-“ Eski sevgililerimiz, artýk sevmediðimiz sevgililerimizdir deðil mi?”
-“ Yok, pek öyle deðil aslýnda. Sadece birþeylerin yarým kaldýðý, bazen de bittiði insanlardýr. Ama sevmemek...Bir kere sevdiðin birini öyle ya da böyle ömrün boyunca seversin sanýrým.”
-“ Ama eski sevgililerimiz genelde canýmýzý yakanlar deðil midir? Canýný yakan birisini sevebilir misin?”
-“ Her zaman karþýndaki acýtmaz ki canýný. Bazen de sen kýrarsýn onlarý. O zaman sen de mi onlarýn artýk sevmediði kiþi oluyorsun?”
-“ Ben sevilmeyecek bir insan deðilim. Zaten canlarýný acýttýmsa da iyilikleri için yapmýþýmdýr bunu. Eðitmek için belki...”
-“ Senin eðitim dediðin þeyin, o insan için ne derece kiþiliðinden kaybetmek olduðunu hesapladýn mý peki? Fiziksel acý geçer de kiþilikle oynanarak açýlan yaralar sanki daha fazla acýtýr gibi.”
-“ Onlar da insan olalardý.”
-“ Ne ki insan olmak?”
-“ Valla þöyle izah edeyim, iki dakka asil olacaksýn önce. Öyle ota boka kýzýp, esip gürlemeyeceksin. Karþýndaki düþünmeden düþüneceksin, birlikte yürümeyi, var etmeyi lütuf saymayacaksýn. Yani kuþun yuva yapmasý gibi...”
-“ Kuþ ama o...”
-“ Mecaz ya!”
-“ Ama kuþ o, insan deðil.”
-“ Yani, kuþ bizden daha yapýcý o zaman. Ben kuþ olmak istiyorum o zaman.”
-“ Ama kuþun içgüdüsü bu, yuva yapmak yani. Ýçinde herhangi bir hesap olmadan dönemsel olarak yavrularýný barýndýracaðý bir yer inþa etmek. Sonrasýnda býrakýp gidiyorlar. Yani biraz insan gibi ama sevdiðimiz türde insanlar gibi...”
-“ Ýçgüdüsel...En azýndan ne yaparlarsa yapsýnlar, bilinçsiz yapýyorlar, hayatta kalmak için yapýyorlar. Oturup bizim gibi hesaplý kitaplý, dünya devirmiyorlar.”
-“ Evet, zeka zaten seni hayvandan ayýran yegane özelliðindir.”
-“ Ben sevmiyorum boka çalýþan zekalarý...”
-“ Seninki neye çalýþýyor?”
-“ Ýyiliðe...”
-“ Ama en küçük olayda silmiþtin bazý þeyleri zamanýnda. Sadece kendini güvenceye almak için.”
-“ O neden oldu bak sana anlatayým, þimdi...Aslýnda o olayda ben kendimi kenara almasaydým, yani korumasaydým, sonrasýnda çok üzülebilirdim. Ben de üzülmemek için baþtan yani þeettim.”
-“ Ýyi yapmýþsýn.”
-“ Nedir o tavýr pardon?”
-“ Yok yani, kendi kendine çözüyorsun benim müdahale etmeme gerek yok; devam et sen anlatmaya.”
-“ Ne anlatcam ki? Böyle iþte bitti yani.”
-“ Ýyi, peki bitti diye þimdi sen sevmiyor musun o eski sevgilini peki?”
-“ Aslýnda bazen hala sevdiðimi düþünüyorum. Ama sonra üzülseydim, sevmezdim herhalde.”
-“ Ama bu sevmeme deðil ki, sevginin form deðiþtirmesi hepsi bu. Ýnsan doðasýnda 2 tane duygu vardýr, birisi sevmek, diðeri korkmak. Sen insanlarla ilgili duygusal kararlarýný bu iki duygu arasýndaki derecelerden birine yakýnlýðýna göre belirlersin. Mesela az önceki örneði alalým: Sen aslýnda bu adamý seviyorsun, ama seni kýrmasýndan korktuðun için onu sevmekten vazgeçmeye yani aslýnda çizginin diðer yanýna yaklaþmaya karar verdin. Bir iyi olayda mümkündür yeniden çizginin diðer yanýna yakýnlaþmaya baþlayabilirisn.”
-“ Teknik olarak haklýsýn ama zaman, mekan, durum deðerlendirmesi yaptýðýmda þunu düþünüyorum, bugün onu yeniden seversem kaybedeceðim çok þey var.”
-“ Gördün mü?”
-“ Neyi?”
-“ Yine sevgi ve korkudan bahsediyorsun. Aslýnda sevdiðini ama bugün sahip olduklarýný kaybetmekten korktuðun için çizginin üzerindeki derecesini deðiþtiremeyeceðini söylüyorsun.”
-“ Evet...Galiba...”
-“ Yani aslýnda hala onu sevebilirsin. Çünkü hatýrladýðým kadarýyla siz oldukça tutkulu bir iliþki yaþamýþtýnýz.”
-“ Evet yaþadýk. Hayatýmýn en uzun yatakta geçen günlerini onunla yaþamýþtým. Bir de sanýrým kendime en fazla zaman ayýrabildiðim günlerini. Yani, bu zaman ayýrma yalnýzlýk deðil. Birlikte yaptýðýmýz ama benim yapmaktan çok keyif aldýðým, nedense hiç ben söylemeden birlikte karar verdiðimiz, keyifli anlardý. “
-“ Özlemiþsin galiba.”
-“ Galiba...Ama korku iþte, yeniden baþlarsa ondan sonra kurmak için debelendiðim ve sanki rayýna oturmuþ gibi duran hayatým zarar görecekmiþ gibi geliyor. Ben de onu sevmemeye çalýþýyorum sanýrým.”
-“ Zormuþ durumun.”
-“ Ne gibi?”
-“ Aslýnda yapmayý en fazla sevdiðin þeyleri, birlikte büyük bir mutluluk içerisinde yapabildiðin insaný, kuralcýlýðýn ve geleneksel korkularýn nedeniyle red ediyorsun.”
-“ Sen gitsene artýk.”
-“ Daha zamanýmýz vardý.”
-“ Önemli deðil, bir sonraki seansta daha uzun süre kalýrsýn. “
-“ Peki sen bilirsin. Ama her seferinde kaçacak yerinin kalmadýðýný hissettiðin anlarda beni yolluyorsun. Böyle sonuca varamazsýn ki.”
-“ Ben sonuç aramýyorum ki. Hele de seninle...Haftada bir yattýðým birisisin sen benim. Þimdi portmatodaki paraný alýp gider misin?”
-“ Peki...Haftaya görüþürüz.”
-“ Güle güle”