Umutlarým her zaman gerçekleþmiyor, ama yine de her zaman umuyorum. -Ovid
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
aradan iki yýla yakýn bir zaman geçti… Herkes bir daha kendi yolunda yürüyordu. Bu hikayeyi de biliyordum. Bu hikayeyi hepimiz biliyorduk. Bu hikayenin duygusunu, o karþýlaþmalarý yaþayan herkes kendi sözcükleriyle yaþýyor ve dile getiriyordu. Herkes, hayalleriyle, korkaklýklarýyla ve tutsaklýklarýyla kendi yolundaydý ya… Hayallerimiz, korkaklýklarýmýz, tutsaklýklarýmýz… Bu sözcüklerin beni götürdüðü yerler, yaþadýðým yerleri anlatýyordu. O reklamlarýn o parýltýlý dünyasýný dinlemeye devam ettim bu süre içinde. O insanlarýn, o parýltýlara, o derin odalara girmek için neden bu kadar çok ihtiyaç duyduklarýný anlamam o kadar da zor deðildi artýk. Hepimiz bu oyunda ustalaþýyorduk. Ustalaþtýkça, gerçek sözlerimizden uzaklaþtýkça da ödüllendiriliyorduk… Sustukça o hayatýn ödüllerini elde edebiliyorduk… Ondan, aradan geçen bu iki yýlda böyle uzaklaþmýþ ya da uzaklastýðýmý sanmýþtým… Onu iþte bu parýltýlarýn ýþýðýnda, hayatýmýn bir yerlerine gömmüþtüm. Gömdüðüm o yerde ben de vardým… Bugünlerde Bana Aþk Anlatýlýyor… Muhabbetlerimizin birçok adý var. Pazar Gecelerinin Ayý, Melek Ýniltileri, Gece Yolculuklarý ve Ýhtiyaç Molasý gibi, bir sürü güzel baþlýklý muhabbetler. Bugünlerde Bana Aþk Anlatýlýyor… Ses güzel, ruh güzel, insanlýk güzel. Güzellikler birarada.Aþýk olduðumuz insanlar yakýnlarda, yanýbaþýmýzda, uzaklarda, ulaþýlmazlarda… Tanýdýk, yabancý, akraba. Hepsi bizden ve biz gibi, sen, ben, o ve ötekisi olabilir, öylesine içtenlikli ve bir o kadar da yabani. Tanýdýk suretler… Bugünlerde Bana Aþk Anlatýlýyor… Benim yüzümden, senin yüzünden, onun yüzünden anlatýlýyor, anlatýyorum ve dinleniyor ve dinliyorum. Þarký sözü gibi, aþký konuþuyoruz hep aþk yüzünden… Bugünlerde Bana Aþk Anlatýlýyor… Anlatmak ihtiyacý duyduðumuz bir hayat hikayemiz var, hayat hikayeniz var. Anlatabilecekmisin, anlatabilecekmiyim, anlarmýsýn, anlarmýyým bilmiyorum, sen de bilmiyorsun. Hepimizin bilmedikleri gibi, bizde bilmiyoruz hocam! Hikayelerimizin baþladýðý bir yer var, bir tek bunu biliyoruz, o yer bu dünyada mevcutmu, geri dönebilecekmiyiz oraya, sonuna varacakmýyýz bilmiyoruz hocam! Aþkýn baþlangýcý gözlerde diyorsunuz, sonu nerede, sonu nerede hocam? Hikayemin baþladýðý yer, belki de burasý olabilir… Bugünlerde Bana Aþk Anlatýlýyor… Aþk insanin tüm korkularýndan sýyrýlarak, kendisini bir baþkasýna tüm benliðiyle vermeyi bilmesidir… Biliyorum biliyorum, aþkýn bu yüzünü ben de çok seviyorum. Aþktaki bu duruþa ben de hep inanmak istedim. Ama aþklar, hayatlarýmýzýn kaçamayacaðýmýz gerçeklerinde, her zaman o filmlerdeki ve romanlardaki gibi yaþanamýyor ne yazýk ki. Dahasý var. O romanlarý yazanlar da, o filmleri çekenler, o hayal perdesine yansýtanlar da o aþklarý gereðince yaþayamýyor; yaþayamadýðý için de anlatmayý, sadece anlatmayý seçiyor bence zaman zaman. Romanlar da, filmler de, þarkýlar da çoðu kez yalan söylüyor bence. O aþklarý yaþayamayanlar da bu yüzden o yalanlara inanýyor, inanmak istiyor. Hepimizin gerçeði baþka, tarihi baþka oysa. Ya da… Ya da o aþklarý yaþamak, o yalanlarda anlatýldýðýnca yaþamak için kaybetmeyi, gerçekten kaybetmeyi göze almak gerekiyor. Kaybetmekse o kadar kolay deðil. Zamanla öðreniyorsunuz elbet. Zaman bize, biz öðrenmek istedikçe öðretiyor… Bugünlerde Bana Aþk Anlatýlýyor… Nedense, hep gidenler güzel sözler söylüyorlar. Ýþte þöyle veya iþte böyle. Kalana susmakta beraber býrakýlýyor, konuþamýyorsun, giden konuþuyor, giden herþeyi belirliyor. O uzaklaþtýkça sen belirginsizleþiyorsun. Bilmiyorum görüþecekmiyiz, beni arayacakmý, arýyormu? Bir sözün altýný çizip gitti. „Bir yere dönmek istiyorsan, ayrýlýrken arkana bak“ Geldiðimde ilk gözlerime bakmýþtý, giderken yüzüme bakmadý, arkasýna baktý mý acaba? Herneyse! Býrakalým, zarif kalsýn… Fiyakalý oluyor böyle ayrýlýklar, yakýþýyor size bu devasa gidiþler, aman fiyakanýz bozulmasýn, yürekler daðýlsa da olur nasýl olsa… Huysuz ve tatlý kadýn, beach club´lar da güneþlenmek daha güzel olmalý bir yüreðin sýcaklýðýndan. Ve ne kadar zor olmalý senin için, evrensel karizmalý içe dönük adam, gecene dökülen bir þelalede yüreðini yýkamak, çok zor olmalý sizler için, tüm korkularýnýzdan sýyrýlarak, kendinizi bir baþkasýna tüm benliðinizle verebilmek… Yaþamlarýnýzý kolaylaþtirabilirsiniz ama ne olur insanlarý basitleþtirmeyin… Gitmek hakkýnýzdýr, ama o gidiþler, geliþleriniz kadar güzel olmalý…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Murat Kayali, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |