HAÐUS'UN DELÝ MEMET

Eski bir zamanda köyün birinde çoban bir gün hastalanmýþ. Köylü Haðus’un deli Memet’e “Sana bir kilo tuz verelim bir gün çobanlýk yap” demiþ. Köyün saf ve budala Haðus’un deli Memet’i bir gün çobanlýk yapýp bir kilo tuzu almýþ. O dönemlerde para olmadýðý için para yerine karþýlýklý mal alýnýr verilirmiþ. Köylü Haðus’un deli Memet’e sormuþ “Bu bir kilo tuz ile ne yapacaksýn?” Haðus’un Mehmet “Bir ev alacam, bir tarla alacam, bir çift öküz alacam, evlenecem ona altýn alacam, bir inek alacam, sonra bozdurup harcýyacam” demiþ.

Bozdurmak için tuzu sakladýðý yere bir bakmýþ ki tuz yok! “Benim tuzumu almýþlar, tuzum yerinde durmuyor, ben onu bozduracaktým, ev alacaktým, bir çift öküz alacaktým, tarla alacaktým, evlenecektim, ben þimdi ne yapacam” diye feryat etmiþ. Haðus’un delinin bütün hayalleri orada tükenmiþ tuzu öyle bir yere saklamýþ ki tuz nem alýp erimiþ, yok olmuþ.

Eski zamanlarda köylü mallarý birbiriyle takas ederlermiþ. Tuz ise çok kýymetliymiþ. Tuzu temizlerler, yýkayýp kuruturlar, sonrada deðirmende öðütürlermiþ. Ürünler çok emekle zorluklarla elde edildiði için kýymetliymiþ.

Þefika ÜNAL (10 Temmuz 2012)