Mektuplar -4-
Müjde Prospero müjde ben adam oldum, býraktým serseriliði (!) dostum, adam oldum adam. Ýþe girdim aziz dostum, bir titrim var artýk, kartvizitim, günün koþullarýna göre azýmsanmayacak bir maaþým, bir masam bir koltuðum hatta inanmayacaksýn ama kendime ait bir odam bile var, üç vakte kadar da bir cep telefonum olacak. Adam oldum ya, sararmýþ nice dostluklar ufaktan yeþermeye baþladýlar bile, kim kimden nasýl duyuyorsa, aranýp sorulmaya baþladým, “Hayýrsýz nerelerdesin, neden arayýp sormuyorsun” ve benzeri teranelerle silinmeye baþladý kulaklarýmýn pasý. Yalnýz adam olmakla kalsam yine iyi, bey oldum üstelik bey. “Merhaba Caliban Bey, hoþ geldiniz ne arzu ederdiniz falan filan; sen olsan çok daha iyi anlatýrdýn ben pek beceremiyorum lakin beni çok iyi anladýðýndan da eminim.” Hani iþin doðrusu beylik de yakýþtý dostuna, icaplarýný bir eksiksiz yerine getiriyorum. Ama akþamýn kasveti çökünce o kimsesiz dünyama, oturunca rakýmýn yaný baþýna, yüreðimde gün boyu biriken zehiri balgam edip tükürüyorum akþamýn ayak ucuna. Akþamlar sevgili dostum onlar da olmasa inan iþten bile deðil bu beyin kendisini Beylerbey’inden denize fýrlatmasý.
Neyseki akþamlar benim ve ben her akþam yine bildiðin o serseriyim. Gravatýmla birlikte o yapýþkan, o terli, o yýlýþýk bey maskesini de çýkarýp suratýmdan, yine rakýlarým, yine þaraplarým, okuya okuya eskittiðim þiirlerin ve bir türlü kavuþamadýðým,kavuþamayacaðým sayýlarýný çoktan unuttuðum zahiri sevgililerimle ve tabi ki seninle bir araya geliyorum ya yetiyor bana desem inanýr mýsýn?
Þimdi þöyle söylediðini duyar gibiyim; “Terbiyeli bir nefsi yoldan çýkarmak ne kadar zorsa, senin ki gibi yoldan çýkmýþ nefisleri terbiye etmek bir o kadar zordur sevgili dostum. Ve þimdi sen, anladýðým kadarý ile o her aklý baþýnda insanýn önünü çýkan iki ara ile bir derenin ayak ucundasýn, yerinde olmak istemezdim iþin doðrusu ama bana soracak olursan sarhoþ ol Caliban olabileceðin kadar sarhoþ ol, sýz ve sabah olup da ayýldýðýn da o sarhoþluk seni hangi mecraya götürdü ise oradan, kaldýðýn yerden devam et dostum. Su ol ak Caliban akabildiðin yere akabildiðin kadar, pervane ol yan Caliban yanabildiðin kadar. Ama buraya benim yanýma gelme, orada bekle bekle Caliban, ben gelirim belki býraktýðýmýz þiþeden devam ederiz, belki de gelmem ama sen bekle.”

Bekliyorum Prospero, aziz dostum bekliyorum.

Caliban