Herkes kendi hayatýný yaþar…
     Kimileri neþeli, kimileri üzgün, kimileri üzgünle üzgün, kimileri üzülmüþlüðünle neþeli, bihaber…
     Birileri var ki hayatýn içinde bir yerlerde, tam sýnýrda yaþayan…Yol ayrýmýnýn sýnýrýnda. Her yönde bir uçurum mutlaka vardýr birileri için. Onlar ki her gece tümler uykularýna dalmýþken, tümlerden uzak ayakta bekleyen, karanlýðýn içinde inleyen, el açan, son çare Rabbine(cc) sýðýnan. Tek ses gecenin sessizliðinin içinde birilerinin yalvarýþýna dair. Birileri bilir çýkmazýný, çýkmazýnýn nereye gittiðini, uzandýðýný.. Her iki yol da uçuruma çýkar, biri daha kestirme, daha yakýn..biri çaresizce uzak, ama varýlan hep ayný uçurum.
     Birileri yalvarýr gecenin karanlýðýnýn içinde Rabbine(cc) sessizce;
     “ Rabbim(cc) affet beni! Bana zulüm edenlere uyduðum için affet beni, sana onlarla ortak koþtuðum için affet beni. Þimdi sana yalvarýyorum ve sýðýnýyorum ki sen her þeyi bilirsin, sen her þeyi görürsün. Rabbim(cc) yalvarýrým affet beni ve yolumu göster bana. Uçuruma giden en kýsa yolumu seçmeliyim yoksa son bir kez daha soluk alabilmek adýna uzun yolu mu seçmeliyim? O uzun yolun bir yerinde derman var mýdýr çaresizliðime, ýþýk var mýdýr piþmanlýðýma?”
     Birileri bilir ki o uzun yolda, o uzun mesafede yanlarýnda mutlaka birisi olacaktýr. O uzun mesafede mutlaka yaþama dair son kýrgýnlýk, son hançer vurulacaktýr göðse. Belki de yaþanmýþ her þeyden daha acý bir son vardýr orada ve yanýnda kini de sürükleyecektir belki uçurumun kenarýna kadar.
     Birileri bilir ki hayat hala bedende yeni açan bir filiz gibi taptaze ve güzeldir. Aþk güzeldir ve her þeye raðmen vardýr. Aþký tutsak eder hatalar, korkular, yaþanmýþlýklar, hak etmemiþlikler…
     Her kes kendi hayatýný yaþamaktadýr.
     Ve her kes kendi günahlarýnýn bedelini iki çeþit öder. Ya yaþayarak, o yol ayrýmýna sürekli gelip, gidip. Ya da her þeyi bir yana itip o sonsuz hayata kucak açarak.
     Her kes kendi hayatýný yaþarken birileri her gece Rabbine(cc) dua eder;
     “ Rabbim(cc) affet beni. Ben veremiyorum kararýmý, öyle güçsüz, öyle yorgunum ki. Belki de sende affetmeyeceksin beni. Rabbim(cc) hiç olmazsa doðru yolu göster, yardým et. Rabbim(cc) yardým et bana. Kurtar beni bu çýkmazdan”
     Ellerinin arasýna alýp baþýný, gecenin sessizliðine göz yaþlarýný döken birilerinin minik hýçkýrýklarýný duydunuz mu siz hiç? Rabbine(cc) yalvaran fýsýldayýþlara hiç þahit oldunuz mu? Ve çaresizliðine þahit oldunuz mu o donuk gözlerin, titreyen ellerin? Gözlerini kapayýp kalbini Rabbine(cc) açanlarýn kalp atýþlarýný duydunuz mu hiç? Ýþte hayat orada sýnýrdýr. Yaþam orada ya baþlar, ya biter. Tek bir soruda gizlidir her þey onlar için ve senin için, sen ve gecenin karanlýðýnýn içinde birileri. “ Yaþamak nedir?”
     Sen ne için yaþarsýn? O birileri ne için yaþar? Siz ne için yaþarsýnýz? Siz mi hayatý yaþarsýnýz yoksa hayatýn o birilerini yaþadýðý gibi hayat mý sizi yaþar? Doðrumudur baþlangýç? Her kes kendi hayatýný mý yaþar? Hayat mý herkesi yaþar?
     Kaç kez geçtiniz gecenin karanlýðýnýn içinde bir saða, bir sola dönerken sýnýrlardan, yaþamak ya da bir bitki gibi tutunduðun yerden düþeceðine korkarak, adým atamayarak, öylece kalarak.
     Birileri göz yaþlarý kadar çok sýðýnýr Rabbine(cc);
     “ Rabbim(cc) gitmeli miyim, kalmalý mý? Koþmalý mýyým? Durmalý mý?, tutmalý mýyým, vermeli mi?, sevmeli miyim, kaçmalý mý?”
     Balçýk gizlidir bazý aþklarýn içinde, kapkara. Kimileri bulaþtýrmaktan korkar aþkýný balçýða.
     “ Ey Rabbim(cc) aþk güzel þeydir, Ey Rabbim(cc) sevgidir sevmektir yaþamda ki en güzel þey, çiçeði, hayatý, SENÝ, aþký, sevgiliyi sevmek. Rabbim(cc) gecenin sessizliði içinde kalbimden sana binlerce inci tanesi veriyorum ve yalvarýyorum. Rabbim(cc) affet beni yalvarýrým. Affet beni. Affet beni. Seni kötülerin zulmünde kötüyle ortak koþtuðum için, aþkýn balçýðýný ellerime buladýðým için. Rabbim(cc) yalvarýrým günahlarýmý baðýþla. Yolumu göster bana, ya çabuk gönder beni uçuruma, yada o uzun yolda ilerleyeceksem
     AÞKIMI BALÇIÐA BULAMA’”     
     Herkes kendi hayatýný yaþar…
     Hayat herkesi yaþar..
     Yaþar…yaþamaz…yaþar…yaþamaz…
     Birileri var ki yaþam içinde, hep karanlýðýn içinde, minik sesler arasýnda, sýnýrda kimin neyi yaþadýðýný bilmeden Rabbine(cc) sýðýnarak.
     Birileri var ki yaþamýn önemli olmadýðý,
     Birileri var ki yaþamýn çok önemli olduðu,
     Sýnýrda bilinmezlikle, çaresizliðinde..
     Ne yapacaðýný bilmeden..
     …………………?