ELVADA DÜÞLERÝM
senden arda kalan,
soluk bir yüz sadece
neþesi kalmayan umutlar var artýk
renki düþler siyah beyaza dönüþürken
aydýnlýk gelmiyor bana gündüzler
aynaya baktýðýmda,
ýþýðýný kaybetmiþ gözler karþýlýyor beni
kederi yansýtýyor düþlerim
akþam yeryüzüne çöktüðünde
eskisi gibi parlamýyor yýldýzlar
gözlerim onlara bakmaktan
keyif almýyorlar artýk
tütsülerde bahar kokmuyor odamda
yýkýlmýþ düþlerin külleri gibi görünüyor gözüme
yelkovanla akrep,
birbirlerinden nefret eder oldular
hiç beraber görmüyorum onlarý
hep biri kaçýyor biri kovalýyor
onlarý gördüðüm zamanlarda.
evet senden arda kalan
soluk bir yüz sadece
elvada düþlerim...