Ben yüksek daðlara yaðan karým. Güneþ olup sevme beni, eririm sonra. Yaðmur olup yaðma üzerime, her damlan bir kurþun gibi saplanýr yüreðime. Eðer beni sevmek istersen gerçekten, kardelen ol. Yüreðimin buzlu duygularýndan çýk dýþarý. Iþýðý seninle göreyim. Öyle bir yara aç ki bedenimde, kardelenler açsýn tenimde. Eðer bana dokunmak istersen, ellerin tertemiz olsun. Çünkü ben parmak uçlarýndan berrak bir kristal gibi dökülmek isterim. Eðer yüreðinde kaçma duygularý dört nala koþuyorsa, kar üstünde koþan atlar gibi gel bana. Gör o zaman, kar üzerinde koþmak nasýl olur. Gör o zaman daðlarda, koþar adým mutluluða yürümek nasýl olur. Mutluluk bembeyaz kar örtüsüdür, kaldýr at diðer kumaþlarý üzerinden. Çýplaklýðýna ört kar kristallerimi. Sen bembeyaz dünyamda bir kar tavþaný ol, ürkekliðin deðsin tenime. Avcýlar düþerken peþine, yüreðimin gizli köþelerinde saklan. Bir ben bileyim kanýný dökmeden, damarlarýndaki sýcaklýðý. Bir ben bileyim sendeki sýcaklýðý.
Eðer beni sevmek istersen, daðlara baðýrmayý öðren. O zaman bir çýð gibi düþerim ayak dibine. Sana beyazýn en beyazýný, saflýðýn ve dokunulmamýþlýðýn en güzelini getiririm. Sen yeter ki sesini yükselt. Kýsýk ses böcekleri uyandýrýr, çýðlýk ise karlarý yerinden oynatýr. Bildiðin tüm dillerin haykýrýþlarýyla gel bana. Ben seni sesinden ve nefesinden tanýrým. Çýðlýðýna çýð gibi koþarým.
Eðer beni sevmek istersen üþümeyi öðren. Sýrtýndan bumbuz ter aksýn. Gözlerin buz gibi baksýn. Üþüyen yerlerini, kar ile sývarým. Seni tenimin kristalleriyle hayata döndürürüm. O zaman inanýrsýn sevmenin bir hayat kurtarmak olduðuna.
Beni sevmek istersen eðer, kar yaðarken sokak lambalarýný seyret. O zaman anlarsýn karanlýkla aydýnlýðýn nasýl yan yana bulunduðunu. Beni sevmek istersen, kar yaðarken sokak ateþini seyret. O zaman anlarsýn soðuk ile sýcaðýn nasýl yan yana gelebildiðini. Sefaletin duygu zengini bir yüreði ne hale getirdiðini görmek istersen, sana bakarken içimde düþen çýðlarý gör.
Beni sevmek istersen dokun yüreðinin tellerine. Eðer hüzzam bir þarký yankýlanýrsa içindeki salonlarda, mehtabý alýp yanýma gel. Hiç sabah olmasýn þarkýsýný dudaklarýmýza ezberlet.
Ben yüksek daðlara yaðan karým. Eðer beni sevmek istersen, sen de bir dað evi ol. Ocaðýnda çam dallarý tutuþsun. Aþkýn dumaný gökyüzüne çýksýn. Ben kapýný rüzgarla týklatýrým. Üzerinde hafif bir þey olsun. Beni karþýnda görünce eteklerin açýlsýn.
Yaðmur olmayý býrak, güneþ olmaktan vazgeç. Bir fýrtýna bir fýrtýnaya yakýþýr. Esintimiz tozu dumana katsýn. Sen kuzey rüzgarý ol ben poyraz... Sevmek dünyayý yerinden oynatmaktýr. Gel dünyaya bembeyaz bir oyun oynayalým. Gel dünyayý kar fýrtýnamýzla kuþatalým.