Sesin uzaklardan yankýlanýyordu..
Birden içime saplandý kara gece..
Öylece kala kaldý kalbim bir anda..
Arkamý döndüðümde,
Sýcacýk bir nefes gibi çarptý yalnýzlýk..
Sonra ,
Sonra mý ne oldu?
Özlediðimi anladým seni….
Sabrým da kalmamýþtý,
Dayanacak gücüm de….
Çünkü ben bu kocaman sevdanýn
Bütün yükünü tek baþýma
Bir baþýma çekiyorum hayýrsýz sevgili..
Biliyorum yakýndýr kavuþmamýz,
Ama sanma ki ayný güler yüzlü
Ayný masum çocuk çýkacak karþýna..
Çok sular aktý sevgili…
Çok geceler girdi kanýma..
Düþünceler nöbet tuttu sensizliðimde…
Yalanlar avuttular þarkýlarýyla…
Ayný çocuk olmama ne imkan kaldý,
Ne de anýlarýn izni var böyle bir þeye…
Ama sevgim deðiþmez bilirsin..
Bilirsin seni nasýl sevdiðimi..
Ondan böyle yüzsüzsün sevgili..
Sevgim þýmarttý seni…
Unutma bir gün o da tükenir..
Eðer sen de bu ateþe odun atmazsan,
Bu sevdadan geriye küller kalabilir…
Kül rengi gözlerinin hatýrýna açýk bu kapýlar,
Ama çalmaktan biraz daha kaçarsan,
Elbet o kapýlar da yüzüne kapanabilir..
Nasýl bir bahar günü güneþ aniden yok olur,
Aniden bastýrýr yaðmur..
Ýþte aynen öyle sevgili….
Bunun adý aþk, bunun adý sevgi…..