Hepimizin içinden geçtiði geniþ zamanlar vardýr. Diþlerinizi fýrçalarken bile geçebileceðiniz kadar geniþ zamanlar, üçyüzaltmýþ derecelik o dilinizin her yerini temizleyen fýrçalardan bile daha geniþ. Feride’yle de böyle bir zamanda karþýlaþtýk diyebilirim. Caminin dýþ avlusunda oturmuþ abdestimi alýyordum, birden karþýdaki dönercilerden fýrlayan bir kadýn geldi. Aðzý acý biberden yanmýþ olmalý ki, direk o ýlýk suyla aðzýný çalkalamaya baþladý. Herkesin ayaklarýndan kapkara akan sularla karþýlaþtýrýldýðýnda, Feride’min aðzýndan akan sular Uludað’ýn eteðinden kaynak suyunun akýþý gibiydi. Berrak. Herkes suyla temizlenirken, su onunla temizleniyordu sanki. Birden aþýk oluþum çok garip gelmiþti. Ýþin asli garibi, benim dokuz, Feride’nin yirmi yedi yaþýnda olmasýydý. Güzel bir çocuk olsam, belki annem bile diyebilirdim. Ama deðildi. Çok doðru laftý o söylenen; Allah insana çirkin kaderi versindi, çünkü Feride benim henüz büluðaltý çaðlarýmýn çocuk masumiyetine dahi yakýþmayacak kadar daha masumdu; o anki masumiyetim katlarca fazlayken hele!

Namazý kýlýp camiden çýktým. Cumaya annemin zoruyla giderdim, aslýnda teþvikiyle diyelim. Tavuk döner ve ayran bir liraydý o ucuz dönercilerde, ben döner yemeye giderdim. Cuma da iþin sevaplý artýsýydý. Ama o gün caným döner istemedi. Sigara istiyordu. Delicesine sigara. Cuma çýkýþý kýlýðýmdan faydalanýp birkaç kuruþ dilendikden sonra, ölmüþ babama sigara almak için en yakýn bakkala girdim:

- “Bi uzun Samsun versene amca.”

- “Sen nabýcan lan uzun samsunu bastýbacak?”

- “Namazdan çýktým da amca, babam da yatalak, gelirken sigara al gel dediydi.”

- “Tamam tamam, al bakalým hadi.”

Cuma namazýnýn ve aciz durumda bir babanýn faydasýný ilk defa yalan söylerken görmüþtüm. Feride’nin uðuru olmalýydý dedim. Bir yandan da yalanýmý kabul ettiði için Allah’a þükrediyordum. Yetinmezcesine þükürlerim tüm yalanlarýmý hisse senedine çevirecek dualara dönüþtüðünde, tekrar Feride’ye rastladým. Bir kuytulukta sigara içerken rastlaþtýk hem de. O da gizlice sigara içmeye çýkmýþ meðer.

- “Bacak kadar boyunla bu ne sigarasý bee?” diyerek güldü.

- “Senin o bacak kadar boylu dediðin bu adam bugün camiye gitti, namaz kýldý, babasýna yardým etti, Allah’a þükretti, dua etti.” diye çýkýþtým.

- “Dilin de bi karýþ, maþþallah.”

“Senin güzel dudaklarýnýn her yerinin tadýný alacak kadar da esnek.” diye geçirdim içimden, o içle bir sigara çektim ama, nasýl öksürük bastý anlatamam. Ýlk aþkýmla ilk karþýlaþmamýz ve ilk rezalet. Tüm þükürlerimi geri aldým;

“Þükrüm geri!”

Biraz daha muhabbet ettikten sonra, Feride’nin evli olduðunu öðrendim. Kocasý sigara içtiði için dövermiþ meðer, kahpe karýnýn kasýðýndan düþme pezevenk! Ýki gün sonra yine o kuytulukta kocasýný yakaladým. Sapanýmý çektim, ense köküne niþan aldým, “ÞAAAAAAK!”“Sen kimsin lan amýnakoyduðumun oðlu!!” diye giriþti bana, ama öyle böyle bir dayak deðil. Ölmüþ babam gelse böyle dayak atamazdý, baba dayaðýný sevdiðim kadýnýn kocasýndan yiyordum, bu nasýl bir hayatý, bu nasýl bir þükretmeydi, ve bu nasýl bir lütuftu ki, aðzým burnum apal kan içindeydi?

Haftasýna varmadan Feride’nin evi terkettiðini duydum. Pezevenk Hamit -ki adýný takip ederken takýldýðý kahveden öðrenmiþtim- yine dökmüþ saçmýþ her yeri, Feride’mde çocuðunu alýp anasýnýn evine, Manisa’ya dönmüþ.

Ýki yýl oralarda bekledim belki Feride’m gelir diye, hak getire. Sonra Hamit pezevengi de Nazilli’ye taþýnýnca umudunu kestim. Baktým olmuyor, bir daha da dönüp bakmadým.Þimdi 43 yaþýndayým, ve aradan geçen 32 seneye raðmen o camiye bir daha gitmedim. Bir daha þükretmedim. Bir daha dua da etmedim. Allah’a olan inancýmý kaybetmedim, ama senetlerim karþýlýksýz çýktý. Haberini aldým, seneye Feride’mi mezarýnda ziyaret edeceðim, benden iki yaþ büyük oðluyla beraber. Belki o zaman Allah’tan Feride’me bir rahmet dilerim.Dediðim gibi, zaman sevdiðiniz kadýnýn oðluyla sizi askerde tertip yapacak kadar geniþtir. Mizaç olarak geniþ.