zamanım yetmiyor, 24 saat çok az” diyenlerin ardını “ eğer zamanım olsaydı neler yapmazdım” serzenişleri takip ediyor.
“Bir lodos gerek; yeni bir tende vücut bulup, yeniden doğmak gerek; ancak böyle sileriz bu kirlenmişliği” demiştin bana bir gece. İçimiz acıyarak suskunluk oyumuza devam etmiştik.Oysa her ikimiz de biliyorduk ki. İnsan geçmişiyle gelir yaşadı
Ömrünün yeni yaşı hoş gelmiş... İyi ki doğdun sen...
Sevgili!..Her seher vakti, çiğ damlaları ile ürpererek uyanan kan kırmızısı güller, dönmedin diye, zemherilerde üşüyen kardelenler gibi boyun büktüler....
İşte…
Saat yine gece yarısını devirdi…
Yüreğimin acılarını mantığımın duvarları arasına hapsetmeye götüren kara trenim bugünkü seferine kalkmak üzere… Şöyle bir bakıyorum da; seni tanıdığım günden bu yana birkaç vagon daha arttı bu kara trenin uzunluğu. Daha bir yavaş gitmeye başladı üzerindeki yükün muazzam
Acının yüreğe sinişiydi sevgilerimiz. İçimizde yağmalanmış sevdaların,dostlukların izdüşümü,yüreğimizde eskidiğini sandıkça yenilenen bir acı taşıyorduk. İşte bu yüzden kısacık bir zaman diliminde sana dost demek ,seni tanımak hiç zor olmadı. Sende kaçışl
Sensizliğin yükü zordu... Çoğu kez karanlıktı ve kimsesiz bir sokak arkası kadar soğuktu.. Üşüdüm be dostum hemde delicesine... Ama korkmadım karanlıktan biliyordum elbet bir ışık parşası vuracaktı yamaçlarıma..
Reşat Nuri Güntekin