 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
Sýkýlmýþtým içerde, yürüyüþe çýkmýþtým
Efkârlanýp, son kalan sigaramý yakmýþtým.
Yapýyordum geçmiþin hesapsýz hesabýný
Bulamadan bir hayli sorunun cevabýný.
Kýzýyordum öfkeyle çok kez kendi kendime
Þöyle bir göz atýnca hüzünlü geçmiþime.
Geçmiþim yýkýntýlar, acýlarla içiçeydi
Havam ah, suyum acý, çektiðim hep çileydi.
Gelecekten karamsar, geçmiþine darýlmýþ
Yürüyordum, anýlara ilk umutla sarýlmýþ.
Epeyce yol aldýktan sonra geriye döndüm
Birden, biraz ilerde, vicdan sýzýmý gördüm.
Fark etmedi, yanýna varýverdim ânýnda
Küçük, tatlý bir çocuk yürüyordu yanýnda.
O an anlatýlmaz bir heyecan yaþadým
Uzanýp ufaklýðýn, saçlarýný okþadým.
Belki de kim bu adam, ne imiþ diye derdi?
Merak ile baþýný bana doðru çevirdi.
Görünce karþýsýnda ürpererek, þaþýrdý
Sanýrým, o da benim kadar içten sarsýldý.
Göz göze geldik bir ân, kaçamakça bakýþtýk
Uzattý ellerini, çekingen el sýkýþtýk.
Nasýlsýn diye sordum: dedi bildiðin gibi
Sevemedim kimseyi seni sevdiðim gibi.
Gidiþinle yýkýldý düþlerim, hayâllerim
Çok zaman yorgun düþtü, duâdayken ellerim.
Çýlgýn gibi Allah’tan seni geri istedim
Hastalandým, derdinle gece gündüz inledim.
Bilmiyorum kaç kere kalkýþtým intihara
Ölmüþsen, bir an önce kavuþmak için sana.
Düþündüm, her yolu denedim, her ihtimali
Alay etti, delirmiþ bu diyerek ahâli.
Kimi þifâsýz hasta, kimi iyleþir dedi
En güzel yýllarýmý, bilki sensizlik yedi.
Gidiþ o gidiþ, senden hiç bir hâber çýkmadý
Kâlbim var ya þu kâlbim, beklemekten býkmadý.
Ne zaman isyan etse, bir gün gelecek dedim
Çektiklerin, sabreyle er geç bitecek dedim.
Genç yaþýmda kahýrdan saçýma kýrlar yaðdý
Ýçime üzüntüden, elemden karlar yaðdý.
Ne yazýk ki seneler geçti, gelmedin geri
Kurudu birer birer sevdâmýn petekleri.
Hâlim dostlara hüzün, düþmana sevinç oldu
Her taraf dedikodu, iftira ile doldu.
Bir bilsen neler neler dediler benim için?
Söylenenler eritti ruhumu için için.
Hiç hak etmediðim bir boþluða yuvarlandým
Sevgin için tutuþtum hicrânýnla yandým.
Düþündüm, bulamadým bir sebep gidiþine
Neredesin bilseydim, düþecektim peþine.
Hýrslanarak minnacýk yumruklarýný sýktý.
Yumruklayan gözlerle, gözlerime bir baktý
Niye býraktýn dedi, ne olur söyle, niye?
Lâyýk deðil miydim ben, sevince sevilmeye
Bulamadým bir cevap, yedim kendi kedimi
Ümitsizlik, dayandým, inan yýktý bendimi.
Kesince senden ümit, birisiyle evlendim
Sevmedim onu asla, inan hep seni sevdim.
Aradým bulamadým; sýðýnak, bir güvence
Yýllarca kendime, hem ona ettim iþkence.
Doðan ilk çocuðuma verdim Hasret ismini
Yaþadýðým her zaman, yaþatmam için seni .
Biliyorsun ki hasret parola, simgemizdi
Sevdâmýz kara sevdâ, ne kadar saf, temizdi.
Bu çocuk en küçüðüm, adýný Sevdâ koydum
Her sevdâ deyiþimde, sevdâmýz ile doldum.
Ýstersen hiç inanma, unutamadým seni
Vefâsýz, bir kerecik aramadýn sen beni.
Ya sen dedi, ne yaptýn o günden sonra, söyle?
Ne bu perîþan hâlin, ne bu bezginlik böyle?
Olacaðýný böyle sanmazdým doðrusu hiç
Çileler benin gibi seni de eylemiþ linç.
Keþke hiç sormasaydýn, imkânsýz anlatamam!?
Ýnanýrsan mûcize bu güne dek yaþamam.
Ayrýlýða bir türlü gösteremedim rýzâ
Sensizlikle berâber tutuldum bir maraza.
Yýllarca þifâ için, gezmedik yer koymadým
Göremedim epeyce; konuþmadým, duymadým.
Bilmiyorum, kaç sene sonra geldim kendime?
Dedim Sevdâ, ah Sevdâ! N’olur söyleyin, nerde?
Ýþitenler; Sevdâ kim, hiç tanýnmadýk biri?
Sanki o an gömüldüm hicrâna diri diri.
Þuurum tam yerine geldiðinde anladým
Baþka bir memlekette, yatalak bir hastaydým.
Þifa bulup kalkýnca, dönmeye verdim karar
Canlandý hayâlimde unutulmaz anýlar.
Yüreðim kor, ümitle seni sordum herkese
Tanýyan, tanýmayan; býrakmadým bir kimse.
Dendi: buradan gitti, nerelere kim bilir?
Haber býrakmaksýzýn; bekle, belki de gelir.
Bekledim, hep bekledim, kâlbim ümitle dolu!
Yollarda hep gözlerim, bakýþlarým buðulu.
Sorup, aramadýðým kiþiyle yer kalmadý
Canlý, cansýz yerini bir tek bilen olmadý.
Bir hataydý terk etmem, geç anladým hatâmý
Acýlara çevirdi hatâm hayat rotamý.
Sensizlik ve acýlar; içiçeydi sürekli
Yalnýzlýk ve özlemin, oysa sendin gerekli.
Alýþmaya çalýþtým, bitmeyen sensizliðe
Ýstemesem de razý edildim evliliðe.
Evlendiðim kýz senden inan güzel deðildi
Lâkin çok deðer verdi, üzerime eðildi.
Bir kýz, bir oðlum oldu evlilikten benim de
Kýza Sevdâ, oðlana Hasret ismini bende
Verdim, yaþadýkça hep sevdayla yaþamaya.
Sevdâdan mahrum, hasret kaldým mesut olamaya.
Deyince, çöktü yere, boðuldu hýçkýrýða
Zavallý, kahreyledi sebepsiz ayrýlýða.
Ýkimizde mahvolduk üzüntüden, yýkýldýk
Birbirimizden ayrý geçen yýllara yandýk.
Sanki yeniden sardý içimizi o yangýn
Konuþtuk sebebini, sebepsiz ayrýlýðýn.
Bilemiyorum derken, neydi sebep, neydi suç?
Boþalttý yüreðime hüznünü avuç, avuç.
Onun ile berâber, o an aðladým bende
Geçmiþ güzel anlarýn yýkýntýsý sinemde.
Sanki o güzel günler sahne sahne canlandý
Ýkimizin de kâlbi yine heyecanlandý.
Bir an düþecek oldu, el uzattým tutmaya
Sorunca devam ettim, geçmiþi anlatmaya.
Yoktun ama, ân bile ayrýlmadýn yanýmdan
Ýnan, ister inanma çok sevmiþtim canýmdan.
Mecburdum sensiz bile olsam da yaþamaða
Hayat her türlü zoru yaþattý bu ahmaða.
Karým müzmin, þifasýz bir derde yakalandý
Günden güne eridi; çöktü kolu, kanadý.
Doktor doktor gezdirdim, bulunamadý çâre
Genç yaþýnda topraða düþüverdi biçâre.
Kaldým iki çocukla dertler ile baþ baþa
Her gün sabah çýkarým yaþamayla savaþa.
Ne olursun hor görme, tipimle biçimimi
Hamallýk, amelelik saðlarým geçimimi.
Soracaktým sen þimdi ne hâldesin diye tam
Kalktý çöktüðü yerden; uzaklaþtý yanýmdan
Yüzüme hiç bakmadan, birden elvedâ dedi
Bir þeyler diyecektim, beni hiç dinlemedi.
Þaþýrdým, kaldým öyle, büktüm yine boynumu.
Yürümeye baþladý yarým kalan yolunu.
Hýzlý adýmlar ile ayrýldý hemen ordan
Acelesi var gibi, arkasýna bakmadan.
Yapyalnýz, kalakaldým yýkýlmýþ ve vîrâne
Çýldýracaktým, nerdeyse olacaktým dîvâne.
Týpký gidiþim gibi bir gidiþti bu, anladým!
Gözyaþýmý içime akýtarak aðladým.
Yýkýlmýþtý kâinat baþýma birdenbire
Haykýrdým, aldýrmadan etrafýmdakilere.
Hayýr, olamaz diye her þeye isyan ettim!
Ýçin için, kendimi yiye yiye tükettim.
Sandým o an kendimi yangýnda bir serseri
Küllemeye çalýþtým alevlenen hisleri.
Terk eyledim tutuþan çýngýlarý, sönmeye
Karar verdim sönmezse, bin an önce ölmeye.
Yapacak bir þey yoktu, döndüm geldiðim yöne
Yürümeye baþladým, içimde döne döne.
|
