Ak her daim temiz ve saflýðý ifade etmez. Bazen de kirin ve kokuþmuþluðun rengidir.

Deðirmende ve fýrýnda sürekli un çuvallarý taþýyan birini düþünün, bu kiþinin gerek görüntüsü gerekse terle birleþen un kokusu ne kadar kötü olacaktýr.

Bir mermer ya da mozaik atölyesinde çalýþan birini düþünün, sürekli mermer kesmek, onlarý makine ile temizlemek, mozaik silmek sonucu ortaya çýkan ak görüntüyü terle birleþince kötü bir koku býrakýr.

Bir boya ustasý ve bir ressamda da ak boya ve ter kötü bir görüntü ve kötü bir koku býrakýr.

Farklý bir renk giysi üzerine sýçramýþ ak bir boya, kireç ya da alçý olduðunu düþünün, o giysiyi giymek istemeyiz; bunu kendi renginden deðil, üzerin sýçrayan ak lekeden dolayý.

Bütün bunlara bakýldýðýnda ak olan þeylerin her zaman güzel, temiz ve saf olmadýklarýný görüyoruz.

Bir de duyu yanýlgýlarý var; insan mehtaplý bir gecede aya baktýðýnda müthiþ güzel bir görüntü algýlar. Oysa ay taþ ve toprak parçalarýndan oluþan, hiçbir cazibesi olmayan, dünyanýn cazibesine kapýlmýþ bir maddedir.

Güneþe bakalým; hangimiz gün doðuþuna ve gün batýþýna hayran deðiliz. Güneþ gerçekte bir cehennem. Ýçine düþen her maddeyi eritebilecek bir ýsýya sahip.

Þimdi bu görüntü ve yanýlgýlarý insanýn gündelik hayatýnda ele alalým. Ak pak olan bir kurum var mý? Din iþleri, hukuk isleri, eðitim, saðlýk sektörü, tarým ve ormancýlýk, imar iskan, sinema ve TV sektörü, ulaþtýrma, yerel yönetimler, iç ve dýþ iþleri...

Ak denilen renk nasýl bir renk? Bugünkü durum bana yýllar önce okullarda münazaralarda iþlenen "Yoðurt kara mýdýr, beyaz mýdýr" konusunu çaðrýþtýrýyor. Kim daha iyi yalan söyler, savýný güçlendirirse, o kazanýyor. Diðerleri de kazandýðý açýklanan kiþileri alkýþlýyor. Doðru ve hak olana bakýlmýyor yazýk ki...

Benim toplumdan beklentim bir beyin fýrtýnasý oluþturmalarý, ak ne kadar ak olabilir? Ak, pak ve safýn bir deðerlendirmesini yapmalarý...

Sosyal medyada bir yazý okumuþtum, yazýda, bir profesör öðrencilerinden "Pis" kavramýný tanýmlamalarýný istiyor. Öðrenciler çeþitli tanýmlar yapýyorlar, ancak hoca hiçbirinin tanýmýný doðru bulmuyor. Öðrenciler de hocalarýndan bir taným istiyorlar. Hoca, "Pis, bulunmamasý gereken yerde bulunan bir unsurdur" diyor ve açýklamaya devam ediyor. "Siz annenizin saçýný okþar, hatta öpüp koklarsýnýz, fakat bir yemek tabaðýnýn kenarýnda görseniz iðrenir, yemeðe devam edemezsiniz." Hoca buna benzer birkaç örnek daha veriyor, ama ben þu an hatýrlayamadým. Dersin sonunda "Arkadaþlar toplumda da durum aynýdýr; bir kiþi bulunmamasý gereken yerde ya da makamda bulunuyorsa, o da pistir" diyor.

O zaman renk ve kiþilere odaklanma yerine kavram ve kavramlarýn iþleyiþine odaklanýrsak ak, pak, saf ve temiz olanlarý ayýrabiliriz. Günübirlik ya da anlýk kararlar almak her zaman duyu yanýlgýsý yüzünden doðru düþünmeyi engelleyecektir.

Kendi zayýflýðýný (ister ekonomik, ister biyolojik, ister kariyer olsun) örtecek gücün peþinden gitmek insanlýðý ve vicdaný öldürür. Hak, adalet, insanlýk, yardýmseverlik peþinden gitmese, zulmü ve kibri öldürür.

Umarým Hakk'ýn önünde, utanmayacak davranýþlar sergiler ve bu vataný cehennemden cennete çeviririz.

Ben bu milletin Çanakkale ve Büyük Taarruz ruhuyla uyanýp, Ortadoðu ve Afgan çýkmazýna sürüklenmeyeceklerine inanýyorum.

"Hakkýdýr hür yaþamýþ bayraðýmýn hürriyet
Hakkýdýr Hakk'a tapan milletimin istiklal"

19 Aðustos 21
Gölcük