Sana sarýlma hayaliyle yürüyorum boþ kaldýrýmlarda.Belki olduðun yerden beni görürsün diye hep dýþarýlardayým. Ölümün ardýdan bir baþkaldýrýþ bu zamana ve hayata.Kalbim acý içerisinde seni anarken , mantýðým ez geç hayatý nidalarýyla bana yol gösteriyor senin yerine.Senin yerine evet bu hayatta en büyük desteðim ve yaþama sebebimdin.   HAYKIRIYORUM KENDÝME CANIMI KAYBETTÝM DÝYE.Vadiler , okyanuslar geçiyor gözümün önünden bütün güzellikleriyle dünya karþýmda ama hayatýmýn en büyük güzelliði sen yoksun.Sen yoksun baba ve sensiz ben de yokum.   Mezarýna geldim bugün güllerle sarýldým seni bir yorgan gibi örten topraða ,aðladým hýçkýrarak ,sensizliðe beddua ettim utanmadan. Son halinle karþýmdaymýþçasýna seni hayalettim ölümün soðukluðu sararken heryanýmý.    Senden sonrasý acýlarla dolu caným babam.Sensizlikle bir baþýmayým ve çok yalnýzým .Keþke diyorum her defasýnda"keþke sen deðil de ben ölseydim senin yerine".Keþkelerle iþler yürümüyormuþ meðer.Meðer sensiz hayat zindanmýþ bana .   Þimdi çok uzaklardasýn bunu biliyorum ama beni duyuyorsan eðer seni çok seviyorum ve senin yanýna gelmek için yaþýyorum bunu keþke duyabilsen CANIM BABAM.