ALT KÝMLÝÐÝM – ÜST KÝMLÝÐÝM


Ýnsanlarý sevmiyorum. Her hareketlerini kuþkuyla izliyorum. Bencil olduklarýný biliyorum, kendi yararlarý için, benim zararýmý istediklerine eminim. Bu duygu içinde yaþadýðýmý, ikinci defa birisine ifade ediyorum. Ýnsanlar (Çevremdekiler) bu düþüncemden habersizler. Onlara belli etmemek için ne gerekirse yapýyorum ve yapmaya devam edeceðim. Yüzümde sabit bir tebessüm maskesi ile dolaþmam gerektiði konusunda saplantým oluþtu. Gördüðüm her kiþiye tebessümle baktýðým için, bazý bayanlarýn refakatlerindeki erkeklerden dayak yediðim bile oldu. “Benim yanýmdaki kadýna, nasýl tebessüm edersin lann” Benimle dost olanlar bile, gizli düþmanlýðýmýn farkýnda deðiller, bu bir savaþ ve niyetlerimi belirtme zamaný gelmedi. Siz, doktorsunuz, neydi o adamcaðýzýn adý? Hah, hatýrladým “Herodot”, yok o deðildii, tamam “Hipokrat” yemininiz var ya, konuþtuklarýmýzý açýklamazsýnýz, deðil mi? Aslýnda, size niye geldiðimi bile tam bilmiyorum. Birine söylemesem çatlayacaktým, sebep bu olmalý. Psikolojik danýþmanlýk, bu tür ihtiyaçlar için bulunmaz nimet. Hýristiyan olsaydým size gelmezdim. Birkaç defa kiliseye gittim ve günah çýkardým. Papaz efendi, sessizce dinledi ve “siz, patolojik bir vakasýnýz” dedi. Nedenini sorduðumda bir açýklamadan ziyade, baþtan savma bir tezle cevap verdi.”siz, içinizdekileri açýk yüreklilikle paylaþanlardansýnýz”. Oysa, düþüncelerimi dinleyecek birine ihtiyacým vardý ve oradaydým. Bana bir Ýncil ve haç þeklinde bir ikon vererek, “ bol,bol Ýncil oku ve bu Haç’ý elinden býrakma, amen” dedi. Kilisenin bitiþiðinde kuru temizlemecilik yapan bir ahbabým vardý, kiliseye gelmemin nedenini merak etmiþ, “papaz efendi ile felsefe yapýyoruz” diyerek geçiþtirdim. Onun merakýnýn baþkalarýna da bulaþacaðýný bildiðimden, günah çýkarma seanslarýndan vaz geçtim.

Þu alt kimlik, üst kimlik meselesi var ya, kafamý karýþtýrýyor.Benim dedelerim, Kafkasya’dan göçmüþler. Savaþtan mý kaçmýþlar, gavur zagonunda yaþamamak için mi? Canlarýný kurtarmak için göçmüþlerdir. Babamýn dedesi, bir Rum bayanla mercimeði fýrýna vermiþ, adý, Aspasya imiþ nenemim. Müslüman olmuþ, Hatice ismini almýþ. Benim dedem, yani babamýn babasý dört kez evlenmiþ, hepsinden amcalarým, halalarým doðmuþ. Dedemin eþlerini, çocukluðumda gördüm ve konuþtum onlarla, paskalya’da çörek yapan, mum yakan iki ninem vardý ve en çok, deðiþik renklerle boyalý haþlanmýþ yumurtalarýný severdim paskalyanýn. Kürt olan ninem,” ah bir tandýrým olsa, nan yapaydým sana” dediðinde, beni sevdiðini anlardým. Müslüman ve dinin gereðini yapmakta titizlenen bir aileydik. Ataerkil bir düzende ve çok büyük bir evde, üç nesil bir arada yaþadýk. Benim ve kardeþlerimin annesi bir Arnavut, benim eþim gürcü, kardeþlerimden biri, bir flaman bayanla evlendi. Çocuklarýmýz büyüdü, bazýlarý evlendi, Ýngiliz gelinimiz, Rus damadýmýz bile var. Benim alt kimliðim ne doktor? Sorduklarýnda “Türküm “ deyip geçiyorum, biliyorum yanlýþ, ama” karýþýk” diyemem ya. Anadolu bir köprü, geçenler, kalabalýkta deðmiþlerdir bir birlerine. Hem kime ne? Babamýn, Kürt dayýlarý var, onlarýn aþiretleri bizim akrabamýz. Kosovada kýyým olduðunda, az aðlamadý annem. Uydudan, Acara Tv sini seyreden eþim, gürcü folkloruna bile göz yaþartýyor. Dünyada ne olsa bizim ailenin bir yerleri acýyor. Dinler, diller, ýrklar karýþmýþ iþte, “Dünyalýyýz” mý demeliyim. Bana kalsa “Türküm” demeliyim, ne dersin doktor? Biliyorum, “ne dersen de, bana ne” diyorsun içinden. Ýþte, sorunun cevabý bu doktor, senin dediðin gibi “Sen ne isen osun”. Gerçi bu cevap biraz duvar yazýsý gibi oldu, ama doðrusu bu.

Gençliðin geleceði yok, iþsizlik kol geziyor. Ýki fakülte bitiren çocuklar, çöpçülüðe razýlar, o bile yok. Ülkemizin ekonomisi düzeliyormuþ, haberimiz olmadý ki.
Emekliyim, babadan kalmalar olmasa geçinemem. Bu ekonomide kim düzelmiþ anlamadým. Hani, tarihte yazýyordu ya; Romalýlar, halký uyutmak için, gladyatör dövüþleri, araba yarýþlarý düzenlermiþler ya, bizimkilerde, suni gündemle devran sürüyorlar sanýyorum. Baþörtüsü, alt kimlik, üst kimlik. Birde laikçilik modasý çýktý, sidik yarýþý ve vatandaþýn üzerinden, bilek güreþi bu. Herkes, orduya güveniyor, herkes diðerine karþý orduyu yanýnda istiyor. Bu parçalanma doktor, bu daðýlma doktor. Bütünleþmek, birleþmek gerekirken, bu ayrýþmanýn devletçe körüklenmesi delilik gibi geliyor bana.

Uyudun mu? Uyumaya devam et. Vizit ücretini vermeden kaçtýðýmda uyanýrsýn.