Sessizliðin çýðlýklarýný duyduðun zaman oldu mu hiç? Gök yüzünde kayan yýldýzlar gibi olursun. Biliyor musun, geceleri gökyüzünün karanlýðýný ýþýltýlarla þölene çeviren yýldýzlar, aslýnda her bir bedeni oluþturuyor. Kümeler halinde bir topluluðu meydana getiriyorlar. Aile oluyorlar, kalabalýklaþýyorlar zamanýn anlamsýz noktalarýnda. Onlar bize, biz onlara bakýyoruz ve sessizlikler büyütüyoruz derin kalplerimizde.
Sessizlik içimize hapis olmuþ ve yaþamýn gizinde bazen hüzünleri bazen de huzuru bize bahþediyor. Ne kadar keyif verici bir þeydir huzurun kýyýlarýmýzda dolaþmasý. Huzur öyledir ki denizler gibi geceyle gündüz gibi gelgitler gibi þöyle bir uðrar kalbimizi çalar içimize süzülür ve çeker gider. Ardýnda koca bir sessizlik výzýltýlarý kalýr ve kulaðýmýzda çýnlar durur karanlýlar gösterir gözlerimize yanýlgýlar sunar ve isyan baðýrmaya baþlar tüm bedenimizde. Bütün bunlara raðmen bakir duygularýmýz içinde yeþillikler açmaya devam eder. Yere düþen bir kalp taneciði gibi parçalara ayrýlýp diðer kalplere tozlarýný iletmeye çalýþýr. Bense düþ olurum ve aðlarým...
Aðlamak gözlerimizde çiçek açmasý gibi bir þeydir. Aðlamayý kedere dönüþtürmektense yanaklarýnda açmakta olan bir çiçeði hayal et ve onun suya ihtiyacý olduðunu düþün gözlerden süzülen damlacýklarýn baþka bir cana hayat verecek olmasý! bundan daha güzel bir yaradýlýþ olabilir mi! Yanaklarýnda açan bir çiçeðe hayat veriyorsun kendinden bir parça veriyorsun. Gördün mü? Keder aldý baþýný gitti uzaklaþtý gözlerimizden artýk yanaklarýmýzda pýrýl pýrýl bir güneþ var ve çiçeðimize gülümsüyor. Hemen yanaklara kalp þemsiyesi açmamýz gerekiyor çünkü fazla güneþ çiçeðimize zarar verebilir. Zamaný gelince düþlerimize bebek tohumlarý ekeceðiz ve düþlerimiz bebekler gibi çoðalacak yaþamýn gizinde bize güzellikler sunacaklar...