Türkiye’de taraftarlýk anlayýþýnýn tepeden týrnaða sorgulanmasý gerekiyor.
Nedir “taraf” olmak?
Bir takýma gönül vermek…
Peki, onurlu bir insan, gönül verdiði bir “sevgilinin” sadece iyi günlerinde yanýna olup, maðlup olduðu, dara düþtüðü zamanlarda onu terk eder mi?
Bu, iþin manevi boyutu…
Bir de mantýk tarafý var:
 Kulüp yönetimi,
 Teknik kadrosu,
 Futbolcusu,
 Bunlarýn aileleri
 …ve taraftarlar…
Bir futbol takýmý maðlup olduðunda, bu “silsile” içinde en çok hangisi üzülür?
Hem günler süren emeðinin bir iþe yaramamasý, hem puan kaybetmesi, hem kazanacaðý paradan olmasý sebebiyle futbolcu deðil mi?
Peki, bu durumda tribünde birilerinin “En büyük taraftar, futbolcular sahtekâr” diye baðýrmasýnýn bir mantýðý var mý?
Ejder’in dediði gibi, “Var mý? Bence yok…”
xxx
Ankara takýmý, beklenmedik þekildeki kötü gidiþini, kendi sahasýnda, þampiyonluða oynayan büyük takým karþýsýnda da sürdürdü.
Takým yine maðlup olmuþtu.
Futbolcular, tünelde kramponlarýnýn çýkardýðý “tak tak” sesleri eþliðinde soyunma odasýna gidiyordu.
Neredeyse bütün futbolcu, teknik adam ve medya mensuplarý tünelden geçip soyunma odalarýna ulaþmýþtý.
Ancak, maç sonrasý saha içinde televizyon mikrofonuna konuþan bir futbolcu, diðerlerinden bir süre sonra tünelden soyunma odasýna gidiyordu.
Tam bu sýrada, arkasýndan, tam ense köküne gelen bir yumruk hissetti.
Oraya nasýl girdiði bilinmeyen, -ya da çok iyi bilinen- taraftar (!), sahada kendi futbolcularýnýn yapamadýðýný yapmýþ, rakip takýmýn bir oyuncusunu nakavt etmiþti!
Artýk huzurla tabanlarý yaðlayýp, toz olabilirdi.
xxx
Gerçi hedefinde küçük bir yanlýþlýk yaptýðýný daha sonra basýndaki haberlerden öðrenecekti ama vicdaný sýzlar mýydý, bilinmez.
Maçtan sonra büyük takýmýn bir futbolcusundan aldýðý formayý sýrtýna geçirmiþ olan kendi futbolcusuna vurmuþtu çünkü…