Buðulu besteler çalýnýrken kýr kahvelerinde her sabah, güneþ ayrý bir þevk ve heyecanla doðar çayýn üstüne… Çayýn billur bakýþlarýna güneþin sarýþýn huzmeleri karýþýr. Hazan mevsiminde gül bahçesinin gül nihali düþer hatýra. “Benzemez kimse sana tavrýna hayran olayým./ Bakýþýndan süzülen iþvene kurban olayým.” Þarkýsýný hafif hafif terennüm edersiniz.


Buðusu üstünde çay bardaðýný dudaklarýnýza götürürken, gözünüze bir peri suret görünür; burulan damaðýnýzla yüreðiniz de burkulur. Yürek sýzýnýzý çayýnýza þeker diye karýþtýrýrsýnýz. Güz günleri düþen yapraklarda sarýnýn tonlarýna bürünür. Güzü semaver ve demlik teselli eder; ama sizi ancak o peri suretin içten bir tebessümü kurtarabilir hüznün kollarýndan. Çayýný rayihasýna gamzesinin ýþýltýsý karýþacak bir gül misali arar gözleriniz.


Yazýnýn baþlýðýna bakýp aþkla çayýn ne alakasý var demiþ olanlardansanýz. Bu paragrafta o baþlýða nasýl ulaþtýðýmýzý dile getirmek gerekli deðil kaçýnýlmaz oldu. Bildiðiniz üzere çay demlikte dem alýrken semaver ateþle yanar tutuþur. Çaya yüz görümlüðü olarak. Âþýkýn baðrý da týpký semaver gibi ateþle hemdemdir. Çayýn demlikte demlenmesi gibi aþk da sinede demlenir. Aþk demi çay demine karýþýr.


Hazzýn hüzünle buluþtuðu eylül günlerinde, çayla aþký harmanlamak da bir ince sanattýr. Eylülün rengi hazan deminde demlenen çayýn ahengiyle yarýþýr ve çoðunlukla eylül galip gelir. Çayýn katresi ilaç olur âþýðýn yarasýna. Çay ile aþký harmanlayanlar, çaylarýný yudumlarken çayýn billur renginde sevgilinin gamzesini görürler. Ýçlerine düþen ateþi çayýn katresi ile söndürmeye çalýþýrlar:

Demliðin yüreðinden bir efsane dökülür.
Billurdan þarkýlarýn güftesi hep gül misal.
Hazan mevsimlerinde yüreðimiz sökülür.
Uçuþan yapraklarla çekip gidiyor visal. dizeleri ile çaylarýndan bir yudum daha alýrlar…
Ankara,08.09.2012 Ý.K