Sessizliði var þimdi yankýlarýnýn
Gülüþünün yakýcýlýðý ve yýkýcýlýðý senden geriye kalan
Umarsýz , zamansýz ve gereksiz bir göz yaþý ýslaklýðý gibi
Yarý yaþlanmýþ ve yalnýzlýðýna yaslamýþçasýna
Kan döker gibi bir bakýþ býrakýlmýþ geriye
Ardýndan bakarken aman dileyen bir eziklik
Ve adýný sayýklamak gibi hislerin incinmiþliðinde...

Sessizliði var þimdi yankýlarýnýn
Bulut yoðunluðu çökmüþ býraktýðýn yýðýnlarda
Kurutmuþuz ýslaklýðýmýzý
Ve yeniden damlara býrakmýþýz kendimizi
Birimiz ýslanmýþ yalnýzca birimiz kirlenmiþ
Bir kapý arkasýnda terlemiþ oysa yalanlarýmýz
Ki en gerçek gözüyle bakmýþtým ben tüm saklýlýklarýmýza
Aðlamýþlýðýmýz bile yalansa daha ne kadar alçalmalýyýz ki
Gözlerden uzaklaþmamýþýz sadece biz
Biz olmaktan da alýkoymuþuz kendimizi
Sersefil ve hep bi rezil olmuþuz
Yok be bu sefer gerçekten yorulmuþuz...

Sessizliði var þimdi yankýlarýnýn
Ve hep amaçsýzlýk düzenini deðiþtirmek istekleri duymuþuz
Sorgu sual olmamýþ gidiþlerde
Belki sormuþuz da gerçeði duyamamýþ kapalý gözlerimiz
Yansýmýþýz kendi üzerimizden
Bir daha ve bir daha ayný güzergahý eskitmiþiz
Ayak izlerimiz silinmemiþ hala ve hala izlemiþiz
Gölgeler uzamýþ seni býraktýðýmdan beri
Kusurlar artmýþ yüzümde
Çizgiler pek bi yokluðunu belli eder olmuþ
Soðuk temaslar ürpertmiþ tenimi ve hep irkilmiþ benliðim
Sen...
Sen sýcak rüyalar þehrindesin benim yokluðumda
Ki var oluþluðum da þüphe taþýmadan inkar edilir düzeyde
Sayfa boþluðu kadar bile gerekliliðin de yok zaten
Þimdi...kapa önüme açtýklarýný...
Ve topla yerden kahpeliðini de...
Git benden...