Yalnýzým...

Yalnýzlýk girdabý yuvarlaklarýný çizerek içine çekmeye baþladý beni maalesef kendimi yine kurtaramayacak gibiyim.
Bir gün olsam yenilmesem karþý koyup kendimi koyuvermesem böyle olmayacak biliyorum ama gücüm kalmadý hissediyorum...

Savunmasýz kalmýþým elim kolum baðlý sanki nefes tükenmiþ bana bir yudumu vermiyor. diretiyor hayat inadýma yenik düþüyorum.
Ýnat dediðin kuru öfkeden baþka nedir ki zaten üzgünüm gec farkediyrm...
Boþ verip mutlu olma çabalarým sanki taþ atýlýp da vurulan yere düþen yaralý bir kusun cýrpýnýslarýndan farksýz gibi duruyor.
Ne yapsam elimde deðil bazý þeyleri hatýrlýyorum of hayýr..
Yanlýþ oldu bu bir þeyi hatýrlayabilmek için unutmak lazým biliyorum..

Unutmak !..
Belki de bir lütuf kim bilebilir insanlarýn bugünlerde en korktuðu dertlerin basýnda hergün gazetelere
Çýkan o saçma yazýlarý okuyup biranda þaþýrýyorum unutmayý önlemek için bes öneri,hatýrlamayý kolaylaþtýrmak için yapýlmasý gerekenler...
Vesaire vesaire...
Ne kadar komik oysa tam tersi için çýrpýnan ben oturmuþ hangi haberleri okuyorum...
Nedenini gerçekten bilmiyorm aslýnda biliyorum ama anlatýlamayacak kadar büyük bir birikim
Girdabýn olmasý için büyük gelgitler gerekir ya da denizin dibinde kocaman bir çukur seni içine çeken iþte girdabý oluþturan birikimi biranda keþfediyorum.
Kusuruma bakmayýn aslýnda inanýn ne dediðimi bende bilmiyorum...
Ýnsanoðlunun bu gizemli kimyasýný çözmek için fene adamak istedim kendimi ne kadar komik okulda ezberlemediðim Türkçe ve Latince hormon,bez,insan yapýsý terimleri kalmadý ama gizeme hala cevap veremiyorum kafam karýþýklýðýný hala koruyor..
Ne aradýðýmý bende bilmiyorum bir tek kelime bile bazen beni dünyanýn en mutlu insaný yapabiliyor yada tam tersi...
Kelimeler ne kadar önemli söyleyiþ tarzýný aðýz hareketlerini görmeden bile ne kadar koyuyor bide yüzüme söylendiðini tahmin bile edemiyorum..

Kelimeler...
O kadar önemi var ki biri geliyor aðrýma giden canýmý yakan kendine göre afili bir söz söylüyor biranda daðýtmasýný becerebiliyor zaten zor topladýðým moralimi diðeri ise sýcak bir merhaba ve bir gülücük iþareti :) iþte bu kadar yetiyor günüm güzel geçiyor bu kadar hayatýmýn basitleþmesine yeri geliyor bende þaþýrýyorum....
Yüzünü bile görmediðim bir yerden medet bekliyorum bu kadar acizliðin artýk bir sonu olmalý üzülmeli miyim sevinmeli miyim bu durumuma bilmiyorum ama dedim ya bu kadar kolay sevinip üzülmeyi artýk kendime yediremiyorum...
Dikkat ettiyseniz þimdiki zaman eki kullanýyorum neden diye sorarsanýz su anki girdabýmýn adýný ararken buldum. Þu an yasadým bu duyguyu bunlarý hissettim ve gecen bir dakikamý bu yazýmla ölümsüzleþtirdim iyimi yaptým kötümü bilinmez gerçi ne önemi var yasarken nefes alamamak kadar koymayacaðý kesin..
Günüm bitti gibi görünse de gece çöküyor hayat benim için þu an baþlýyor çünkü düþüncelere dalýp yalnýz kaldýðýmda yaþadýðýmý gerçek duygularýmý bu zamanda ölçtüðümü gündüz ki hayatýmý bir oyun gibi görüyorum çünkü neden biliyor musunuz gündüzleri ben kendimi tanýyamýyorum baþka bir kiþilik giyinip forsumla ortalarda dolanýp caka satýyorum...
Ne kadar komik bir ben çýkýyor ortaya aynaya bakýp her sabah gülümsememin sebebi o saçma sapan psikoloji kitaplarýnda yazan güne zinde baþlamanýz ve kendinizle barýþýk olmanýz için aynaya gülümseyerek baþlayýn tavsiyelerine uymak için sanýyorsanýz yanýlýyorsunuz giyindiðim kiþilik palyaçosunun üstümde durduðu komiklikten
bu acý tebessümün nedeni…
Ýçeriden beni çaðýrýyorlar kýsa bir kopuþumun bitme saati geldi üzgünüm basýnýzý aðrýttýysam ama
kendimi rahatlamýþ hissediyorum... Tek kiþilikli olamadýðým için üzgünüm yirmi yýldýr baþaramadým dilerim diðer nice yýllarda...