Bazen düþünceleri deðiþtirmek, hayatýn daha da anlamlý olmasýný saðlamak geçiyor içimden.
Nedendir bilmem her þeyi ayný görmek ya da katlanýlmaz kýlmak iþimi zorlaþtýrýyor.
Belki zamanla alýþtýðým, hani onlarsýz bir þey yapamayacaðýmý sandýðým anda birden paniklediðim zamanlar...
Ýþte bu anlamsýz panikler hayatýn akýþýný zorlaþtýrýrmýþ.
Belki stres kaynaklý olarak adlandýrdýðýmýz zorluklar bizi hayatýn en ücra köþesinde sýðýntý yapmaktaymýþ.
Ýnsanlar, gerçekten bizler yani üstün meziyette olan insanoðlu; her nedense kendine kötülük yapar. Yapýlan her ne ise, belki hayatýn kolay geçmesine nedendir ama ya sonrasý...
Bilerek nasýl yapar bu kötülüðü;
Yaptýðý katký maddeleriyle, denizleri en feci olarak kirlettiðinde, ilacýn kimyasýný deðiþtirdiðinde Allahýn yarattýðýný deðiþtirmeye kalktýðýnda.

Zekâsý çok olan milletiz vesselam, ama niye bizler hep hazýrcýyýz?
Niye?
Bunu sorgularken kendimi de içine katarak.
Alýþmýþýz sanýrým hazýr yemeye. Öðrenmemiþiz zorluðu .. kolaycýlýk varken neden canýmýzý üzelim ki!
Býrakalým diðer milletler yapsýn icatlarý biz de izleyelim, sonra tartýþalým deðil mi?

Ya da birisi fikirlerini beyan ederken farklý gelirse hemen onu alt etmenin yollarýný arayalým.
Çýkar söz konusu olunca hemen saygýda kusur etmeyelim öylemi?
Kýskançlýktan yeni düþünceleri de kabul etmeyelim; kendimizin haklýlýðýný her zaman savunarak hep ego tatmininde bulunalým.
Kafalarýn deðiþmesi gerek artýk; at gözlüklerini býrakarak.
Dünya deðiþirken, bizlerde geliþmek zorundayýz.
Baþkalarýnýn düþüncelerine saygý duyarak, onlarýn önüne set çekmeden daha yeni icraatlar sunarak yani; çalýþarak.
Türk olmanýn vasfýný taþýyarak yapmalýyýz.
Bize düþen ne ise onu en iyi þekilde yaparsak bu olabilir kanaatimce. Nasýl mý?
Öðretmen isek öðrencilerimize saygý duyarak, doktorun empati ile hastalarýný karþýlamasý... Esnafýn artýk yalan söylememesi vs…
Evde çalýþan bile olsa adý malum ev hanýmý; en iyi insan olarak yetiþtirmeli çocuklarýný onlardan bir þeyler öðrenerek.
Dediðim gibi herkes kendi özüne bakmalý öncelikle; eleþtirdiði yalnýz kendi olmalý, öðüt verebilmeli yaþantýsýyla.
Herkesin bir görevi olmalý farkýnda olarak.
Türlü yalanlar var kendimize bile söylediðimiz. Kapýlar ardýnda neler sakladýðýmýzý kendimiz biliriz. O yüzden gurur, ego bunlarýn boþ olduðunu düþünerek daha sað duyulu bir toplum olmalýyýz.
Ne beni kýrsýnlar ne de ben kimseyi kýrayým metoduyla düþünerek çevremizdeki iliþkilerimize yeni yön çizmeliyiz, yapmak zorundayýz...
O zaman ne komþu iliþkilerinde bozukluk olur , ne siyasilerin birbirlerine karsý önyargýlarý kalýr, ne de savaþlar olur dünyada.
Ýnsan evrensel olmalý. Düþünceler ayrý olmalý, parmaklarýn farklýlýðý gibi..
Yaradan farklýlýðý istemeseydi hepimizi ayný yaratmaz mýydý?
Mevlana gibi aþkla bakarsak hayatýn sunduklarýna.
Geçiciyiz oysa
Bu yalan dünya da..
Ne saltanatlar kalmýþ baksana
Gel git ömrüm varmýþ ne fayda..
Deniz bunu söylerde gider
Fanidir hayat bilse de neyler
Sevmeye doymaz gönül
Herkesin de sevmesini ister...

Bursa
Üçaralýkperþembeikibindokuzsaatyirmiikiotuz
Deniz Hatipoðlu