Her Akþam Ayný Yerde
(Denizci) 23 Ocak 2007 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Alnýna düþen saçlarýnýn ardýndan
Hüznün tebessümü bir bakýþ
Ve kokun kalýr bana senden geriye.
Her fýrsatta dokunup yüzüne
Ellerime tenime gizlice sindirdiðim…
|
|
Rüzgar ve Yagmur
(Denizci) 23 Ocak 2007 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Oysa benim þiirlerim rüzgar
Seninse bakýþlarýn yaðmur sadece
Olmalý dediðin gibi, senin deyiminle
Ayný dalda iki ayrý kirazýz aslýnda bize gelince…
|
|
Bitiþin Son Çýðlýðýdýr Bu; ve Deniz'in Son Aþk'a Son Vedasýdýr...
(Denizci) 27 Ocak 2007 |
Öyküsel |
| |
Ben bu oyunun senaryosuna ve kendisini asarak intihar eden karakterin rolüne sadece bu kadar uyabileceðim… Seni geçmiþte býrakýyorum bu günden sonra, ve ruhumu huzura kavuþturmak için de geçmiþte kalan ve gelip gelmeyeceði belli bile olmayan bir hayaleti beklemeyeceðim artýk…
|
|
Sen Yaþadýðýný Sanýyor, Tükeniyorsun...
(Denizci) 8 Þubat 2007 |
Öyküsel |
| |
Oysa kahpedir, haindir o geceler,
Maskedir alkollü gülen yüzler...
Sarhoþlukla gözlerine bakan gözler,
Arkasýnda sinsi düþünceler gizler...
Ve zayýf düþtüðün o aný sabýrsýzlýkla bekler;
Etini yaðmalamaya hazýr haramilerce,
Pusu da, bekleniyorsun…
|
|
Mevsim Hala Kýþ, Üþüyorsundur Þimdi Sen.
(Denizci) 14 Mart 2007 |
Öyküsel |
| |
Oysa sen, onlarca sevinç çýkarabilirdin hatýrlayabildiðin tek bir anýdan, sürekli üzerinde taþýdýðýn küçük bir hatýradan bile… Ne oldu sana böyle? Sadece kýþ mý? Rüzgar mý sadece buz kesmene neden olan? Ellerin, ayaklarýn ve burnun hep soðuktu bilirim, ama sýmsýcaktý yüreðin; Yüreðin hep sýmsýcak gülerdi senin ve gül yüzüne yansýrdý gülleri kýskandýran o gülüþün... Ne oldu sana böyle.?
|
|
Gittiðinde
(Denizci) 24 Haziran 2010 |
Bireysel |
| |
Tozlu, sisli, puslu bir yolculuða çýktým sebebini bilmediðim gidiþinle; Ne yol belli, ne de yön, sadece hislerimle yürüyorum, yokluðunun hükümsüz olduðu bir yer arýyorum…
|
|
Denize Ýhanet Düþtü
(Denizci) 27 Aðustos 2010 |
Taþlama (Kinaye) |
| |
Ýnce dudaklarýnda,
Ýhanet kýzýlý bir ruj vardýr mutlak bilirim…
Bu dudaklardan dökülen sözcüklerin,
Kulaklara fýsýldanan aþk dolu cümlelerin,
Yarýn hatýrlanmayacaðýný her buse de haykýran…
|
|
|
Sen benden giderken,
Yapýþkan bir hüzün býraktýn geride…
Önce boþ kalan ellerimdeydi sadece,
Sonra yüzüme bulaþtý;
Yüzümden de yüreðime...
Þimdi sen yoksun;
Ve ben bir baþýmayým bu sahil de,
Yasýný tutuyorum faili olduðun yitik Aþk'ýn,
Hakkýný vermeye çalýþýyorum,
Sevgimin ödülü olan yalnýzlýðýmýn…
Dudaðýmda yarým bir sigara ve
Titreyerek söylediðim, anlaþýlmaz bir þiirle,
Hiç durmadan yürüyorum...
Deli eden yokluðunun hükümsüz olduðu,
Huzurlu bir yer arýyorum...
Denizci...
|
|