Son günlerde, milleti etiketlemek, millete çeþitli lakaplar takmak moda oldu.



Kendi yaptýklarý açýk seçik hatalarýn farkýnda olmayanlar, milletin çoðunluðuna “örümcek kafalýlar”, “bidon kafalýlar”, “göbeðini kaþýyan adamlar”, “cahiller” vb. aþaðýlama içeren lakaplar takýyorlar.. Daha sonra da bu ifadelerin milleti eleþtirmek amaçlý ortaya atýldýðýný bile öne sürüyorlar.



Biz de hemen inandýk.



“Göbeðini kaþýyan bidon ve örümcek kafalý cahil adamlarýz ya!”



Biz hiçbir þey bilmeyüz, çok kýymetli süper akýllý aydýnlarýmýz her þeyi bilür.



Ýmanýn ilk ve tek þartý “belli bazý görüþlere sahip ya da ideolojilere mensup sanatçýlarýmýz, yazarlarýmýz ya da aydýnlarýmýz asla yanýlmaz..” hükmü mü olacak?



Bence burada büyük bir yanlýþ hem de kocaman bir yanlýþ var.



Sakýn bu yazýlarýmý herhangi bir siyasi oluþumu desteklemek amacýyla yazdýðýmý filan düþünmeyin. Benim hiçbir siyasi oluþumla, doðrudan ya da dolaylý zerre kadar iliþkim olmadýðýný herkes bilir.



Ancak bu milletin “sözde eleþtirilerle” devamlý incitilen yüzde yetmiþinin ya da yüzde sekseninin içinde arkadaþlarým, akrabalarým ve sevdiklerim var.



Þu yüzde yetmiþ, yüzde otuz ayrýmcýlýðýnýn neresini eleþtiri kýlýfý altýnda millete yutturabilirsiniz ki? En azýndan benim kafamda böyle bir ayrým yok.



Görüþlerimiz, kabullerimiz birbirinden çok farklý da olsa “hakarete, zulme” uðrayan her kimse, onun yanýnda yer alýrýz..



Yazýlarýmýz buna þahitir.



Çünkü ben demokrasiyi ve özgürlükleri özümsediðime inanýyorum. Öyle “kayýtlý kuyutlu”, “þartlý þurtlu” demokrasi bozmasý çað dýþý yönetim anlayýþýný bu millet hak etmiyor. Sadece benim gibi düþünenler için özgürlük istemiyorum. Herkes benim gibi olmalý da demiyorum.



Þunlara çok özgürlük, bunlara ise az/hiç özgürlük anlayýþýnýn neresi doðru, aydýnca ya da bilimselce Allah aþkýna?



Neden bir Alevi vatandaþ, ülkesiyle gurur duya duya Cemevi’ne gidip özgürce ibadet edemesin? Baþörtülü bir engellinin sýrf baþörtüsünden dolayý bazý devlet kurumlarýna sokulmamasý ya da bir öðrencinin baþörtüsünden dolayý ödül almasýnýn engellenmesi neden meþru olsun? Hem bu anlayýþlarý, uygulamalarý laiklik ya da demokrasiyle nasýl baðdaþtýrabiliyorsunuz?



Ýnancý, inançsýzlýðý, cinsiyeti, kökeni, yaþantýsý ne olursa olsun, Türkiye Cumhuriyeti anayasasýnýn temel ilkelerini benimsemiþ, þiddete prim vermeyen herkes özgürlüklerden istifade edebilmeli.



Bu demek deðildir ki ben de, benim gibi düþünmeyenlerle ayný görüþleri benimsiyorum.



Benim dediðim çok açýk..



Kendim için istediðimi baþkalarý için de istiyorum.



Bizim ülkemizde bu geliþmeler yaþanýrken Avrupa’da da durum ülkemizdekinden çok iyi deðil tabii ki. Yeryüzünde pek de emsali görülmemiþ bir kin ve nefretle “sýrf kendi siyasi görüþlerini” desteklemiyor ya da “kendileri gibi inanmýyor” diye vatandaþlarý arasýnda ayrýmcýlýk yapanlar, kendilerinden olan ayrýcalýklý tabakanýn yaþantýlarýný kast sisteminin en üst mertebesindelermiþ gibi yüceltenler, farklý görüþlere mensup olanlarý çeþitli yakýþtýrmalarla adlandýranlar, tarih önünde mesuldürler.



Buda’dan, Mevlana’dan yeri geldiðinde övgüyle bahseden batýlýlar, þu modern kast sistemlerini hak-ý yeksan etmenin gerekliliðini biliyor olmalýdýrlar. Bu kastçý görüþlere sahip ülkelerin aydýnlarý da kendilerine, eðitilecek aþaðý toplumlar bulmakta zorlanmýyorlar.



Her nedense o batýlý aydýnlarýn aþaðýladýklarý toplumlar da genellikle Türk milletinden seçiliyor.



Alevi Türkleri aþaðýladýklarý “Wem Ehre gebührt” filmiyle bunu gösterdiler.



“Camiye Hayýr” diyerek bunu gösterdiler.



"Kiliseleri köyde býrakýyoruz, camileri de Ýstanbul'da" yazýlý afiþlerle bu milleti aþaðýladýlar.



Belki “göbeðini kaþýyan adam” demediler ama “Ali beni taciz etme” yazýlý afiþler hazýrlayarak Türk toplumunu eðitme görevlerini ifa ettiler.



Lars Vilks gibi aydýnlar, Hz.Muhammed hakkýnda hakaret içerikli karikatürler çizerek Türk milletini ve Müslümanlarý çaðdaþ, uygar bir toplum haline getirmeye çalýþtýlar.



Türk milletini aþaðýlamak amacýyla Atatürk’e hakaret içeren videolarý Youtube sitesinde yayýmladýlar..



Sanki kendi yaptýklarý en doðru da..



Sanki çaðdaþlýk onlarýn yürek aðrýtýcý yaþantýlarýndan ibaret de.



Sanki biz onlarýn Tanrýlarýna, tabularýna tapmaya mecburuz da!



Müslümanlarýn ve de Türklerin, kendi deðerleriyle, kültürleriyle barýþ içinde çaðdaþlaþabileceðinin farkýna varmadýlar.



Avrupalýlar, “civilization” memurlarýnýn önerdikleri seküler hayattan çok da mutlu olsaydýlar, Mevlâna’nýn, Buda’nýn, Mistik Doðu Felsefelerinin peþinden giderler miydi?



Þu da yanlýþ anlaþýlmasýn!



Þu satýrlarýn yazarý eleþtiriye karþý birisi deðildir. Yapýcý olmak ve hakaret içermemek þartýyla herkes eleþtirilebilir. Ve elbette þahýslar deðil, onlarýn olumsuz fiilleri eleþtirilmelidir. Bu eleþtiriler þahýslar incitilmeden, üzülmeden yapýlmalýdýr.



Yoksa düþman ve nefret üretmekten baþka bir iþe yaramaz yaptýklarýnýz.



Toplumu eleþtirmek için yapýlan genellemeler çoðu zaman gerçeði yansýtmaz ve insanlarý incitir.



Örnek verelim;



Bu ülkede kitap okuma oraný azdýr diyebilirsiniz ama sadece bir kesime “kitap okumayan cahiller” diyemezsiniz.



Ya da ülkemizde gazete satýþlarý oldukça düþüktür diyebilirsiniz ama sizin gibi düþünmeyen insanlarýn gazete okumadýðýný iddia edemezsiniz.



“Kýrmýzý ýþýkta geçme” yasaðýnýn olmasý, bu milletin çoðunluðunun bu yasaða uymadýðý anlamýna gelmez. Hiçbir trafik lambasýnýn olmadýðý, çoðunluðunun siyasi görüþlerinin ne olduðu belli olan Artvin ilinde, trafik kazasý oraný oldukça düþüktür. Çünkü Artvinliler birbirilerinin hakkýna riayet eden dikkatli sürücülerdir. Hiçbir trafik lambasý olmamasýna raðmen oto kontrolleri sayesinde amniyetli bir þekilde seyahat edebilmektedirler.



Demek ki insanlarýmýz, trafik lambasý olmadýðýnda dahi kaza yapmadan araba sürebilmektedir. Bu demek deðildir ki trafik lambasý olmasýn ya da yasaklar kaldýrýlsýn. Ancak bu örnekler milletin bilinç seviyesini, medeniliðini açýkça gösteren olumlu örneklerdir. Bu milletle gurur duymak da boynumuzun borcudur.



Þunu da unutmamak gerekir ki, ülkemizde yaþayan herkes kurallara uyuyor deðildir ve eðitilmesi gereken birileri de muhakkak vardýr.



Toplumun tamamýna nispet edildiðinde oldukça düþük bir orana sahip olan bu kesimin fertleri sað cenahta da olabilir solda da. Yani onlar belli bir adreste deðillerdir. O kurallara uymayan küçük azýnlýk üzerinden milletin çoðunluðunu adres göstermek insaflýca olmaz.



Onlarýn böyle olmasýnýn sosyal, psikolojik, siyasi, ekonomik, tarihi çeþitli sebepleri de olabilir. Hatta bazý aydýnlarýn eleþtiri adý altýnda millete lakaplar taktýklarý, yine bu aydýnlarýn insanlarýn kýyafetlerine, düþüncelerine baský uygulanmasý gerektiðini savunduklarý bir ülkede elbette bu gibi aksaklýklar bulunacaktýr. Çünkü balýk baþtan kokar…



Ancak o aksaklýklarýn da tamiri bilimsel yöntemlerle yapýlmalýdýr. Geliþi güzel baðýrmakla, toplumun çoðunluðunu töhmet altýnda býrakan duygusal ve siyasi genellemelerle deðil.



Yüzde birden fazla temsilcisi olmayan toplumdaki çok küçük bir kesimin hatalarýnýn bütün bir millete mal edilmesi, dünya görüþleri tam da net olmayan, sað ya da sol eðilimli olabilecek olan bu az eðitimli kesim üzerinden toplumun tamamýnýn incitilmesi, hatta bu kesimin hatalarýndan yola çýkarak milletin kaderini belirleyen geliþmeleri bile töhmet altýnda býrakma, üstelik demokrasiyi millet fildiþi kulelerdekiler gibi düþünene kadar rafa kaldýrma arayýþlarý, dikkatli nazarlardan kesinlikle kaçacak deðildir.



Davranýþlarýnda yanlýþlýklar ya da eksiklikler bulunan insanlarýn tüm dünya görüþlerinin, kabullerinin hatalý olacaðýný düþünmek de doðru olmayacaktýr. Örneðin, Einstein gibi büyük bir bilim adamýnýn þahsi kusurlarýnýn hiçbiri onun bilimsel görüþlerini asla küçültmez.



Çocuðunuzun ya da eþinizin bir kusurunu gördüðünüzde, onlarý bu kusurlarýndan dolayý nazikçe, kalp kýrmadan, yumuþak sözcüklerle nasýl uyarýyorsanýz; bir öðretmenin öðrencilerine gurur kýrýcý lakaplar takmasýný nasýl etik bulmuyorsanýz; toplumlarý eleþtirirken de ayný kurallara uyacaksýnýz. Olumlu sonuç almak istiyorsanýz, bunu yapacaksýnýz. Çocuðunuzu, eþinizi ya da öðrencinizi kendinize düþman etmek istiyorsanýz, onlarýn nefretini kazanmak istiyorsanýz, bunun da yollarý var elbette. Ama insan kazanmak varken neden kaybetmeye dayalý yollarda dolaþalým.



Öncelikle kendi eteðinizdeki taþlarý dökecek, kendi kusurlarýnýzý göreceksiniz. Çuvaldýzý kendinize, iðneyi baþkasýna batýracaksýnýz. Bunlarý yapmazsanýz, iþi kavgaya, hakarete dönüþtürürseniz, sonuç düþündüðünüzün tam da aksi oluverir.



Çünkü küçücük çocuklar bile ebeveynlerinin kendilerini eleþtirmek için söyledikleri sözlerin hakaret içerikli olup olmadýðýný anlarlar. Hatta bunu bakýþlarýnýzdan bile okuyabilirler.



Bu durum böyleyken;



Kollektif bir akla ve þuura sahip toplumlarý oluþturan fertlerin de kendilerine, toplumlarýna yönelik kötü nitelemeleri anlamalarý için dahi olmalarýna gerek yoktur.



Bilimsellikten uzak genellemeler yaparak toplumun büyük bir kesimini üzücü lakaplarla etiketlemek eleþtiri deðildir.



Toplumun fiillerine deðil de þahs-ý manevisine yönelik bu gibi nitelemeler, ne kadar iyi niyetlerle yapýlýrsa yapýlsýn, toplum vicdanýnda makes bulmayacaktýr.



Çünkü toplumun fiilleri eleþtirilmemiþ, bizatihi toplumun kendisi çeþitli etiketlerle, subjektif deðerlendirmelerle mahkum edilmiþtir.



Hem de bu gibi aðýr suçlamalar, birlik ve beraberliðe en çok ihtiyaç duyulan hassas zamanlarda yapýlmaktadýr. Asýl acý olan ve dikkatlerden kaçmayansa budur..







Bu çeþit bir eleþtirinin sýnýrlarý ise yoktur.



Gün gelir “istediklerini söyleyenler, istemediklerini iþitirler”



Tabii ki biz yine de o yazarlarýn, sanatçýlarýn niyetlerinin iyi olduðunu düþünelim, su-i zan etmeyelim. Milli birlik ve beraberliðimizi bozacak olumsuz söz ve davranýþlardan kaçýnalým. Sanatçýlarýmýza, aydýnlarýmýza yine de saygýyla yaklaþalým.



Elbette milletin içinden birileri çýkacak, onlar da toplum namýna, toplumun kýrgýnlýðýný, incinmiþliðini dile getireceklerdir.



Sadece toplumun çoðunluðuna deðil azýnlýklarýn da düþüncelerine tercüman olacaklardýr.

Bu iþi þiddetle, hakaretle deðil tamamen insancýl, medeni ve demokratik yöntemlerle yapacaklardýr.. Muhataplarýna lakaplar takmadan, onlarý aþaðýlamadan, onlara hakaret etmeden…



Hâsýlý kelam;



Hakarete varmayan eleþtiri eðiticidir. Milletlerine lakaplar, etiketler takanlar, günün birinde yabancýlar tarafýndan da ayný lakaplarla anýlacaklardýr. Çünkü onlar da etiketledikleri o milletin bir ferdidirler.



Milletin çeþitli lakaplarla etiketlenmesine karþý olanlar, milleti arkasýna alan dalkavuklar deðildir.



Onlar, görmek istemediðiniz, bir türlü kabul edemediðiniz Anadolu insanlarýdýr.



Çünkü neredeyse beþ yüz yýldýr sürekli cahil, kaba, bir þey bilmez gösterilen millet, narkozun etkisinden uyanmýþ ve bu tahkir içeren sözlerin derin acýsýný birden bire hissetmiþtir.



Baþka yerde aramayýn!



Milleti savunanlar, Milletin tam da kendisidir…