Ýçimde yanan ateþ beni günden güne eritiyor.Bu acý karþýsýnda yok olduðumu hissediyorum.Bu acýya hazýr deðildim.Aynalarýn ardýndaki parçalanmýþ benliðim ,en ücra köþelerde yalnýzlýk ve pislik içinde çaresiz.Yok oluþ hiç bu kadar boðmamýþtý sisler ardýndaki hayalimi.Hasret yaðmurlarýnýn soluðunu, tenimde gezinirken hiç bu kadar ölümcül görmemiþtim.Ölümün ötesindeki hayat ise bunlardan da ileri bu kadar ürkütücü gelmemiþti. HAYATIN OYUNU BENÝ YERALTINDAKÝ CEHENEME GÖTÜRÜRKEN YAÞAM HÝÇ BU KADAR CANLI OLDUÐUNU KANITLAMAMIÞTI.