YOK


Aldýðým nefes, içtiðim su, gezdiðim þehir

Aslýnda yoktular…



Senin mahfetiðin bir kaderdi belki de

Hüzünlü bir baþlangýç sandýðým yalanlar

Ýçinde meðerse

Kendimi düþüncesiz savunmasýz boðmuþum..



Varlýk yada yokluk önemi kalmamýþ bir hoþluðun içinde

Aslýnda biliyorum ki ben çoktan kaybolmuþum…



Hani olur ya göðüs kafesin patlarcasýna

Kulak zarýný bir sayfa gibi yýrtarcasýna

Herþey belki su dönen koca dünya

Olur ya yalan gelir iþte öyle bozgunmuþum…



Ne fark eder ki gözlerime bakman

Ýçinde kendimi göremedikten sonra

Ne yararý var ki ellerimi tutman

Soðuðundan diþlerimi takýrdattýktan sonra



Gel vazgeç çözemezsin dünyayý

Zaptedemezsin içimdeki yangýný

Ben zaten vazgeçmiþim ki býraktým artýk aðlamayý

Acýlarýmý yaktým gibi görünse de söndürdüm aslýnda ben bu sevdayý…