A.

Vurgun yemiþ baharlar gibiyim þimdi…
Sensizliðin þafaðýnda kýraðý çalmýþ duygularýmý
Doðunun ve doðrunun yalnýzlýðýnda arýyorum yitik arzularýmý
Geceden kalma bir ayaz üþütüyor iliklerimi
Nerde üzerime kanat geren þefkatli ellerin?
Ve lâl ü ebkem, týlsýmlý, tatlý dillerin…

Cim’in göbeðinde uyuyan nokta gibi
Sar benliðine gizli kalmýþ aþikârýmý
Süveydanýn tutsaklýðýnda nurunu sal gözbebeklerinden
Yalnýzlýðýn kuytusunda sýðmaz atlaslara hayallerim
Ellerin, toprak kokan o nasýrlý ellerin…
Kabrin þafaðýnda berzahýn ne kadar sürer ki senin?

Yaðmurlarýn yýkadýðý saçlarýn hâlâ kýnalý mýdýr?
Yalnýzlýðýn, bitaplýðýn hükmü geçer mi?
Gönül ateþlerinde sürüklerim mumdan gemilerimi
Endülüs’te býrakýrým suya düþen uzun gölgeni
Dalgakýran, liman olur fýrtýnalara karþý yüreðin
Okþar arzularýn enginliðinde diken diken dikleþen saçlarýmý
O sevdalý, o narin, o pamuk ellerin…

Ellerimde yeþerir suya sevdalý mor menekþeler
Kapýnda beklemekten kurur kana ve cana hasret damarlarým
Çöllerdeki seraptýr avutan ve aðrýtan hayallerin
Ektiðin dua bahçelerinden rýzýklanýrým hâlâ…
Gördüklerim masal deðil belki heyulâ…

N.

Sevgin heybemdeki azýðýmdý anne!...
Yüreðimden akan gözyaþlarýyla suladým kýr çiçeklerini
Geçmiþin müsveddesi durur ceplerimde
Buz tutmuþ geleceðe dair umutlarým
Nefti þafaklarda unuttum yalnýzlýðýmý
Kuytularda aradým topraða karýþan silik gölgeni
Gözyaþýmla bereketlendi kýrkikindi yaðmurlarý…

Daðýnýk saçlarýmý düzelten ellerin nerde?
Ya ak alýnlarýn deðdiði naftalýn kokan iþlemeli seccadelerin!...
Nerde en müþfik sýðýnaðým olan bereketli dualarýn?
Aynalarda kalmýþ buðulu tebessümlerin…
Bir þafak vakti gurubun hüznünü içerim ellerinden
Erguvan renkli bakýþlarýn asýlý kalýr gözbebeklerimde

Sular raks ederken gece ayýþýðýnda
Gözyaþýmla sularým yetim fesleðenleri
Acýnýn çýðlýðý seker taþ duvarlardan geri…
Ben buradaysam, anne söyle, söyle anne ya sen nerdesin?

Çoktandýr bahar uðramýyor bizim semte.
Yürek daðlarýmda tipi dinmiyor
Uzaklarda þimdi ferahfeza besteler
Yürek göðümde yaðmura dönüþüyor
Salýncaklarda sallarken belli belirsiz hayalini
Parklarda arýyorum çocukluðumun gölgesini

N.

Yüreðimi zemheriler üþütüyor gece ayazlarýnda
Senin sýmsýcak hayaline sarýlýp ýsýnýyorum
Gülümseyiþini sýðýnak yapýyorum karanlýk gecelerin fýrtýnalarýna
Kirpiklerimden süzülen suyla yýkýyorum yanaklarýmý
Artýk buz gibi sokak taþlarý emziriyor yetim benliðimi
Gönül daðlarýmýn tepesinde arz-ý endam ediyor hayalin
Büyüttüðün dünyanýn altýnda eziliyor yetim hissiyatým
Ay sularda ýslanýrken, saçlarýn dolanýyor uykularýma
Baharý kokluyorum deðdiðin gönül bahçelerinde
Yürek denizlerimin kýyýlarýna deðiyor müþfik dalgalarýn
Karanlýðýn aydýnlýðý kucakladýðý demlerde
Tek tek düþüyor sevgi bayraðýyla müzeyyen kalelerim
Uzaklardan yankýlanan ninniler bölüyor uykularýmý
Salkým salkým umutlar asýlýyor gönlün viran baðlarýnda

Þimdi çok uzaklardan yankýlanýr sesin
Kalbinin varoþlarýnda bir çocuk aðlar
Seccaden, tesbihin ve dualarýn baþucumda bekler sabahý
Nefretler sevgi duvarýnýn yüzüne çarpar
Mushafýndaki parmak izlerin delil olur imanýna

E.

Güldestemde kurumuþ gül yapraklarý
Anne þiirlerinin üzerine hüzünlü bir buse kondurur
Bir salânýn yalnýzlýðýnda kaybolur düþlerim
Sabýr sofralarýnýn tükenmez azýðýydýn anne!
Sultandýn sen gönül mülküne, varisi yoktu tahtýnýn…
Kör talihini döverdin sabýr örsünde…
Heybende huzur taþýrdýn nedamet gecelerine
Ölümsüzlüðe kanatlandýðýn gün dünya daha bir tükendi gözümde
Yaðmurla geldin, tipiyle akýp gittin göðümüzden
Yýldýzlarý da götürdün beraberinde
Vahdet gülzarýnda ayrýk otlarýný bir bir ayýrdýn, yoldun
Daðýttýn efkârýmý kalbinin kýrsalýna…
Suskunluðumuza dil, gül bahçelerinde iri gül oldun…

M.NÝHAT MALKOÇ