|
Yaðmur Ýle Ýnsan
(Zeynep Küçük) 4 Þubat 2005 |
Ýliþkiler |
| |
 Bütün yaðmurlu havalar böyle deðildir elbet. Öyle havalar vardýr ki... Bir köþesinde güneþ, bir köþesinde beyaz bulutlar. Þarký söyleyerek býrakýrlar yaðmurlarýný. Dans ederek yere konar yaðmurlar. Kat kat daireler çizer etrafýna, bir, bir, bir damla daha |
|
|
Karý - Koca Kavgasýna Son!
(Zeynep Küçük) 14 Haziran 2005 |
Ýliþkiler |
| |
| Bu tüyolarý benden aldýðýnýzý kimselere söylemeyin. Aman efendim ne demek; teþekküre deðmez. Dostluk öldü mü? |
|
|
Kuyruðun Önemi
(Zeynep Küçük) 19 Temmuz 2005 |
Yaþam |
| |
 Benden size bir dost tavsiyesi; bundan sonra yüzmeye kuyruktan baþlayýn. ‘Kuyruk’ deyip geçmeyin. Meðer kuyruk, postun en önemli kýsmýymýþ. Kafa kesilmese de olur, yeter ki kuyruk kopsun.
|
|
|
Köylüm
(Zeynep Küçük) 26 Eylül 2005 |
Yaþam |
| |
| Kendimi yeþillikler içinde buluyorum. Nane, maydanoz, tere, kývýrcýk… Köylümün daðlarýnýn otlarý; hardal, çýtlýk, madýmalak buram buram bahar kokuyor, köy kokuyor. Salatalýklarýn üzerine yerleþtirilmiþ bir yazý dikkatimi çekiyor “Köylü” |
|
|
Gelin, Kaynana - Kayýnbaba Geçimsizliðine Son
(Zeynep Küçük) 25 Þubat 2006 |
Ýliþkiler |
| |
| Mucize gibi bir þey oldu. O asýk suratlý adam gitti; dudaklarý kavuþmayan, elinden tornavida, pense düþmeyen bir adam geldi. Oturup hizmet bekleyen “Bugün buram aðrýyor, þuram aðrýyor.” Diyen kadýn gitti. “Bugün size bir börek açayým da parmaklarýnýzý yiyin… Çið köfte yoðurayým, gelinim sever…” diyen kadýn geldi. Gelin lafý gitti; kýzým, yavrum lafý geldi.
|
|
|
Mucitler, kaþifler, alimler doðururuz. Ama onlardaki bu zekayý, kabiliyeti öyle törpüleriz ki hiçbirþey baþaramayan, kendine güveni olmayan, sýradan birer insan yaparýz. Bu bizim eserimizdir.
"Bir ben var bende içeri" iþte ben onu bulmaya çalýþýyorum.
Gizem, çilem, biraz da ilham...
Bir kaðýt, bir de kalem...
Sen yaz belki bir okuyan olur....
Saygýlarýmla...
|
|
