Ýnsan bazen nadasa býrakmak istiyor ruhunu…nadasa..em çaresiz, en yorgun, en býkmýþ zamanlarýndan birinde insan karar veriyor ve nadasa býrakmak istiyor ruhunu. Herkesi bir yerlere göndermek istiyor, yaþamdaki her þeyi, eþi, dostu, arkadaþý…kendini yalnýzlýða býrakmak istiyor. Yalnýz ve kopmak istiyor hayatýn kervanýndan.
     Kabuðuna Çekilip sýradan yaþamak istiyor gönderemediði tek þey olan hayatý. Sorular olmasýn istiyor cevaplanmasý gereken, kimse çalmasýn kapýlarý, zorunluluk olmasýn isteklere karþý. Ve insan aydýnlýk karanlýðýnýn içinde ama mutlu, ama neþeli, ama kendiyle huzurlu çekiliyor kabuðuna. Sonra günlerden bir gün her þey tam istediðim gibi derken, durgun sular gibi yaþarken, bir zerrecik takýlýyor gözüne küçük ama kendinden bin kat daha aydýnlýk. Sonra içinde bir his diyor ki “git dokun ona, gurcala, karýþtýr, merakýný yen. Nedir, nereden geldi ve neden burada?” Sadece merak etmek adýna el uzatýveriyorsun, istediðin tek þey dokunmak, görmek ve sonrasýnda tekrar yalnýzlýðýna dönmek. Ve her el uzatýþýnda bir yol ki dönemeyeceðini zannediyorsun, her dokunuþunda bir his ki kopamayacaðýný zannediyorsun. Bir masal baþlýyor, roller senden baðýmsýz, senden ayrý, senden gayrý…bedende bir savaþ baþlýyor aklýn ve mantýðýn savaþý.
     Býrakmak istiyorsun kendini, týpký dilek tohumu gibi. Hani bilir misin dilek tohumlarýný? Birden uçarak geliverir, sonra yakalarsýn, bir dilek dilersin ve tekrar üfleyip özgürlüðüne salarsýn. Dilek tohumu olmak istiyorsun. Rüzgar seni nereye sürüklerse sürüklesin umurunda deðil sanki. Bu gittiðim yer neresi? Neredeyim? bu yolun sonu nereye çýkacak? Bilmek istemiyorsun. Býrakmak kendini ve gitmek…Ama korkarak gitmek…korkarak..içinde o ürpertiyi hissederek…
     Bir masal..yalnýzlýðýn içine küçücük bir zerrecik gibi doðan..seni alan…seni kurallarýndan koparan…hem korkutan hem mutlu eden…hem gitmek istemediðin hem de gittiðin…Korkmayý dahi bir süre sonra çok sevdiðin…
BURADAYIM VE DÜÞÜNMEK ÝSTEMÝYORUM DEDÝÐÝN…
     Sen benim masalýmsýn…bense bir dilek tohumu gibiyim…
BURADAYIM VE DÜÞÜNMEK ÝSTEMÝYORUM….