"ben hüzünlü küçük bir periyi biliyorum
...
küçük,
hüzünlü bir peri,
geceleri bir öpücükle ölen
ve
sabahlarý bir öpücükle yeniden doðacak olan..."
füruð ferruhzade
...
takvimler güz diyordu;
yapraklarýn aðaçlardan birer birer terkini verdiði zamandý
içinde zamanlarýn,
zaman unutulmuþlar zamanýydý,
geç kalanlar,
arkada kalanlar
ve
döne döne
sarýya vurdukca
yapraklar
hüzün diyordu zaman
yüreklere basa basa
hüzün!...
zaman
serin gecelerle seviþmelerde
karný burnunda sabahlara uyanýyordu;
bulantýlara tutuluyordu bulutlar,
ak saçlarýna kara düþtüðü zamandý...
toprak açtý;
yaðmur bekliyordu
korkunç bir iþtahla
ve
bir köþede sinmiþ bir yalnýzlýk korkuyordu,
"akýp giderim" diye
ve
zaman
yalnýzlýk diyordu
inatla!
...
yalnýzlýk zamanýydý evet,
iliklere kadar üþüten bir ayazdý yalnýzlýk
ve
gözler hiç bir bekleyiþi beklemiyordu artýk!
sadece uzaklardan gelip uzaklara giden göç sürüleri içinden geçiyordu gözlerinin
mor hüzünlü küçük perinin...
dedim "ellerin üþüyormu?"
"yok" dedi
oysa
sokak sokak
cadde cadde üþüyordu
bulvarlar ayaz olup üzerine yürüyordu
yalnýzlýðýnýn þehrinde...
þiir þiir dolduðunun,
þarký þarký aðladýðýnýn tanýðýyým
ve
korkuyordu
birer birer düþen yapraklara bakýp,
hangisine tutunmalýydý?
"korkuyormusun?" dedim
dediki "aþtým ben bu daðlarý"
dediki "okulunu okudum yalnýzlýðýn"
dediki "kitabýný yazarým"
dediki
dedi
ama
o peri
içine örterdi pencereleri,
kapýlarý içine...
bir ben görürdüm,
bir ben bilirdim...
bilirdim,
korkusunda korktum;
yalnýzlýðýnda irkildiðim mor hüzünlü küçük perinin...
...
en son göçtü
gözleri dalgýn
ve
bakýþlarýnýn içinden geçerken
geç kalmýþ son kýrlangýç
"güzz" dedi yüreði
mor hüzünlü küçük perinin
vuruldu kanatlarýndan
avuçlarýna düþtü yüreðinin
"aþk" dedi düþerken
"aþk olsun"
...
bir sabah, deniz vaktiydi,
mor hüzünlü küçük perinin hüznünü öptüm morarmýþ dudaklarýndan,
saçlarýndan yalnýzlýðýný,
ürpertilerini alýp koynuma soktum gecelerde,
her sabaha karþý öpen ben oldum
ve
parmaklarýna
kýrlangýç kondurdum...
...
döne döne
sarýya vurdukca
yapraklar
hüzün diyordu zaman
ama
"aþk" oluyordu
aþk!
herþeye raðmen!
mor hüzünlü küçük periyi yüreðinden öperken...
...
a&m